આ કથામાં લેખક પોતાના બાળપણની યાદોને વિચારે છે અને તેનું મહત્વ સમજાવે છે. બાળપણ એક નિર્દોષ અને ખુશહાલ સમય હતો, જ્યાં બાળકોને તેમના માતા-પિતા અને દાદા-દાદીનો પ્રેમ મળતો હતો. લેખક કહે છે કે સમય સાથે, જ્યારે લોકો મોટા થાય છે, ત્યારે તેઓ પોતાનું બાળપણ ભૂલી જાય છે, પણ બાળપણની યાદો હંમેશા એમની સાથે રહે છે. તે કહે છે કે આપણે થોડીવાર માટે બાળકો જેવા રહેવાની જરૂર છે, કારણ કે તેઓ હંમેશા ખુશ અને ઉત્સાહી રહેનારા હોય છે. કથામાં મોજ અને આનંદ ભરેલા દિવસોની યાદ આવે છે, જેમ કે મિત્રો સાથે ક્રિકેટ રમવાનું. લેખક અનુભવે છે કે આ મીઠી યાદો અને ખુશીઓ જિંદગીને વધુ રસપ્રદ બનાવે છે. અંતે, લેખક આમંત્રણ આપે છે કે આજે તે યાદોને ફરી જીવંત કરવાનું છે જે બાળપણમાં અનુભવી હતી.

by Hardik Raja in Gujarati Classic Stories

Writen by Hardik Raja

Category Classic Stories