नागू एक आळशी युवक आहे ज्याला काम करण्याचा प्रचंड कंटाळा आहे. त्याचे जीवन 'खाणे आणि आराम करणे' या तत्त्वावर आधारित आहे. नागूच्या घराण्याचा मूळ पुरुष कर्तबगार होता, ज्यामुळे त्यांना पाच गावे इनाम मिळाली होती, पण नंतरच्या पिढ्या आळसामुळे बसून खाण्यात गुंतल्या. नागूच्या वडिलांनी त्याला एक दुमजली वाडा आणि पाच एकर जमीन दिली, पण नागू शेती किंवा कामधंदा करण्यास कचरत होता. वनमाला नावाची एक मुलगी त्याच्यावर प्रेम करत होती आणि त्याला शेती करण्यासाठी प्रोत्साहित करत होती, पण नागूने तिचा प्रस्ताव टाळला. एक दिवस, नागू मेरू पर्वताजवळ बिड्या पीत बसला असताना, त्याला वेताळाच्या मूळतीची आठवण झाली. त्याने वेताळाला प्रार्थना केली की त्याला कष्ट न करता पैसे मिळावेत. वेताळाने त्याला सांगितले की त्याला शेती करून वनमालेबरोबर लग्न करावे लागेल, कारण त्या मुलीच्या पायात लक्ष्मी आहे. नागूने मात्र हे मान्य करण्यास नकार दिला. कथेत नागूच्या आळसाच्या जीवनशैलीवर प्रकाश टाकला आहे आणि वेताळाच्या सल्ल्यानुसार त्याला कष्ट करण्याची आवश्यकता दर्शविली आहे.

by suresh kulkarni in Marathi Short Stories

Writen by suresh kulkarni

Category Short Stories