પ્રકરણ - ૬: પ્રથમ ઈંટ અને સંઘર્ષનું સિમેન્ટ
યશ અને નિધિએ એકબીજા સામે જોયું. તેમના પરિવારનું સમર્થન તેમની પીઠબળ બનીને ઊભું હતું. હવે પાછળ હટવાનો કોઈ સવાલ નહોતો.
📝 નોકરીમાંથી મુક્તિનો પડાવ
બીજા જ દિવસે સવારે, યશ મજબૂત અને દ્રઢ નિર્ણયશક્તિ સાથે જ્યારે 'અમર ઇન્ફ્રાકોન'ની ઑફિસમાં રાજીનામું આપવા પહોંચ્યો, ત્યારે વાતાવરણ અપેક્ષા કરતાં વધુ તણાવપૂર્ણ હતું.
તેના રાજીનામાની વાત સાંભળીને ઑફિસમાં ઉપસ્થિત તમામને પહેલાં તો એક મજાક લાગી, પણ પછી યશના મુખભાવ પર એવા કોઈ ચિહ્નો જોવા ન મળ્યા ત્યારે સૌને આંચકો લાગ્યો હોય તેવું મહેસૂસ થયું. ઘણાને લાગ્યું, જાણે યશને સવાર-સવારમાં મગજ પર કોઈ અસર તો નથી થઈ ગઈ ને?
તેના બોસે પણ કહ્યું: "યશ, તું શું મજાક કરી રહ્યો છે?"
અને તેના બોસ, મિસ્ટર શાહે, રાજીનામાનો પત્ર ટેબલ પર પછાડ્યો. "કંપનીના આટલા મોટા મોટા પ્રોજેક્ટ સંભાળ્યા પછી, તું અત્યારે આ કંપનીને છોડી રહ્યો છે? તને માર્કેટ વેલ્યૂની ખબર છે? આટલો તારો પગાર અને હોદ્દો તને બીજે ક્યાંય નહીં મળે."
જાણે બોસની વાત સાથે હાજર તમામ સંમતિ આપતા હોય તેમ સૌએ એકસાથે માથું ધુણાવી હકારમાં પડઘો પાડ્યો. એ પડઘો એટલો વિશાળ હતો કે યશની દ્રઢ નિર્ણયશક્તિ પણ થોડી વાર માટે વિચલિત થવા લાગી, પણ તેણે તરત જ પોતાના વિચારોને બ્રેક લગાવી દીધી.
યશ શાંત હતો, જે તેણે કટોકટીના સમયમાં નિધિ પાસેથી શીખ્યું હતું. તેણે પોતાના બોસ ઉપરાંત હાજર તમામને જવાબ વાળતો હોય તેમ કહ્યું: "સર, તમારી સલાહની હું કદર કરું છું, પણ હવે મારે માત્ર કોઈ બીજાના સપનાને નહીં, મારા પોતાના સપનાને પાયો આપવો છે." (હાજર તમામના મનની ઈચ્છા પણ અહીં પ્રગટ થઈ હોય તેમ યશે સૌના ચહેરા પરથી વાંચી લીધું.)
આ સાંભળી મિસ્ટર શાહે આંખો ઝીણી કરી. તેમના અવાજમાં ઈર્ષ્યા અને ગુસ્સો બંને હતો. "ઓહ! તો તું માર્કેટમાં સ્પર્ધા કરવા આવી રહ્યો છે? પણ યાદ રાખજે યશ, બહારની દુનિયા આરામદાયક એ.સી. ઑફિસ જેવી નથી. ત્યાં તારું નામ નહીં, તારું કોલેટરલ (જામીનગીરી) બોલે છે."
ત્યારે યશે સ્મિત કર્યું. "મને ખબર છે, સર. પણ મારી પાસે મારી પત્નીનો ફાઇનાન્સિયલ ટેકો છે, અને તે કોઈ પણ બેંક કોલેટરલ કરતાં વધારે મજબૂત છે."
યશની વિદાય માત્ર એક કર્મચારીની વિદાય નહોતી, તે એક યુવાન એન્જિનિયરની આત્મનિર્ભરતા તરફની સફરનો આરંભ હતો. સાંજે ઘરે આવીને તેણે અને નિધિએ કમ્પ્યુટર પર કંપનીનું નામ સત્તાવાર રીતે રજિસ્ટર કર્યું: યશ-નિધિ કન્સ્ટ્રક્શન્સ અને ફાઇનાન્સિયલ સોલ્યુશન્સ.
"અભિનંદન, ભાગીદાર," નિધિએ હસીને કહ્યું. "અભિનંદન, ભાગીદાર," યશે પણ સામે જવાબ આપ્યો.
💰 પ્રથમ પડકાર: મૂડીરોકાણનો મોરચો
તેમનો લિવિંગ રૂમ હવે કોર્પોરેટ હેડક્વાર્ટર બની ચૂક્યો હતો. એક ખૂણામાં તેમનું નવું લેપટોપ અને પ્રિન્ટર મૂકવામાં આવ્યું હતું. પરંતુ સપનાનો પાયો નાખવા માટે જે 'સિમેન્ટ' જોઈતું હતું, તે હતું – મૂડી.
નિધિની બેંકિંગ જોબ છોડ્યા પછી, તેમને લોન મેળવવામાં ધાર્યા કરતાં વધુ મુશ્કેલી પડી. બધી મોટી બેંકોએ તેમના 'ઝીરો' વ્યવસાયિક અનુભવ અને અપૂરતા કોલેટરલને કારણે દરવાજા બંધ કરી દીધા.
"બેંકને માત્ર આંકડા અને મિલકત દેખાય છે, યશ. આપણી ક્ષમતા નહીં," નિધિ નિરાશ થઈને બોલી.
યશે તેને યાદ કરાવ્યું, "યાદ છે, તેં કહ્યું હતું કે ડરવાની જરૂર નથી? હવે તારા ફાઇનાન્સિયલ જાદુની જરૂર છે."
નિધિએ ઊંડો શ્વાસ લીધો અને પોતાની બેંકિંગ સ્ટ્રેટેજી લાગુ કરી. તેણીએ મોટી કોમર્શિયલ બેંકોને બદલે સરકારી MSME યોજનાઓ અને નાણાકીય સહકારી સંસ્થાઓ (Co-operative Banks) પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કર્યું. પોતાના જૂના બેંકિંગ સંપર્કોનો ઉપયોગ કરીને, તેણીએ એક નાની કો-ઓપરેટિવ બેંકના ડાયરેક્ટર સાથે મુલાકાત ગોઠવી. તેમની કામગીરીની પદ્ધતિ, યશનો અનુભવ અને તેમનું પ્લાનિંગ તમામ બાબતે ઊંડો વિચાર રજૂ કર્યો.
તેમની રજૂઆતની અસર થઈ હોય તેમ, બેંક તરફથી લોન મંજૂર થઈ, પણ બેંકે માંગણી કરી કે યશ અને નિધિએ કંપનીમાં 'પ્રમોટર'નું યોગદાન વધારવું પડશે. આનો એક જ અર્થ હતો – તેમનું ઘર ખરીદવાનું સ્વપ્ન પૂરું કરવા માટે બચાવેલું આખું ભંડોળ કંપનીના પાયામાં રોકવું.
નિધિએ યશ સામે જોયું. "બધી બચત જશે. આપણે ફરીથી શૂન્યથી શરૂ કરીશું. ઘરનું સ્વપ્ન પાછળ ધકેલાઈ જશે."
યશે તેનો હાથ પકડ્યો. "એ બચત એક ઈંટ હતી, નિધિ. પણ હવે આપણે આખું સામ્રાજ્ય ઊભું કરી રહ્યા છીએ. ચાલ, જોખમ લઈએ."
પોતાની બધી બચત કંપનીના ખાતામાં ટ્રાન્સફર કરવી એ તેમના માટે માત્ર આર્થિક નહીં, પણ ભાવનાત્મક બલિદાન હતું. તેમનું 'ઘર'નું સ્વપ્ન હવે તેમની કંપની 'યશ-નિધિ કન્સ્ટ્રક્શન્સ'ના રૂપમાં આકાર લેવા લાગ્યું, જાણે કે મંજિલ સુધી પહોંચતા જ માર્ગ ફંટાઈ ગયો.
🔑 પ્રથમ સફળતાનો સ્વાદ
પૂરતું મૂડીરોકાણ થયા પછી, હવે જરૂર હતી પ્રથમ કોન્ટ્રાક્ટની. મોટી કંપનીઓ તેમને ભાવ પણ પૂછતી નહોતી.
નિધિએ બેંકિંગ ક્ષેત્રને ટાર્ગેટ કરવાની વ્યૂહરચના બનાવી. આખરે, તેમને એક નાની પ્રાદેશિક બેંકની ત્રણ જૂની શાખાઓનું નાનું રિનોવેશન (નવીનીકરણ) કરવાનું કામ મળ્યું. કોન્ટ્રાક્ટ નાનો હતો અને સમય મર્યાદા કડક હતી. આ જાણીને યશને મિસ્ટર શાહના શબ્દો કાનમાં ગુંજતા હતા: 'બહારની દુનિયા આરામદાયક એ.સી. ઑફિસ જેવી નથી.' પણ હવે પગલું ભર્યું તો આગળ વધવા સિવાયનો કોઈ માર્ગ જ ક્યાં હતો, કારણકે પાછળનો માર્ગ તો આપોઆપ બંધ થતો જતો હતો.
યશ દિવસ-રાત સાઇટ પર મહેનત કરતો. ઓછા બજેટમાં, ઓછા સ્ટાફમાં ઘણી વાર તો પોતે બોસ સિવાય કંપનીના મહત્ત્વના પદો જેમ કે ઇજનેર, મેનેજર, પ્રોજેક્ટ હેડ વગેરેનો સંયુક્ત ભાર એકસાથે વહન કરતો. નિધિ પણ પાર્ટનર, એકાઉન્ટ મેનેજર, પી.એ. જેવી બેવડી જવાબદારી સાથે યશને મદદ કરતી રહેતી.
યશે તેના કામમાં ઓછા ખર્ચમાં શ્રેષ્ઠ ગુણવત્તા જાળવવા માટે તેણે જૂના સપ્લાયર્સને બદલે નવા અને ઊભરતા સપ્લાયર્સ સાથે કામ કર્યું. નિધિએ દરેક ખર્ચ પર નજર રાખી, જેથી બજેટ સહેજ પણ વધે નહીં.
અને આમ, ત્રણ મહિનાની સખત મહેનત પછી, ત્રણેય શાખાઓનું રિનોવેશન નિર્ધારિત સમય કરતાં વહેલું અને નિર્ધારિત બજેટમાં પૂર્ણ થયું. બેંકના અધિકારીઓ પણ કામની ગુણવત્તા જોઈને પ્રભાવિત થયા.
કોન્ટ્રાક્ટ પૂર્ણ થયા પછી, બેંકના મેનેજરે યશ અને નિધિને બોલાવ્યા. "તમારા કામની ગુણવત્તા અને નિષ્ઠા અદ્ભુત છે. તમારી 'યશ-નિધિ' કંપની નાની હશે, પણ તેનું કામ મોટું છે. અમે તમને તમારી કામગીરી જોઈને અમારા ઝોનમાં વધુ ત્રણ શાખાઓનો કોન્ટ્રાક્ટ આપીએ છીએ."
પહેલા નાનકડા પ્રોજેક્ટની આ સફળતા, બેંકના અધિકારી તરફથી મળેલા આત્મવિશ્વાસના શબ્દો, યશ અને નિધિ માટે પ્રથમ પગાર કરતાં પણ વધુ મૂલ્યવાન હતા. તેમને ખબર હતી કે આ તો માત્ર પહેલી ઈંટ છે, અને સંઘર્ષનું સિમેન્ટ તેમને મજબૂત બનાવશે.
તેમનું સામ્રાજ્ય હવે માત્ર એક સ્વપ્ન નહીં, પણ વાસ્તવિકતામાં આકાર લેવા લાગ્યું હતું.
(ક્રમશઃ)
આગળના પ્રકરણમાં: સફળતાનો સિમેન્ટ ફેલાઈ રહ્યો હતો, પણ યશને ખબર નહોતી કે તેનું જ ભૂતકાળનું કોઈક મોટું નામ હવે તેના માર્ગમાં ઈર્ષ્યાનો પથ્થર બનીને ઊભું થવા જઈ રહ્યું છે. એક જૂની દુશ્મની નવા કોન્ટ્રાક્ટની ફાઇલમાં છુપાયેલી હતી...
