చేసింది ఎవరు…?
రాత్రి సరిగ్గా 12:00 గంటలు...
మంచి నిద్రలో ఉన్న మౌనిక ఫోన్కి ఒక కొత్త నంబర్ నుంచి మెసేజ్ వచ్చింది.
"Happy Birthday Sweetheart..."
ఆ తర్వాత వరుసగా మరికొన్ని మెసేజ్లు.
ఉలిక్కిపడి లేచిన మౌనిక ఫోన్ చూసింది. "అదేంటి, ఇవాళ నా పుట్టినరోజు కాదు కదా? మరి ఈ మెసేజ్లు ఎవరు, ఎందుకు పంపిస్తున్నారు?" అని విసుగ్గా అనుకుని, ఫోన్ను సైలెంట్ మోడ్లో పెట్టి మళ్ళీ పడుకుంది.
పొద్దున లేచి చూసేసరికి ఫోన్లో 15 మిస్డ్ కాల్స్ ఉన్నాయి. అన్నీ కొత్త నంబర్లే. "ఎవరీ కొత్త నంబర్లు? ఎందుకిలా డిస్టర్బ్ చేస్తున్నారు?" అని అనుకుంటూ ఫ్రెష్ అయ్యి, కాఫీ తాగుతూ న్యూస్ పేపర్ చదువుతుండగా కాలింగ్ బెల్ మోగింది.
తలుపు తీయగానే ఎదురుగా ఇద్దరు పోలీసులు.
"ప్రకాష్ ఎక్కడ?" అడిగాడు ఇన్స్పెక్టర్.
"ప్రకాష్? ఆ పేరుతో ఇక్కడ ఎవరూ లేరు," అంది మౌనిక అయోమయంగా.
"తెలీదా? అతని మొబైల్ సిగ్నల్ మీ ఇంట్లోనే చూపిస్తోంది."
"ఇక్కడ నేను తప్ప ఇంకెవరూ లేరు సార్. కావాలంటే మీరే వెతకండి."
ఇన్స్పెక్టర్ కానిస్టేబుల్తో, "వెళ్లి లోపల వెతుకు," అన్నాడు.
కొద్దిసేపటి తర్వాత కానిస్టేబుల్ వచ్చి, "సార్, ఇక్కడ ఎవరూ లేరు," అన్నాడు.
"సరే, తన నంబర్కి ఫోన్ చెయ్యి," అన్నారు ఇన్స్పెక్టర్.
"రింగ్ అవుతోంది కానీ లిఫ్ట్ చేయట్లేదు సార్."
"అదేంటి..." ఇన్స్పెక్టర్ ఆలోచనలో పడ్డారు. "క్షమించండి అమ్మాయిగారూ, బహుశా సిగ్నల్ పొరపాటు అయ్యుంటుంది. మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టినందుకు సారీ," అని చెప్పి వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు.
'హమ్మయ్య' అనుకుంటుండగా, మళ్ళీ ఫోన్ మోగింది. ఈసారి 'అమ్మ' అని వస్తోంది.
"ఏంటి చిన్నీ, ఎన్నిసార్లు కాల్ చేసినా తీయట్లేదు?" ఆందోళనగా అడిగింది అమ్మ.
"అయ్యో సారీ అమ్మ, రాత్రి నుంచి ఏవో కొత్త నంబర్ల నుంచి కాల్స్, మెసేజ్లు వస్తుంటే ఫోన్ సైలెంట్లో పెట్టేశాను."
"అవునా... సరేగానీ, ఇందాక సెక్యూరిటీ గార్డ్ ఫోన్ చేసి పోలీసులు వచ్చారని చెప్పాడు. ఏమైంది?"
"ఏం లేదులే అమ్మ. ఎవరో ప్రకాష్ కోసం వచ్చారు. పొరపాటున వచ్చామని చెప్పి వెళ్లారు. నువ్వేం కంగారు పడకు. ఇంతకీ మీరెప్పుడు వస్తున్నారు?"
"ఇంకో రెండు మూడు రోజుల్లో వస్తాం చిన్నీ. జాగ్రత్తగా ఉండు."
"సరే అమ్మ."
ఫోన్ పెట్టేశాక మౌనిక ఆలోచనలో పడింది. "ఈ ఫోన్ సైలెంట్లో ఉండటం వల్ల అమ్మ కాల్ కూడా మిస్ చేసుకున్నాను," అనుకుంటూ పెద్దగా పాటలు పెట్టుకుని స్నానానికి వెళ్ళింది.
తిరిగి వచ్చాక చూస్తే మళ్ళీ కొన్ని మిస్డ్ కాల్స్. "ఏంటి ఈ టార్చర్!" అనుకుంటుండగా మళ్ళీ కాల్ వచ్చింది. ఈసారి లిఫ్ట్ చేసింది.
"హలో ప్రకాష్! ఎక్కడికి వెళ్ళావురా? నిన్నటి నుంచి నీ రెండు ఫోన్లూ స్విచ్ ఆఫ్. నువ్వు కనబడట్లేదని మీ అమ్మావాళ్ళు చాలా టెన్షన్ పడుతున్నారు. త్వరగా ఇంటికి రా!"
"హలో, నేను..." అని మౌనిక మాట్లాడేలోపే ఫోన్ కట్ అయ్యింది.
"ఈ ప్రకాష్ ఎవరు? వాడి కోసం పోలీసులు రావడం, ఇప్పుడు ఈ ఫోన్ కాల్... ఏమీ అర్థం కావడం లేదు," అనుకుంటుండగా ఆమెకు మెరుపులా ఒక విషయం గుర్తొచ్చింది.
"అవును కదా! రాత్రి కరెంట్ పోయినప్పుడు నా ఫోన్ కిందపడి పగిలిపోయింది. అప్పుడు నాన్న వాళ్ళ రూమ్లో వెతికితే ఈ పాత ఫోన్ దొరికింది. ఇది డ్యూయల్ సిమ్ ఫోన్. సిమ్ 1 స్లాట్లో అప్పటికే ఒక సిమ్ ఉంది. నేను దాన్ని గమనించకుండా సిమ్ 2 స్లాట్లో నా సిమ్ వేశాను. అంటే ఈ కాల్స్, మెసేజ్లు అన్నీ ఆ పాత సిమ్కే వస్తున్నాయన్నమాట! ఇంతకీ ఈ ఫోన్ ఎవరిది? మా ఇంట్లో ఎందుకుంది?"
ఆమె వెంటనే ఫోన్లోని గ్యాలరీ, కాంటాక్ట్స్ అన్నీ వెతికింది. కానీ అదొక కొత్త ఫోన్లా ఖాళీగా ఉంది. "ఎవరిని అడిగితే తెలుస్తుంది?" అని సోఫాలో కూర్చుని ఆలోచిస్తుండగా, గాలికి న్యూస్ పేపర్ పేజీలు అటూ ఇటూ కదిలాయి. అప్పుడు ఒక వార్త ఆమె కంటపడింది.
"ప్రముఖ వ్యాపారవేత్త కొడుకు ప్రకాష్ అపహరణ. పది రోజులు గడుస్తున్నా అందని జాడ."
ఆ వార్త చదివి మౌనిక నిశ్చేష్టురాలైంది. "ఈ ప్రకాష్, ఆ ప్రకాష్ ఒక్కడేనా? అయితే అతని ఫోన్ మా ఇంట్లో ఎందుకుంది? ఎవరు కిడ్నాప్ చేసి ఉంటారు?" ఆమె మెదడు వేగంగా ఆలోచించడం మొదలుపెట్టింది.
వెంటనే తన స్నేహితుడు రవికి ఫోన్ చేసింది. "రవి, నాకు చాలా భయంగా ఉంది. నువ్వు వెంటనే మా ఇంటికి రావాలి."
"ఏమైంది మౌనిక? సరే, ఓ పదిహేను నిమిషాల్లో అక్కడ ఉంటా."
రవి రాగానే మౌనిక జరిగిందంతా చెప్పింది. అంతా విన్న రవి, "అవునా, ఇంత జరిగిందా! ఇప్పుడు ఏం చేద్దాం?" అన్నాడు ఆందోళనగా.
"దానికే కదా నిన్ను రమ్మన్నాను!" అంది మౌనిక.
ఇంతలో మళ్ళీ కాలింగ్ బెల్ మోగింది. తలుపు తీస్తే మళ్ళీ అవే పోలీసుల ముఖాలు.
"మళ్ళీ మీరా?" అంది మౌనిక.
"అవునమ్మా, ప్రకాష్ ఫోన్ సిగ్నల్ ఇంకా ఇక్కడే చూపిస్తోంది. మరోసారి వెతకాలి."
"సరే, చూసుకోండి," అంది మౌనిక ధైర్యం తెచ్చుకుని.
కానిస్టేబుల్ లోపలికి వెళ్లి, "సార్, ఇక్కడ ప్రకాష్ దొరికాడు!" అని అరిచాడు.
"నువ్వేంట్రా ఇక్కడ?" అంటూ ఇన్స్పెక్టర్ రవిని పట్టుకున్నారు.
"సార్, తన పేరు ప్రకాష్ కాదు, రవి. నా స్నేహితుడు," అంది మౌనిక.
"వీడి గురించి నీకు పూర్తిగా తెలియనట్టుంది. వీడు పెద్ద ఖిలాడీ. వీడి పూర్తి పేరు రవి ప్రకాష్. వీడు పనిచేసే బ్యాంకుకే కన్నం వేసి పారిపోయాడు. పదరా స్టేషన్కి," అంటూ రవిని తీసుకెళ్లారు.
"అవును కానిస్టేబుల్, ప్రకాష్ నంబర్ సిగ్నల్ ఇక్కడే చూపిస్తోంది కదా?" అడిగారు ఇన్స్పెక్టర్.
"అవును సార్."
"ఒక్కసారి ఇప్పుడు కాల్ చెయ్యి."
కానిస్టేబుల్ కాల్ చేయగానే మౌనిక చేతిలోని ఫోన్ రింగ్ అయ్యింది.
ఇన్స్పెక్టర్ ఆశ్చర్యంగా, "అదేంటి, కిడ్నాప్ అయిన ప్రకాష్ ఫోన్ నీ దగ్గర ఉందేంటి?" అని అడిగారు.
"సార్, నాకు నిజంగా ఏమీ తెలియదు. నా ఫోన్ పాడైతే ఇంట్లో దొరికిన ఈ ఫోన్ వాడుతున్నాను, అంతే," అంది మౌనిక ఏడుస్తూ.
"ఏం చెప్పినా స్టేషన్లో చెప్పు. పద ముందు," అంటూ పోలీసులు మౌనికను కూడా జీపు ఎక్కించారు.
కొద్దిసేపటి తర్వాత మౌనిక తండ్రి, తల్లి, మరో అమ్మాయితో కలిసి స్టేషన్కి వచ్చారు.
"మా అమ్మాయిని ఎందుకు అరెస్ట్ చేశారు?" అని ఆవేశంగా అడిగారు మౌనిక తండ్రి.
"ప్రకాష్ అనే వ్యక్తిని కిడ్నాప్ చేసిన కేసులో," అన్నారు ఇన్స్పెక్టర్.
"కిడ్నాపా? మా అమ్మాయి అమాయకురాలు. తను నిన్న రాత్రే అమెరికా నుంచి వచ్చింది."
"అదేంటి, తను ఇక్కడే ఉంటోంది కదా?"
"మీరు పొరబడుతున్నారు. తను నా రెండో కూతురు శ్రీనిక. వీళ్ళిద్దరూ కవలలు. మౌనిక ఇక్కడే ఉంటుంది. మేము శ్రీనిక జాతకంలో దోషాలున్నాయని పూజల కోసం ఊరు వెళ్ళాం. ఇప్పుడే తిరిగి వచ్చాం."
అప్పుడు శ్రీనిక ముందుకు వచ్చి, "ఇన్స్పెక్టర్ గారు, ప్రకాష్ కిడ్నాప్ అయ్యాడని కంప్లైంట్ ఇచ్చింది నేనే. తను నా కాబోయే భర్త," అంది.
ఇన్స్పెక్టర్ ఆశ్చర్యపోయారు. "క్షమించండి, మీరు కవలలని తెలియక పొరపాటు జరిగింది. కానీ, ప్రకాష్ ఫోన్ మీ చెల్లి దగ్గర ఎందుకుంది?"
శ్రీనిక వివరించడం మొదలుపెట్టింది. "మేమిద్దరం షాపింగ్కి వెళ్ళినప్పుడు, మా ఇద్దరి దగ్గరా ఒకేలాంటి ఫోన్లు ఉండాలని నేనే ప్రకాష్కి ఆ ఫోన్ కొనిచ్చాను. వారం క్రితం మేమిద్దరం హోటల్లో లంచ్ చేస్తుండగా, అతనికి ఆఫీస్ నుంచి అర్జెంట్ కాల్ వచ్చింది. హడావుడిగా వెళ్తూ ఆ ఫోన్ను టేబుల్ మీదే మర్చిపోయాడు. తర్వాత ఇద్దాంలే అని నేను దాన్ని మా ఇంట్లో పెట్టాను. ఆ మరుసటి రోజు నుంచే తను కనిపించకుండా పోయాడు. నేను కంగారులో మీకు కంప్లైంట్ ఇచ్చేటప్పుడు, తన అసలు నంబర్కు బదులుగా ఈ కొత్త ఫోన్ నంబర్ ఇచ్చాను. ఇదిగోండి, ఇది తన పాత నంబర్. ఆ రోజు నుంచి స్విచ్ ఆఫ్ వస్తోంది."
"సరే శ్రీనిక, ఈ నంబర్తో ట్రేస్ చేయడానికి ప్రయత్నిస్తాం," అన్నారు ఇన్స్పెక్టర్.
రెండు రోజుల తర్వాత...
శ్రీనిక తండ్రితో, "నాన్న, ఎవరైనా తెలిసిన మినిస్టర్తో చెప్పించి కేసు త్వరగా పరిష్కరించమని చెప్పండి నాన్న," అంది ఆవేదనగా.
ఇంతలో కాలింగ్ బెల్ మోగింది. మౌనిక తలుపు తీసింది.
ఎదురుగా ఒక యువకుడు. "నువ్వా! నిన్ను రావొద్దని చెప్పాను కదా! ఎందుకొచ్చావ్? వెళ్ళిపో ఇక్కడి నుంచి," అంది మౌనిక కోపంగా.
"ముందు నేను చెప్పేది విను మౌనిక..."
"ఎవరమ్మా వచ్చింది?" లోపలి నుంచి తండ్రి గొంతు వినిపించింది.
"ఎవరో సేల్స్ బాయ్ నాన్న. ఏమీ వద్దని పంపిస్తున్నాను," అని చెప్పి, ఆ యువకుడిని బయటకు పంపించి తలుపు వేసేసింది.
మరో రెండు రోజుల తర్వాత...
కాలింగ్ బెల్ మోగితే శ్రీనిక వెళ్లి తలుపు తీసింది. ఎదురుగా ప్రకాష్!
"నాన్న, ప్రకాష్ వచ్చాడు!" అని ఆనందంగా అరిచింది.
వెంటనే ఇన్స్పెక్టర్కు ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పింది. కొద్దిసేపట్లో ఇన్స్పెక్టర్ వాళ్ళింటికి వచ్చారు.
"ప్రకాష్, ఎలా ఉన్నావ్? నిన్ను కిడ్నాప్ చేసిన వాళ్ళు ఏమైనా చేశారా?" అని అడిగారు మౌనిక తండ్రి.
"నేను బాగానే ఉన్నాను మావయ్య. వాళ్ళు నన్ను ఏమీ చేయలేదు. ఈరోజు పొద్దున్నే దారిలో వదిలేశారు."
"అంటే కిడ్నాపర్ వాడే వదిలేశాడా?" అడిగారు ఇన్స్పెక్టర్.
"అవును సార్."
"నాకు తెలుసు ఎందుకు వదిలేశాడో," అన్నారు ఇన్స్పెక్టర్ గంభీరంగా. "మిమ్మల్ని కిడ్నాప్ చేసింది ఎవరో నాకు తెలుసు. అందరూ బయటకు వచ్చి కూర్చోండి."
అందరూ హాల్లో కూర్చున్నాక, ఇన్స్పెక్టర్ ఒక కానిస్టేబుల్కు సైగ చేశారు. అతను ఒక యువకుడిని లోపలికి తీసుకొచ్చాడు. అతన్ని చూడగానే మౌనిక ముఖం పాలిపోయింది. అది మొన్న ఇంటికి వచ్చిన యువకుడే.
"ఇతనే కిడ్నాపర్," అన్నారు ఇన్స్పెక్టర్.
"ఇతనెవరు?" అంది శ్రీనిక.
"మీ అందరికీ తెలియకపోవచ్చు, కానీ మౌనికకు బాగా తెలుసు. ఇతని పేరు కుమార్. ఇతను మౌనికను ప్రేమిస్తున్నాడు. వీళ్ళ కామన్ ఫ్రెండ్, జైల్లో ఉన్న రవి ప్రకాష్, కావాలనే కుమార్తో 'మౌనికకు ప్రకాష్ అనే అబ్బాయితో పెళ్లి కుదిరింది' అని అబద్ధం చెప్పాడు. దాంతో కోపం వచ్చిన కుమార్, ఆ పెళ్లి చెడగొట్టాలని ప్రకాష్ను కిడ్నాప్ చేశాడు. తర్వాత నిజం తెలుసుకుని, భయపడి ప్రకాష్ను వదిలేశాడు. మేము అప్పటికే కుమార్ మీద నిఘా పెట్టడంతో అతన్ని పట్టుకున్నాం."
అంతా విని అందరూ ఊపిరి పీల్చుకున్నారు.
"సరే, అంతా సుఖాంతమైంది," అంటూ ఇన్స్పెక్టర్ నవ్వారు. "ఏదైతేనేం, కథ సుఖాంతం."
