આ વાર્તાની કથા કેશવના મૃત્યુની આઘાતકારક ઘટનાઓને અનુસરે છે. I.C.U. માંથી ડોક્ટર લલિતને જાણ કરે છે કે કેશવ હવે જીવી રહ્યો નથી, જે સાંભળતાં જ સરોજ અને રંજનબેન પરેશાન થઈ જાય છે. પરિવારના અન્ય સભ્યો પણ આ દુખદ સમાચારને સહન કરી શકતા નથી, અને દરેક વ્યક્તિ તેના ગુમાવાના દુખમાં ડૂબી જાય છે. લલિત અને જીગર કેશવના મૃતદેહને બોટાદ લઈ જવા માટે તૈયાર થાય છે, જયારે એકબીજાને સંભળાવીને પરિવારના અન્ય સભ્યોને જાણ કરવામાં આવે છે. સરોજ કેશવ વિના જીવનની કલ્પના પણ નથી કરી શકતી, જ્યારે સુરેશભાઈ પોતે કેશવના મૃત્યુ માટે પોતાને દોષી માનતા હોય છે. એમ્બ્યુલન્સમાં કેશવના મૃતદેહને લઈ જવા પછી, રંજનબેન પરિવારને એકત્ર કરે છે અને તેઓ બધા આંગણામાં ભેગા થાય છે. રવિ, વિજય અને ભરત, કેશવના મૃત્યુની વિસ્મયમાં છે, અને ખાસ કરીને નાનકડી જયા, જે કેશવ માટે વિશેષ હતી, તેની સામે આ પરિસ્થિતિને સમજવા માટે નાની છે. સવારે, લગ્નની તૈયારીઓ શરૂ થાય છે, અને આખરે અગ્નિદાહ આપવામાં આવે છે. આ બધું કેશવના ગુમાવાને દર્શાવે છે અને પરિવારમાંના દરેકના મનમાં એક અઘરું દુખ છે.

by Nidhi_Nanhi_Kalam_ in Gujarati Moral Stories

Writen by Nidhi_Nanhi_Kalam_

Category Moral Stories