વરસાદ બંધ પડ્યો હતો, પરંતુ મારા મનમાં તોફાનો ચાલુ હતા. આકાશમાં ઘેરા વાદળો હતા, જે ઉદાસ વાતાવરણને વધુ દર્શાવતા હતા. હું મારા બાળપણની યાદોમાં ખોવાતા-drivers અવાજ સાંભળ્યો કે અમે ગામ નજીક આવી રહ્યા છીએ. હું સ્મૃતિઓમાં ખોવાઈ ગયો, જ્યાં આજે સાયકલની સાઇકલિંગ અને ગામની શાળાની યાદો જાગી ગઈ. મને યાદ છે કે હું ગામની પ્રાથમિક શાળામાં શ્યામલ સાહેબ તરીકે ઓળખાતા હતો, જ્યાં હું અન્ય બાળકોને ભણાવતો હતો. જમના, મારી બાળસખી, સાથે રમતા અને તેની સાથેની મીઠી યાદો અત્યારે પણ મારા મનમાં છે. ડ્રાઈવરએ કહ્યું કે ગાડી આગળ ના ચાલે, કારણ કે છોકમાં પાણી ભરાઈ ગયું છે. મેં વિચાર્યું કે હવે જમનાના ઘરની તરફ જવું છે, જ્યાં જૂના શિવ મંદિરની યાદો હજુ જીવંત હતી.

by hardik raychanda in Gujarati Love Stories

Writen by hardik raychanda

Category Love Stories