*સ્પંદન ભીંજાયા વરસ્યું ગગન..*
ગયો હતો ભૂલી એ સ્પંદનો ભીના ભીના સુકાઈ ગયેલાં મારી આંખનાં ખૂંણાં.
પડ્યું પગલું ભીની ધરતી પર એકાએક જાગી ઉઠ્યાં મરડી આળસ સ્પંદન મીઠાં.
મહેંક માટીની પ્રસરી ગઈ આખાં તનમાં દોડી પડ્યાં થીજી ગયેલાં લોહીનાં ઘડાં.
વરસી રહ્યો મેહુલો આભથી ઝરમર ઝરમર ભીંજાવી રહ્યો ધરાને પ્રેમથી પાગલ.
ગગનથી વરસી રહ્યું અમી એવું કાળજે ઘૂંટાઈ રહ્યું વિરહની પીડા છલકાતું દર્દ.
પાંદડે પાંદડે જળબિંદુ ચમકતાં મોહરી ઉઠ્યાં કેવાં વૃક્ષો ફૂલોથી મહેંકતા.
હે શ્રુષ્ટિનિયંતા કર ડોકિયું અવકાશથી આ "દિલ" તડપે કરુણામય કર કૃપા.
દક્ષેશ ઇનામદાર. "દિલ"..
- Dakshesh Inamdar
