અલખની ડાયરીનું રહસ્ય-રાકેશ ઠક્કરપ્રકરણ ૧૧ માયાવતીના આક્રમણથી બચવા માટે, અદ્વિક, મગન અને અર્જુન ડાયરીમાંથી નીકળેલા એક પ્રકાશમાં સમાઈ ગયા. તેઓ એક નવી જ જગ્યાએ પહોંચ્યા. આ જગ્યા એક વિશાળ અરીસા જેવી હતી, જેમાં સમયના અલગ-અલગ દ્રશ્યો દેખાઈ રહ્યા હતા. આ અરીસો 'સમયનો અરીસો' હતો. એક અરીસામાંથી એક ભયાનક અવાજ આવ્યો. તે અવાજ એક વૃદ્ધ માણસનો હતો, જે અર્જુનને ધમકાવી રહ્યો હતો. વૃદ્ધ માણસ: (ભયાનક અવાજે) "અર્જુન, જો તું અલખને મારી પાસે નહીં લાવીશ, તો હું તને કાયમ માટે આ અંધકારમાં કેદ કરી દઈશ. અલખનો જાદુ મારી શક્તિને વધારી શકે છે." આ દ્રશ્ય જોઈને અર્જુન ડરી ગયો. તેણે ગુસ્સામાં કહ્યું, "આ કોણ છે? આ અવાજ કોનો છે?" અલખ: (શાંત અવાજે) "આ અવાજ માયાવતીનો છે. જે અમરતાનો શ્રાપ શોધવા માંગે છે. માયાવતી માત્ર કાળો જાદુગર નથી, પણ અમરતા માટે કોઈ પણ હદ સુધી જઈ શકે છે. તે માત્ર મારો ઉપયોગ કરવા માંગે છે. પણ હું તેની જાળમાં ફસાયેલી નથી." અદ્વિકે આશ્ચર્યથી પૂછ્યું, "અલખ, તમે આટલા શાંત કેવી રીતે રહી શકો છો? તમે આટલી પીડામાં છો, પણ તમે હજુ પણ લડી રહ્યા છો." અલખ કહેવા લાગ્યો: "જીવનમાં દર્દ હોય છે, અદ્વિક. પણ દર્દનો મતલબ એ નથી કે તમે હારી ગયા છો. જીવનમાં બે પ્રકારના લોકો હોય છે: એક જે દર્દથી ડરીને ભાગી જાય છે, અને બીજા જે દર્દનો સામનો કરે છે. મેં મારા જીવનમાં બધું ગુમાવ્યું છે પણ મેં મારી હિંમત ગુમાવી નથી. મારી કળા મારી શક્તિ છે. જો આપણે દર્દથી ડરીને હિંમત હારી જઈએ તો આપણે માત્ર એક દીવા જેવા બની રહીએ જે જલ્દી બુઝાઈ જાય. પરંતુ જો દર્દ સહન કરીને આપણે આગળ વધીએ, તો આપણે એ મજબૂત ઘડા જેવા બનીએ છીએ જે લાંબા સમય સુધી ઉપયોગી થઈ શકે છે અને બીજાના જીવનમાં પણ રાહત લાવી શકે છે. દર્દ એ ક્યારેય હાર નથી, તે તો વધુ મજબૂત બનવાનો અવસર છે.’ અલખે એક નવો અરીસો બનાવ્યો અને તે અરીસામાં તેના જીવનનો એક નવો કિસ્સો દેખાયો. તે એક સુંદર, ખુશ છોકરી હતી, જે ગામડામાં રહેતી હતી. તે પોતાના જીવનને કળામાં ફેરવી દેતી હતી. એક દિવસ, એક વૃદ્ધ માણસ તેની પાસે આવ્યો. તે વૃદ્ધ માણસ માયાવતી હતો. તેણે અલખને અમરતાનું વચન આપ્યું, પણ તેના બદલામાં, તેણે અલખના આત્માનો એક ભાગ લઈ લીધો. સમયના અરીસામાંથી એક નવું પાત્ર દેખાયું. તે એક વૃદ્ધ સ્ત્રી હતી. જે સફેદ વસ્ત્રો પહેરી હતી અને તેના હાથમાં એક લાકડી હતી. તે સ્ત્રીનું નામ શાંતિ હતું. શાંતિ અલખની ગુરુ હતી. શાંતિ: (અદ્વિક, મગન અને અર્જુનને જોઈને) "તમે બધા અહીં કેમ આવ્યા છો? આ જગ્યા ભૂતકાળ અને ભવિષ્યને જોડે છે. જો તમે અહીંયાથી નહીં જાઓ, તો તમે કાયમ માટે અહીંયા કેદ થઈ જશો. હું તમને બધાને અહીંયાથી બહાર કાઢી શકું છું, પણ તમારે એક કિંમત ચૂકવવી પડશે." અદ્વિક: (ગભરાઈને) "શું કિંમત?" શાંતિ: "માયાવતી અને અર્જુન એક જ છે. માયાવતીએ અર્જુનના આત્માના બે ભાગ કર્યા છે, જેથી તે અલખને શોધી શકે. જો તમે અર્જુનના આત્માને એક નહીં કરો, તો તમે ક્યારેય અલખને મુક્ત નહીં કરી શકો." અદ્વિક, મગન અને અર્જુન આ સાંભળીને ચોંકી ગયા. તેઓને ખબર પડી ગઈ કે તેઓ એક જાળમાં ફસાયા છે. તેઓને માત્ર માયાવતીનો જ નહીં, પણ શાંતિનો પણ સામનો કરવો પડશે. શું શાંતિ તેમને મદદ કરશે કે તેમને ફસાવશે?ક્રમશ: આગામી પ્રકરણની ઝલક:શાંતિ: "અમરતાનો શ્રાપ એ નથી કે તમે ક્યારેય મરી શકો નહીં, પણ એ છે કે તમે ક્યારેય શાંતિ ન પામી શકો. આ શ્રાપની મદદથી માયાવતી એક આત્માને કાયમ માટે આ દુનિયામાં કેદ કરી શકે છે, જેથી તે આત્માની શક્તિનો ઉપયોગ કરી શકે. આ શ્રાપ એક એવી જાળ છે, જેમાં તમે માત્ર જીવો છો, પણ ક્યારેય મુક્ત થઈ શકતા નથી."
