ફોટોમા દેખાતું દ્રશ્ય આજના સમયમાં ખુબ જ ઓછું જોવા મળે છે , રેડીમેટ ના યુગમા અને સમય ના અભાવે લાકડા ની ચિજ વસ્તુ પણ તૈયાર ખરીદવામા આવે છે , જ્યારે અમુક મોટી ઉમર ના મિસ્ત્રી કામ કરતા અને વેસ્ટ માંથી બેસ્ટ બનાવવું તેમની આગવી આવડત હોય છે , કોઈ પણ પ્રકારના ફંદ કર્યા વિના આ લાવો ને પેલું લાવો , આ વસ્તુ હશે તોજ કામ થાશે આવું કર્યા વિના પોતાની કોઠાસૂઝ થી સારી રીતે લાકડા ની ચિજ ઠીક કરી આપે છે , મારા ધરે એક જુનો લાકડા નો દરવાજો રીપેર કરવા બાજુના ગામ જુનાસાવર થી મિસ્ત્રી બોલાવ્યા આ વડીલ મિસ્ત્રી નું કામ જોઈને હું તો આશ્ચર્ય પામ્યો કેમકે આટલી ઉંમરે પણ આવું સરસ કામ અને એ પણ કોઈ આધુનિક સાધન ના ઉપયોગ વિના , અત્યાર ના અમુક મિસ્ત્રી કામ કરતા યુવાનો બાખડબોલા હોય છે બે રૂપિયા થઈ જાય એટલે ગ્રાહક સાથે એને કાંઈ લેવાદેવા નથી હોતું , ત્યારે આવા વડીલો ને વંદન કરવાનુ મન થાય..
"#પ્રભુને મળવા ગયો,
ને #રસ્તો ભૂલી ગયો,
#માણસ તો બનવા ગયો,
પણ પ્રેમ ભૂલી ગયો,
પરિવારને પામવા ગયો ત્યાં ખુદને ભૂલી ગયો,
#પૈસાને પામવા ગયો,
તો #પરિવારને ભૂલી ગયો. જિંદગીની દોડમાં હું ઉંમર ભૂલી ગયો, અને
#ઉંમર યાદ આવી ત્યારે,
હું #જીવન ભૂલી ગયો..!!"
ચમચાઓ તપેલા ખાલી કરી નાખે,
પણ સ્વાદ નો લઈ શકે..
લડાઈ જ્યારે પોતાના થી હોય ત્યારે હારી જવું,
પણ જ્યારે લડાઈ ખુદની સાથેની હોય,ત્યારે જીતવું જ જોઈએ…
એક પરણિત પુરુષ ને પ્રેમિકા અને પત્નિ,બેમાથી એક ની જ ચોઈસ કરવાની થાય ત્યારે તે પત્નિ ને પરિવાર પસંદ કરે છે,
જ્યારે પરણિત સ્ત્રીને પ્રેમી અથવા પતિ ની ચોઈસ કરવાની થાય ત્યારે તે પ્રેમી ની ચોઈસ કરે છે,એક સ્ત્રી જેટલી પ્રેમમા સમર્પિત થઈ શકે તેટલો પુરુષ નહી,કોઈ અપવાદ જ હોય શકે,પણ જનરલ નહી,
એટલે જ લગ્નવ્યવસ્થા માં સ્ત્રી ને પુરુષ ના ઘર આવવાનો રિવાજ કર્યો,પુરુષ પરિવાર,સમાજ,પદ પ્રતિષ્ઢા કામયાબિ એક સ્ત્રી માટે છોળી નથી શકતો જ્યારે સ્ત્રી પુરુષ માટે આ બધુ જ છોળી શકે છે,
સમાજ માં એવા કેટલાય પુરુષો જોવા મળશે,જેને સમાજની સામે બે ઘર હોય છે,પણ આ સ્ત્રીઓ માટે સમાજને સ્વિકાર્ય નથી,
સ્ત્રીને સમાજના સહજ સ્વિકાર્યમાં ક્યારેય પ્રેમી ને પતિ સાથે નથી મળ્યો,જ્યારે પુરુષ માટે આ મર્દાનગી ની વાત છે,
સ્ત્રીઓ જ્યારે પરણિત પુરુષ ના પ્રેમમાં હોવ ત્યારે આ યાદ રાખીને જીવજો,પરિવાર છોળતા પહેલા પગભર બનીને પ્રેમ કરજો,
હુ તો એવુ જ માનુ છુ કે,જે સ્ત્રી આર્થિક પગભર છે,
તે જ નિખાલસ ને નિસ્વાર્થ પ્રેમ કરી શકે છે,બાકી તો જરૂરતો ને મજબુરી છે..
*પુત્રનો પત્ર*
પુત્ર અમેરિકામાં નોકરી કરે છે.
તેના માતા-પિતા નાના શહેરમાં રહે છે.
એકલા, વૃદ્ધ , બીમાર, લાચાર છે.
જ્યાં પુત્રની જરૂર છે, ત્યાં પૈસા પણ કામ નથી આવતા. પુત્ર પાછો આવવાને બદલે પિતાજીને એક પત્ર લખે છે....પુત્રનો પત્ર પિતાના નામે...
પૂજ્ય પિતાજી!
ચરણ સ્પર્શ..
આપના આશીર્વાદથી, આપની ભાવનાઓ અને ઈચ્છાઓ અનુસાર હું અમેરિકામાં વ્યસ્ત છું. અહીં પૈસા, બંગલો, સાધનો, સુવિધાઓ બધું જ છે, નથી તો ફક્ત સમય....
આપને મળવાનું ખૂબ મન થાય છે. ઈચ્છા થાય છે કે, આપની પાસે બેસીને વાતો કરતો રહું. આપના દુઃખ-દર્દને વહેંચી શકું, પરંતુ distance, બાળકોના અભ્યાસની મજબૂરી, ઓફિસનું કામ.....શું કરું ??
હું ઈચ્છા હોવા છતાં સ્વર્ગ જેવી જન્મભૂમિ અને દેવતુલ્ય મા-બાપ પાસે આવી શકતો નથી.
પિતાજી!
મારી પાસે અનેક સંદેશ આવે છે -
"માતા-પિતા જીવનભર અનેક કષ્ટો સહન કરીને પણ બાળકોને ઉચ્ચ શિક્ષણ અપાવે છે, અને બાળકો મા-બાપને છોડી વિદેશ જતા રહે છે."
પુત્ર, સંવેદનહીન થઈને માતા-પિતાના કોઈ કામ આવતા નથી....
પણ પિતાજી,
હું બાળપણમાં ક્યાં જાણતો હતો કે વિદેશ માં ઉચ્ચતર ભણવાનું શું હોય છે ? મને શું ખબર હતી કે પૈસાની કિંમત શું હોય છે ? મને ક્યાં ખબર હતી કે અમેરિકા ક્યાં છે?
યોગ્યતા, નામ, પૈસા, સુવિધા અને અમેરિકા વગેરે તો હું આપના ખોળામાં બેસીને જ સમજ્યો હતો ને?
આપે જ ગુજરાતી સ્કુલ માં ન મોકલીને, કોન્વેન્ટ સ્કૂલમાં મોકલ્યો, રમતના મેદાનમાં નહીં, કોચિંગમાં મોકલ્યો, આપે પોતાના મનમાં દબાયેલી ઈચ્છાઓ પૂરી કરવા દિવસ રાત સમજાવ્યું કે, વિદેશ માં ઉચ્ચતર શિક્ષણ / પૈસા / પદ / સંબંધીઓમાં નામની વેલ્યુ શું હોય છે.
માએ પણ દૂધ પીવડાવતા રોજ વારંવાર રટણ કર્યું હતું કે મારો રાજા બેટો મોટો માણસ બનશે, ખૂબ પૈસા કમાશે, ગાડી-બંગલો હશે, હવામાં ઉડશે! કહ્યું હતું ને.. 😢
મારી લૌકિક ઉન્નતિ માટે, જાણે કેટલાય મંદિરોમાં ઘીના દીવા પ્રગટાવ્યા હતા.
મારા પૂજ્ય પિતાજી!
હું બસ આપને એટલું પૂછવા માંગુ છું કે, સંવેદના શૂન્ય, મારું જીવન આપનું જ બનાવેલું છે. 😕
હું આપની સેવા નથી કરી શકતો, હોવા છતાં આપને પૌત્ર-પૌત્રીઓ સાથે રમવાનું સુખ નથી આપી શકતો, હું ઈચ્છા હોવા છતાં પુત્ર ધર્મ નથી નિભાવી શકતો.
હું હજારો કિલોમીટર દૂર બંગલા, ગાડી અને જીવનની દરેક સુખ સુવિધા ભોગવી રહ્યો છું.
આપ, પુત્ર ના વિરહ માં અભાવગ્રસ્ત જીવન જીવી રહ્યા છો.
શું આ પરિસ્થિતિઓનો સંપૂર્ણ દોષ ફક્ત મારો છે?
માને ચરણ સ્પર્શ 🙏
આપનો પુત્ર
_____________________
હવે આ નિર્ણય દરેક મા-બાપને કરવાનો છે કે પોતાનું પેટ કાપી-કાપીને, તકલીફો સહન કરી-કરીને, પોતાના બધા શોખ સમાપ્ત કરીને, બાળકોના સુંદર ભવિષ્યના સપના શું આ જ દિવસો માટે જુએ છે? 😟
શિક્ષા અત્યંત મહત્વપૂર્ણ છે, પણ સાથે નૈતિક મૂલ્યોની શિક્ષા, રાષ્ટ્ર પ્રેમ અને સંસ્કાર પણ એટલા જ જરૂરી છે, શું ખરેખર આપણે કોઈ ભૂલ તો નથી કરી રહ્યા.....?????
વિષય અત્યંત ચિંતનીય છે.
મનન કરવા યોગ્ય છે. 🙏😟
🙏 જય વિશ્ર્વકર્માં 🙏
#mistri #suthar #talent #talented #motivational #motivation
#H_R
