આ વાર્તામાં એક વ્યક્તિ પોતાના આત્મવિશ્વાસ અને જીવનના અર્થને શોધી રહી છે. તે વિચાર કરે છે કે 'હું કોણ છું?' અને કર્મો વિશે ચર્ચા કરે છે. તે કહે છે કે કર્મ કરનાર વ્યક્તિ હોવા છતાં, જ્યારે તે પોતાની મરજી મુજબ કર્મ નથી કરતી, ત્યારે તેને આનંદ કેમ મળતો નથી. તે યોગ્યતા અને ખુશીની શોધમાં છે, અને તે ક્યારેક અકર્મી બનીને પણ ખુશીની અનુભૂતિ કરી શકે છે. લોકો ઘણીવાર અર્થહીન પ્રવૃત્તિઓમાં વ્યસ્ત રહે છે, પરંતુ તે માનતી છે કે જો લોકો કર્મો ન કરે, તો નકારાત્મકતાના તરંગો પણ ઓછા થઈ શકે છે. તે ચેતનાના ઊંડાણમાં જઈને જ્યાં સુધી શાંતિ અનુભવે છે, ત્યાં સુધી તને યાદ કરતી રહે છે. તેને એ પણ લાગે છે કે અકર્મી થવું શક્ય નથી, કારણ કે જીવનમાં કેટલીક શારીરિક ક્રિયાઓ જરૂરી છે. તે કહે છે કે, 'જસ્ટ હેપનિંગ' એટલે કે જીવનના નિયમો અને શ્વાસની પ્રક્રિયા પર તે સંપૂર્ણ રીતે નિર્ભર છે. આ આખી પ્રક્રિયા દરમિયાન, તે પોતાની ભાવનાઓ અને જીવનના અંતિમ ધ્યેયને સમજવા માટે પ્રયત્ન કરી રહી છે, અને અંતે, તે પોતાના પ્રેમને ઉજાગર કરતી હોય છે જ્યારે તે ઓસરીનો ઉલ્લેખ કરે છે, જે જીવનના મોટા મકાનનું મહત્વ દર્શાવે છે. તે આ મકાનમાં પ્રવેશ કરવા માટે ઓસરી બનવાની ઈચ્છા વ્યક્ત કરે છે.

by Sneha Patel in Gujarati Magazine

Writen by Sneha Patel

Category Magazine