Madhvini Jivangatha - 2 in Gujarati Thriller by Nandita pandya books and stories PDF | માધવીની જીવનગાથા - ભાગ 2

Featured Books
Categories
Share

માધવીની જીવનગાથા - ભાગ 2

નવી સવારનો સૂરજ: અણધાર્યો અતિથિમાધવીના જીવનમાં ઉદયના ગયા પછી સમય જાણે થંભી ગયો હતો. બાળકોને મોટા કરવામાં એણે પોતાનું સર્વસ્વ આપી દીધું હતું. મિહિર (૨૩) હવે અમદાવાદની એક મોટી આર્કિટેક્ચર ફર્મમાં કામ કરતો હતો અને નીલા (૨૧) મુંબઈમાં ફેશન ડિઝાઈનિંગનો અભ્યાસ કરી રહી હતી. ઘર હવે માત્ર બે લોકો – માધવી અને મિહિર –ની હાજરીથી ભરેલું હતું, પણ ઉદયની ગેરહાજરીનો ખાલીપો હજી યે એની દરેક દીવાલ પર અંકાયેલો હતો.એક સાંજે, માધવી પોતાના રૂમમાં ઉદયના જૂના ફોટો આલ્બમ જોઈ રહી હતી. ભવનાથના મેળામાં લીધેલો એમનો પહેલો ફોટો, લગ્નની તસવીરો, બાળકોનો જન્મ... આંખો ભીની થઈ ગઈ. એ જ સમયે ડોરબેલ વાગી. મિહિર હજી ઓફિસથી પાછો નહોતો આવ્યો, એટલે માધવી પોતે જ દરવાજો ખોલવા ગઈ.દરવાજા પર એક મધ્યમ વયના, પ્રતિષ્ઠિત દેખાતા પુરુષ ઊભા હતા. એમના ચહેરા પર એક પ્રકારની આત્મીયતા અને આંખોમાં વિનમ્રતા હતી. એમણે સહેજ સ્મિત સાથે પૂછ્યું, "માફ કરજો, શું આ ઉદયભાઈ દેસાઈનું ઘર છે?"માધવીના હૃદયમાં એક અણજાણી ધડકન થઈ. "હું એમની પત્ની માધવી છું. પણ... ઉદયને ગુજરી ગયાને લગભગ છ વર્ષ થઈ ગયા છે." એનો અવાજ સહેજ ધ્રૂજી ગયો.પેલા પુરુષના ચહેરા પર એક ઊંડો આઘાત છવાઈ ગયો. "ઓહ! મને સાંભળીને ખૂબ દુઃખ થયું. હું... હું રાજન શર્મા. ઉદયનો કૉલેજ સમયનો સૌથી સારો મિત્ર."માધવીએ તેમને અંદર આવવા વિનંતી કરી. સોફા પર બેસીને રાજને જણાવ્યું કે તેઓ મુંબઈથી આવ્યા છે અને એક પ્રોજેક્ટ માટે અમદાવાદમાં છે. ઉદયને મળવાની ઈચ્છા હતી, એટલે જૂના સરનામે આવ્યા. વાતો વાતોમાં રાજને ઉદયના સ્વભાવ, એમની કૉલેજની મસ્તીઓ અને એમની આર્કિટેક્ચર પ્રત્યેના પ્રેમને યાદ કર્યો. માધવીને પહેલીવાર લાગ્યું કે કોઈ વ્યક્તિ ઉદયને એટલી જ આત્મીયતાથી યાદ કરી રહ્યું છે, જેટલી આત્મીયતાથી એ પોતે કરે છે.મિહિર અને રાજન: નવી પેઢી, નવો સંઘર્ષથોડીવાર પછી મિહિર ઘરે આવ્યો. યુવાન, સ્માર્ટ અને પિતાની જેમ જ કામ પ્રત્યે સમર્પિત. રાજનને જોઈને એને નવાઈ લાગી, પણ જ્યારે માધવીએ પરિચય કરાવ્યો, ત્યારે મિહિરના ચહેરા પર ઉત્સાહ છવાયો."આપ રાજન અંકલ? પપ્પાએ તમારા વિશે ઘણી વાતો કરી છે. તમે 'યુએસ'માં જઈને આર્કિટેક્ચરમાં નામ કમાવ્યું છે, ખરું ને?" મિહિરે આદરથી પૂછ્યું.રાજન હસી પડ્યા. "બિલકુલ, પણ તારા પપ્પા મારાથી પણ વધુ પ્રતિભાશાળી હતા."વાતચીત દરમિયાન રાજનને ખબર પડી કે મિહિર એ જ ફર્મમાં કામ કરે છે, જ્યાં ઉદયે પણ શરૂઆત કરી હતી. રાજને મિહિરના કામમાં ઊંડો રસ લીધો. બીજા જ દિવસે, રાજને મિહિરને પોતાનો એક મોટો કમર્શિયલ પ્રોજેક્ટ બતાવવા માટે બોલાવ્યો.મિહિર આ તકથી ખુશ હતો, પણ એ જ સમયે એની ફર્મમાં એક મોટો પ્રોજેક્ટ ફસાયેલો હતો. મિહિરની ડિઝાઇનને કારણે ફર્મના સિનિયર પાર્ટનર અનિલભાઈ સાથે એનો ઉગ્ર મતભેદ થયો. અનિલભાઈ જૂની ધારાના હતા અને મિહિર આધુનિક, ગ્રીન-આર્કિટેક્ચરનો હિમાયતી. મિહિરને લાગ્યું કે એની મહેનતને અન્યાય થઈ રહ્યો છે. આ સંઘર્ષની અસર એના વર્તન પર પણ દેખાતી હતી. માધવીએ આ નોંધ્યું.નીલાનું દ્વિધાપૂર્ણ આગમનએક અઠવાડિયા પછી, નીલા અચાનક મુંબઈથી અમદાવાદ પાછી આવી. એના ચહેરા પર ચિંતા સ્પષ્ટ દેખાતી હતી. માધવીએ પૂછ્યું, ત્યારે નીલાએ ડરતા ડરતા કહ્યું કે મુંબઈમાં એને જે ફેશન હાઉસે ઇન્ટર્નશિપ આપી હતી, ત્યાંના માલિકે એક મોટી ઇવેન્ટ માટે નીલાની એક બોલ્ડ ડિઝાઇનનો ઉપયોગ કર્યો, પણ એનું શ્રેય (Credit) એને ન આપ્યું. નીલાએ જ્યારે વિરોધ કર્યો, ત્યારે તેને પ્રોજેક્ટમાંથી દૂર કરી દેવાઈ.નીલા, જે માધવી જેવી જ ચુલબુલી હતી, એ પહેલીવાર આટલી ભાંગી પડેલી દેખાઈ. "મમ્મી, શું આટલા મોટા શહેરોમાં મહેનતની કોઈ કિંમત નથી? શું મારે ફેશન છોડી દેવું જોઈએ?"માધવીએ બંને બાળકોના ચહેરા પર જોયું. એક બાજુ મિહિર, પિતાના પગલે ચાલનારો, જે ફર્મની અંદરની રાજનીતિથી પરેશાન હતો, અને બીજી બાજુ નીલા, જેણે બહારની દુનિયાના કડવા અનુભવનો સામનો કર્યો હતો. માધવી સમજી ગઈ કે હવે એની ભૂમિકા માત્ર માતાની નહીં, પણ એક માર્ગદર્શકની છે.રાજન અને માધવી: એક ધીમો સેતુદરમિયાન, રાજનનું અમદાવાદમાં રોકાણ લંબાયું. એ અવારનવાર માધવીના ઘરે આવતા. તેઓ ઉદયની વાતો કરતા, જીવનના ફિલોસોફીકલ મુદ્દાઓ પર ચર્ચા કરતા. રાજન એક સારા શ્રોતા હતા અને માધવીને વર્ષો પછી એવો વ્યક્તિ મળ્યો, જેની સાથે એ મન મૂકીને વાત કરી શકે.એક દિવસ રાત્રે, માધવી પોતાના બગીચામાં બેઠી હતી, ત્યારે રાજન આવ્યા. તેમણે જોયું કે માધવી ઉદાસ છે."માધવી, હું જોઈ શકું છું કે તું તારા બાળકો માટે ચિંતિત છે. મિહિર અને નીલા બંને પ્રતિભાશાળી છે, પણ આ દુનિયા જટિલ છે. તેઓ હજી સંઘર્ષ કરી રહ્યા છે."માધવીએ ઊંડો શ્વાસ લીધો. "હા રાજન. ઉદય હોત તો... એણે એમને રસ્તો બતાવ્યો હોત."રાજન નમ્રતાથી બોલ્યા, "એક વાત કહું? ઉદય તારામાં જીવંત છે. તારામાં ઉદયની નમ્રતા અને તારું પોતાનું સન્માન છે. તું એ બંનેને હિંમત આપી શકે છે."એ ક્ષણે માધવીને રાજનની આંખોમાં માત્ર મિત્રતા જ નહીં, પણ એક ઊંડો આદર અને એક અસ્પષ્ટ ભાવના દેખાઈ. એ વાત, જે ભવનાથમાં ઉદય સાથે શરૂ થઈ હતી, એ હવે જીવનના બીજા ચરણમાં, રાજન દ્વારા, જાણે એક નવી દિશા તરફ ઈશારો કરી રહી હતી. શું માધવી પોતાના હૃદયને ફરીથી પ્રેમનો અનુભવ કરવાની પરવાનગી આપશે?