આ વાર્તામાં, પાત્ર પરાશર અને તેની આસપાસની પરિસ્થિતિઓનો ઉલ્લેખ છે. પરાશર જ્યારે આવ્યો, ત્યારે ઘણું કંઈ થયું, પરંતુ વાર્તા કહેતા પાત્ર તેને ક્યાંય લઈ જવામાં અસફળ રહ્યું. બંગાળીની મઢી ખાતે ભજન સાંભળવા પણ જઈ શક્યા નહીં. પાત્રના મનમાં અનેક અધૂરા પ્રશ્નો છે, જેમ કે ભેસલાનું રહસ્ય અને પેલા થાપડાના ખલાસીઓનું ભવિષ્ય. વર્તમાનમાં, પાત્ર અને પગી એકલા છે, જૂના દસ્તાવેજો ભેગા કરવા લખાણનું કામ કરી રહ્યા છે. તે વરસાદની રાહ જોઈ રહ્યા છે, પરંતુ આકાશમાં ભેજ નથી. પાત્રને બંગાળીને તરફ જવાનું મન થાય છે, જ્યાં તે બાટી બનાવવા માંગે છે. પાત્રના વિચારોમાં આધુનિક સુખની પરિભાષા છે, જેમાં ધૂળ અને ખાલીપા જેવી બાબતોનો પણ ઉલ્લેખ છે. તે માનવા તૈયાર છે કે વિકાસ અને સમૃદ્ધિની ઈચ્છા રાખનાર વ્યક્તિને કેટલીક બરાબરીની કિંમતો ચૂકવવા પડે છે. અંતે, પાત્ર મઢીએ પહોંચે છે અને ત્યાં શામજી મુખી સાથે વાતચીત કરે છે. મુખી પરાશરને ઓળખે છે, જે પાત્રને આશ્ચર્યમાં મૂકે છે, કારણ કે આ દૂર પરાશરને જાણનાર કોઈ હોવું તે તેની કલ્પનામાં પણ ન હતું.

by Dhruv Bhatt in Gujarati Moral Stories

Writen by Dhruv Bhatt

Category Moral Stories