The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
मी दु:ख नेसतो... मी दु:खाची चादर अंगावर घेतलीये... जशी अमावस्येची रात्र चंद्राच्या अनुपस्थितीला कवटाळते, जसं बंद घड्याळ प्रत्येक क्षणाच्या मृत्यूवर शोक करत राहतं. तो गेला... तो एक असा पत्र होता, जो मी कधी लिहिला नाही, पण रोज मनात वाचत राहिलो. त्याचं हसू... आजही माझ्या शांततेत साकार होतं— जसं एखाद्या ओसाड घरात जुन्या फोटोंमध्ये काळ थांबलेला असतो. मी रडलो नाही... कारण इथे पुरुषांना अश्रू नाही, श्वास रोखायचं शिकवलं जातं. पण प्रत्येक रात्री मी तुटत गेलो, न आवाज न हलक्याशा साद. मी कवी नव्हतो... पण दु:खाने मला शायर बनवलं— प्रत्येक ओळ म्हणजे माझ्या आतल्या एखाद्या मोडलेल्या श्वासाचा आकार आहे. कधी तू हे वाचशील, तेव्हा समजून जा... तू गेलास, पण मी अजूनही तुझ्या नंतरची शांतता जगतोय.
My pain no longer weeps— It hums an old lullaby. Even sorrow needs rhythm To survive the lull of why. - Fazal Esaf
इंतज़ार वो लम्हा... जब तेरे क़दमों की आहट मिट्टी की साँसों से टकराई थी, मैंने वक़्त की चुप दीवारों पर तेरा नाम उकेरा था — सांसों से। चाँदनी ने मेरी चुनरी ओढ़ ली, और तारे मेरी आँखों में उतर आए, पर तू... जैसे वादा करके भी ख़्वाबों की गलियों में ग़ुम हो गया। मैंने तेरे नाम के अक्षर हर शाम की दहलीज़ पर रखे, कि शायद सुबह तेरे हाथों की रौशनी उन्हें छू जाए। हर मौसम तुझसे कुछ कह कर गया, कुछ रूठ कर, कुछ मुस्कुरा कर, पर तू नहीं आया — जैसे इंतज़ार भी थक कर किसी कोने में सो गया हो। अब बस तेरी ख़ुशबू रह गई है इस पुरानी रज़ाई में, जिसे मैं हर रात सीने से लगाती हूँ — कि तू लौटे, और मैं फिर से इंतज़ार करना सीख लूं। — Fazal Esaf
"The winds of life are wild, but sometimes it’s the storm that leads you home."
मैंने दर्द को ओढ़ लिया चुपचाप, जैसे सावन ओढ़े कोई भीगी रात। हर आँसू में बसी इक दास्तान थी, जैसे प्रेम की हो कोई अधूरी बात। - Fazal Esaf
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser