વરસાદી પ્રેમ
ધરતી તરસી, આભ વરસે,
આવ્યો મેઘ, છાયો હરખે.
શાળા છૂટી, પગથિયાં સરકે,
એક પંથી યુગલ, ઘર ભણી વળકે.
વરસે અનરાધાર, ધારાયેલી ધારા,
સાડીનો છેડો, માથે ને કાયા.
છત નીચે ઊભી, નારી લજાયા,
હમસફર આવ્યો, પાસે છવાયા.
ભીંજાતા બાળ, જોઈને મલક્યો,
"ક્યાં સુધી રોષ, આ બુંદો તારો?"
"કેટલી દૂરથી આવે, ભીંજવવા પ્યારો,"
હાથ ઝાલીને ચાલ્યો, પ્રેમનો સહારો.
શરમાઈ નારી, "છોકરા શું કહેશે?"
પણ હૈયું હરખે, મનડું સહેજે.
વરસાદી પ્રેમ, છલકતો રેજે,
હમસફરનો સાથ, સંગાથ રેજે.
DHAMAK
