શહેરની એકદમ વચ્ચે ચાર રસ્તા પર એક મોટી બિલ્ડીંગ હતી અને એ પણ આખી કાચની. શ્રીવાસ્તવ પાવર કોમ્પ્લેક્સ તે બિલ્ડીંગનું નામ અંગ્રેજીમાં લખાયેલું હતું. તે બિલ્ડિંગનું નામ સાદાબોર્ડમાં નહીં પણ ડિજિટલ બોર્ડ પર લખ્યું હતું. જેથી રાતે પણ તેનું નામ દેખાતું રહે. જીદ ટેક્ષીની બારીમાંથી રસ્તા પર એકસાથે ચાલી રહેલા કેટલીય ગાડીઓ અને બસોને જોઈને જ ચોકી ગઈ હતી. જીદ જાણે લંડન આવી ગઈ હોય તેવો એહસાસ તેને થઈ રહ્યો હતો. જીદની નજર તે બિલ્ડીંગ ઉપર પડી. બિલ્ડીંગને જોતા જ તેની નજર ડિજિટલબોર્ડ ઉપર ચોંટી રહી. જીદ એક-ટક થઈને જોવા લાગી. જેના નામના અક્ષરો ઉપર વારા-ફરતી(એક પછી એક) કલર બદલાયા કરતો હતો.
થોડી જ વારમાં દુરથી દેખાતીએ બિલ્ડીંગ એકદમ નજીક આવી ગઈ અને તે જ બિલ્ડીંગ પાસે તેમની ટેક્સી રોકાઈ. માહિએ ડ્રાઈવરને ટેક્સી ભાડું આપ્યું.
“આપણે આ બિલ્ડીંગમાં જવાનું છે?” જીદે માહી તરફ જોઈને પૂછ્યું.
“હા આજ આપણી ઓફિસ છે. અહીંયા આપણે કામ કરવાનું છે.” માહિએ હસીને જવાબ આપતા કહ્યું.
બિલ્ડીંગના બીજા ફ્લોર પર તેમની ઓફિસ હતી. તેમની ઓફિસે પોહચીને માહિ જીદને પેહલાં જ તેના મેમ એટ્લે ઓફિસના મેન મેમ્બર પાસે લઈ જાય છે અને ઓફિસની બહાર ઊભી રહીને, માહિ બોલી. “કમિંગ મેમ.”
જેવો અવાજ ઓફિસમાં બેઠેલી શ્રેયાના કાનમાં ગયો કે, ઓફિસની અંદરથી અવાજ આવ્યો. “યસ સ્યોર.”
માહિ અને જીદ બંને ઓફિસમાં જાય છે. એટ્લે શ્રેયા જીદ સામે જોઈને બોલી. “હાય આઇ એમ શ્રેયા.”
“નાઇસ ટુ મીટ યુ મેમ. આઇ એમ જીદ.”
“કેન યૂ સ્પીક હિન્દી એંડ ઇંગ્લિશ?” શ્રેયા જીદ સામે જોઈને એક પ્રશ્ન કરે છે.
“યસ મેમ આઇ કેન સ્પીક હિન્દી એંડ ઇંગ્લિશ.” જીદ હામી ભરીને બોલી.
માહિના હાથમાં એક ફાઇલ હતી. શ્રેયા માહિ તરફ મોઢું કરીને બોલી. “સો માહિ યે ફાઇલ જીદ કી હી હે ના?”
“હા મેમ.”
“યે ફાઇલ મુજે દેદો ઔર તુમ કામ પર લગ જાઓ.”
માહિ જીદ તરફ જોઈને અચકાતા-અચકાતા બોલી. “મેમ રૂકીએ ઇસમે કુછ પર્સનલ યાદે ભી હે તો મે ઉસે નિકાલ કર આપકો દેતી હું.”
શ્રેયા એકદમ બોલી. “નહી-નહી કુછ મત નીકાલો મુઝે વો સબ હી... ભી...” બોલીને અટકાઈ જાય છે અને વાત ફેરવતા. “મેરા મતલબ કી કંપની કો ઉસકી સારી ડિટેલ ચાહીએ.”
માહીને થોડો શક જાય છે, એટ્લે ફાઇલ ખોળે છે. શ્રેયા કઈ બોલવા જાય તે પેહલાજ માહી બોલી. “ઓહ... સીટ.”
શ્રેયા માહિ સામે આશ્ચર્યથી જોઈને બોલી. “ક્યાં હુઆ?”
“સોરી મેમ મૈને ગલતી સે જલ્દી મે અપની ફાઇલ ઊઠા લી” માહિ બોલી.
શ્રેયા ગુસ્સે થઈ ગઈ. “વોટ યે કેસા ઘટિયા મજાક હે? તુમ એક કામ ભી ઠીક સે નહીં કર રહી હો ઓર મુજશે પગાર બઢાને કી ઉમ્મીદ મે હો. બેવકૂફિ કી ભી એક હદ હોતી હે. જાઓ અપને કામ પર લગજાઓ. પૂરા મૂડ ખરાબ કર દિયા.” શ્રેયાનો ગુસ્સો તેના નાક પર દેખાઈ રહ્યો હતો. માહિ ફાઇલ લઈને પોતાની ભૂલથી દુઃખી હોય તેમ અફસોસ સાથે ઓફિસમાંથી બહાર નીકળીને તેના કામમાં લાગી જાય છે.
જીદ શ્રેયા મેમ સાથે વાત કરે છે. “સોરી મેમ બાય ચાન્સ મુજશે હી ગલતી હો ગઈ હોંગી.”
શ્રેયા શાંત થઇને બોલી. “ઇટ્સ ઓકે. અબ મે અપને આસિસ્ટન્ટ કો બુલતી હું. વો તુમ્હે તુમ્હારા કામ દિખા દેંગા. લેકિન, હા કલ અપની ફાઇલ ભૂલ મત જાના.”
આસિસ્ટન્ટ ઓફિસમાં આવે છે. તેને દુધિયા કલરનો શર્ટ પહેરિયો હતો. તે આસિસ્ટન્ટ ઓછો અને રોમિયો જાજો લાગતો હતો. શ્રેયા તેને જોઈને થોડું મલકાઇને જીદને તેનું કામ સમજાવવાનું કહે છે. એટલે એ રોમિયો આસિસ્ટન્ટ પણ જીદ સામે જોઈને હસીને બોલ્યો. “આઇ એ મેમ. મે અપકો આપકા કામ સમજા દેતા હૂઁ.” જીદ તેની સામે જોઈને ‘હામિ’ ભરીને શ્રેયાની ઓફિસની બહાર નીકળે છે.
એ સમયે જીદ ઓફિસમાં આવેલા બાકીના મેમ્બરને (લોકોને) પણ જોવે છે અને સૌથી ખાસ વાત એ હતી કે, આખી ઓફિસમાં એક જ છોકરો હતો. જ્યારે બાકીની આખી ઓફિસમાં હેડથી લઈને તેની ટીમ બધીજ લેડીસ હતી. જીદને તે રોમિયો એક કમ્પ્યુટર પાસે લઈ જાય છે. ત્યાં જીદની જેવી ચાર બીજી છોકરીઓ પણ કોમ્પુટરમાં બેઠી હતી. બધાનું કામ અલગ-અલગ હતું. કોઈ રોજ આવતા કારીગરોની નોંધ રાખતું, કોઈp કાગળિયામાં લખેલી રોયલ્ટીનું ધ્યાન રાખતું, કોઈ રોજના જથ્થાના ઉત્પાદનમાં ધ્યાન આપતું. મતલબ કે આખી ખાણને ડિજિટલ બનાવી નાખી હતી. તે સમયે આવું કામ માત્ર વિદેશીઓ જ કરી શકે એતો જોતાજ જીદને લાગી ગયું.
જીદનું કામ એ હતું કે, તેને આ બધી જ વસ્તુની લે-વેચના પૈસાનું કૌંટિંગ(ગણતરી) રાખવાનું હતું. જીદ તેના ટેબલ ઉપર પડેલા ફોટાને જોવે છે.
જીદની પેહલા જે તે કોમ્પ્યુટરમાં બેસીને કામ કરતી હતી. તેની ફેમિલીનો મસ્ત ફોટો હતો. મતલબ એક દીકરી તેનો પતિ અને તે. હા તેની દીકરીનો ચેહરો બંન્નેથી અલગ હતો પણ એ લગભગ તેમની દીકરી જ હશે. આસિસ્ટન્ટની સામે જોઈને તે ફોટા તરફ આંગળી ચીંધતા જીદ બોલી. “યે કોન હૈ?”
“યે...! સ્નેહા હે. જો તુમ સે પેહલે યહા પર કામ કરતી થી.” રોમિયો બોલ્યો.
“સ્નેહાને ક્યોં નોકરી છોડળી?” જીદે આસિસ્ટન્ટની સામે હજુ એક પ્રશ્ન મૂક્યો, એટલે કઈક છુપાવતો હોય તેવો વિચિત્ર ચેહરો કરીને આસિસ્ટન્ટ બોલ્યો : “ઉસને નોકરી છોડી નહીં થી, બલ્કી, અપને શ્રેયા મેમને ઉસકો નિકાલ દિયા. તભી આપકી ફ્રેન્ડ કે ડોક્યુમેન્ટ્સ મે સે આપકા ભી એક ડોક્યુમેંટ મિલા જીસસે મેમને આપકો યે જોબ ઓફર કી.”
જીદ હજુ એક પ્રશ્ન પૂછે છે. “મેરે આને તક ઇસ કામ કો કોન કર રહા થા?”
“વો શ્રેયા મેંમ કુછના કુછ કર હી લેતે થે.” શ્રેયાની તારીફ કરતો રોમીયો બોલ્યો.
“લેકિન, મેંમને સિર્ફ એક ડોક્યુમેન્ટ કો દેખકર મુઝે નોકરી દેને કા કયું સોચા? જબકી માહી કો ઇસ કંપનીમેં નોકરી કરને કે લિયે ટ્રેનિંગ લેની પડી?”
જીદને સાંભળીને પણ આસિસ્ટન્ટે જીદને તેના પ્રશ્નનાનો કોઈ સામો જવાબ ન આપ્યો અને શ્રેયાની ઓફિસ તરફ ચાલવા લાગ્યો.
જીદ બીજો કોઈ સવાલ નથી કરતી બસ તેની પેહલા જે નોકરી પર હતી. તેનો ફેમિલી ફોટો જ જોઈ રહી હતી. અચાનક જ તેની સામે એક ઓરેન્જ કલરની ટોપી પેહરિને એક હેન્ડસમ છોકરો આવે છે. લાંબાવાળ હાથમાં જગેલી બિસ્ટોલના ધુમાડા ખેંચીને એક મોટો ધૂમડાનો ગોટો જીદના સામે પડેલા એ ફેમિલી ફોટા ઉપર છોડ્યો. પછી તેણે તે ફોટો લીધો અને જોત-જોતામાં પોતાના લાઇટરથી જેગવી નાખ્યો. જીદ ગભરાઈ ગઈ અને એકદમ ત્યાંથી દૂર ચાલી ગઈ. જીદને તે સ્વીટ ફેમિલી ખુબ ગમી ગઈ હતી. કદાચ તેનું પણ સપનું હતું કે તેના મમ્મી પપ્પા પણ આમજ તેની સાથે એક ફોટામાં હોય. પરંતુ તે અજાણી ફેમિલી ફોટોને પણ માત્ર એક જ મિનિટમાં એક અજાણ્યા નાલાયકે તેની સામે જ જેગવી નાખ્યો.
માહિ પોતાના કામમાં હતી અને જ્યારે તે તેની ઓફિસમાંથી બહાર આવી તો તેની નઝર જીદ પર પડી. જીદને જોઈને માહિ તેની પાસે જાય છે. ગભરાયેલી જીદને સંભાળતા પાણીનો બાટલો આપીને માહિ હળવા અવાજે બોલી. “શું થયું જીદ કેમ આટલી બધી ગભરાઈ ગઈ છે.”
જીદ પાણી ગળાનીચે ઉતારીને (ગભરાયેલા અવાજે) પેલા અજાણ્યાં છોકરા સામે આંગળી કરીને બોલી. “તે કોણ છે?”
માહિ તે યુવકને જોઈને બોલી. “ઓહ એ. એતો મારા અંકલના પાર્ટનરનો દીકરો છે. પરંતુ એને શું કર્યું?”
“એણે મારી પેહલા તે કોમ્પ્યુટર પર બેસવાવાળી સ્નેહાનો ફેમીલી ફોટો મારી સામે જ જેગવી નાખ્યો. મને કઈક ગડબડ લાગે છે.” જીદને પરસેવો વળી ગયો હતો.
માહિ જીદના ખંભા ઉપર હાથ રાખીને (આશ્વાસન આપતા.) બોલી. “જીદ કઈ ગડબડ નથી. હું અહિયાં છેલ્લા છ મહિનાથી કામ કરું છું. પગાર પણ મહિનાના પેલ્લા જ દિવસે પડી જાય છે અને રહી વાત પેલા લોફરની, એ તો ઓફિસમાં બહુ જ ઓછો આવે છે. તે એના બાપની બગડેલી ઔલાદ છે.” એટલું કહીને માહિ ચૂપ થઈ ગઈ અને જીદની પાછળ આવીને ઉભેલા શ્રેયા મેમને જોઈને ચોકી ગઈ હતી.
શ્રેયા માહિની તરફ ગુસ્સે થઈને જોઈ રહી હતી. જીદ માહિને જોઈને, પોતાની પાછળ જોવે તે પેહલા જ શ્રેયાનો આસિસ્ટન્ટ જીદને બોલાવે છે. “જીદ આપકા ઓફિસ યહાં હે ઓર જહા તક મુઝે પત્તા હે ઓફિસમે બાતે કારના અલાઉડ નહી હૈ. સો પ્લીસ કમ ઇન યોર ઓફિસ.”
જીદે હકારમાં માથું હલાવ્યું અને માહિની આંખોમાં જોઈને ગભરાયેલા સ્વરે ધીમેથી બોલી. “સાંજે મળીએ.”
માહિ જીદને જવાબ આપતા શ્રેયાથી નઝર હટાવીને બોલી. “હા રાતે વાત.”
બંને ફરીથી કામ પર લાગી ગઇ. શ્રેયા માહિને કઇ કેહતી નથી. માહિના અંકલના પાર્ટનરનો છોકરો જીદના પોહચ્યા પેહલા જ ત્યાંથી નીકળી ગયો હતો. જીદ કોલસાની ખાણનું અકાઉટિંગ સંભાળવા માટે બધી જ વસ્તુના લિસ્ટ કાઢવા લાગી હતી અને ધીરે-ધીરે બધી જ ફાઇલ જોવાનું ચાલુ કરી દીધુ હતું. જીદનું આટલું સારું કામ જોઈને તેની સાથે બેઠેલી બીજી ચાર છોકરીઓ ઇમ્પ્રેસ થઈ ગઈ. તેમાથી એક ઊભી થઈને જીદ પાસે આવીને.
“હાય આઇ એમ સાઇના ફ્રોમ કલકત્તા. એન્ડ યુ?
“આઇ એમ જીદ એન્ડ આઈ એમ ફ્રોમ ગુજરાત.”
“સો કેન યુ સ્પીક ગુજરાતી. આઇ એમ રાઇટ?”
“એપસ્યુલેટલી રાઇટ. કેન યુ સ્પીક ગુજરાતી?”
“યસ આઇ કેન સ્પીક ગુજરાતી.”
જીદ ઊંડા શ્વાસ ભરીને. “હાસ કોઈક તો છે મારી ઓફિસમાં જે ગુજરાતી છે.”
સાઇના હસીને બોલી. “આ આખી કંપની જ ગુજરાતીની છે અને તું ઓફિસની વાત કરે છે!”
સાઇના પાસે એક ફાઇલ લઈને બીજી છોકરી તેની પાસે આવી અને જીદ તરફ જોઈને. “હાય!” બીજી જ ક્ષણે સાઈનાની સામે જોઈને બોલી. “સાઇના મેમ આપકો શ્રેયા મેમ બુલા રહી હે.”
“ક્યાં ઉનકો પતા હે કી મે અભિ યહાં જીદ સે બાત કર રહી હૂઁ?”
“નહી મેમ ઉનકો તો આપસે કોઈ દૂસરા કામ હે.”
“અચ્છા તુમ ચાલો મે આતિ હૂઁ.” એટલું કહીને
સાઇના શ્રેયાની ઓફિસમાં જાય છે. જીદ પણ કામમાં લાગી જાય છે. આ રીતે જીદનો પેહલોદિવસ ઓફિસમાં પસાર થયો. સાંજે જીદ અને માહિ ઓફિસમાંથી નીકળી ગયા. જીદને મળીને માહિ બોલી.
”કેવો રહયો આજનો દિવસ?”
“હમ્મ... થોડી થોડી મજા આવવા લાગી છે હવે.”
બંનેએ બારણાંની બહાર નીકળીને જોયુ તો વરસાદ ચાલુ હતો. સામે લગભગ સો-દોઢસો મીટરની દૂરીએ એક ટેકસી પડી હતી. માહિ જીદને તેનું પર્સ આપીને ટેક્સીવાળા પાસે દોડીને જાય છે. ટેક્સીવાળો વરસાદમાં ક્યાંય પણ જવાની ના પાડે છે. એ જ સમયે રોમ તેની મહિન્દ્રા જીપ લઈને શ્રીવાસ્તવ બિલ્ડીંગ પાસે આવી પોહચ્યો. જીદ રોમને જોઈને ચકિત થઈ ગઈ અને આજુબાજુમાં જોઈને વિનયને શોધવા લાગી.
થોડીવારમા શ્રેયા સાથે વાત કરતાં-કરતાં શ્રુતિ નીકળે છે. રોમની સાથે આવેલા બીજા એક કોન્સ્ટેબલે નીચે ઉતરીને છત્રી ખોલી. શ્રુતિ બિલ્ડિંગી બહાર નીકળી અને શ્રેયાને વોર્ન કરતી હોય તેમ આંગળી દેખાડી. શ્રેયા હામી ભરી. શ્રેયાની નજર જીદ પર પડી એટલે તેની પાસે જઈને બોલી.
“ક્યાં હુઆ ટેક્સી નહીં મિલી?”
“વો માહિ ટેક્સીવાલે કે પાસ ગઈ હૈં.”
“ચલો મે તુમ દોનો કો ડ્રોપ કર દેતી હૂઁ.”
માહિ પલળતી-પલળતી પાછી દોડીને આવી. તે કઈ બોલે તે પેહલા જ શ્રેયા બોલી.
“મેરી કાર મે મેરે સાથ બેઠ જાઓ.”
“થેન્ક યુ મેમ.” કહીને માહીએ જીદ પાસેથી પોતાનું પર્સ લઈને. સાથે આવવા કહ્યું. માહિ અને જીદ બંને શ્રેયાની ગાડીમાં બેસી ગઇ. શ્રેયાએ ગાડી ચાલુ કરી અને ઘર તરફ રવાના થઈ. અડધો ક્લાક પછી માહિના ઘર પાસે પોહચ્યા. શ્રેયા બહાર જ ગાડી ઉભી રાખીને તે બંનેને ઉતારીને નીકળી જાય છે.
માહિ અને જીદ ઘર પાસે પોહચીને બારણાની ડાબી બાજુ લાગેલો બેલ વગાડે છે. માહિના મમ્મી બારણું અંદરથી ખોલે છે. હવે, માહિ જીદની સામે જોઈને ધીમા અવાજે (થોડી ખુશ થઈને.) “ઓહ જીદ... આ જો અંકલ જ્યોર્જે.”
જીદ જ્યોર્જ તરફ જોઈને ચકિત થઈને બોલી. “આ અંકલ પેલાં ફોટાવાળા કરતા ઘણાં અલગ છે નય!”
“હા! પણ તે અહી શું કરે છે?” માહી પણ વિચારતી હતી.
જ્યોર્જ તેનો ચડેલો ચેહરો લઈને માહી પાસે આવે છે અને એક-ટક જીદને જોયા બાદ પોતાના હાથ ઊચકીને જોરથી તાલિયો પાડીને ફરીથી માહિ સામે જોઇને ખુશ થઈને બોલવા લાગ્યો. “હેપ્પી બર્થ ડે ટુ યુ...... હેપ્પી બર્થ ડે ટુ યુ...... હેપ્પી બર્થ ડે ડિયર માહી. હેપ્પી બર્થ ડે ટુ યુ......”
જ્યોર્જ ચડેલું મોઢું હસવા લાગ્યું હતું પરંતુ, તેમ છતાં એ ડરામણું જ લાગી રહ્યું હતું.
માહી અને જીદને એકદમ લાઇટ થઈ. આજે તો મહિનો બર્થ ડે છે અને અત્યારે રાત્રે બર્થ ડે પાર્ટી છે. બંને હસવા લાગી કેમકે, તે બંને ભૂલી ગઈ હતી. તેમણે ઘરની અંદર આવીને જોયું કે, લગભગ ઓફિસનો અડધો સ્ટાફ માહિની બર્થ ડે પાર્ટીમાં આવ્યો હતો. આ પાર્ટી માહિના અંકલ જ્યોર્જે આપી હતી. ત્યાં તેના અંકલના પાર્ટનરનો છોકરો પણ આવ્યો હતો. માહી અને જીદ જલ્દીથી તેમના બેડરૂમમાં જઈને નવા કપડાં પેહરિને આવી ગઈ.
બધા બર્થ ડે પાર્ટી એન્જોય કરવા લાગ્યા. થોડીવાર બાદ માહી પાસે તેના બોસનો એટલે જ્યોર્જના પાર્ટનરનો દીકરો આવ્યો અને માહી સામે હાથ લંબાવીને બોલ્યો. “હાય.. આઈ એમ રોહિત. વિષ યુ મેની મેની હેપી રિટર્નસ ઓફ ધ ડે માહી.”
માહી હાથ સાથે મોઢું પણ હલાવીને હસ્તાં મોઢે બોલી. “થેન્ક યુ વેરી મચ એન્ડ નાઇસ ટુ મીટ યુ.”
રોહિતે કેસરી ક્લરનું ટી-સર્ટ અને સાથે એક મોંઘી વોચ પણ પેહરી હતી. રોહિતે તેની આંખ પર ગોગલ્સ ચશ્મા લગાવ્યા હતા. તેને માહીથી નજર હટાવી અને જીદ તરફ જોયું. જીદને જોત જ તેને પોતાના ડાબા હાથથી તેના ચશ્માંને નાકની ટોચ સુધી નીચે જુકાવ્યા. જેથી, રોહિતની પિંગળી આંખો, તેની ડાબા હાથની ઘડિયાળ અને મોંઘા ગોગલ્સ એકી સાથે મળ્યા. રોહિતે જીદ તરફ પોતાનો હાથ લંબાવ્યો. જીદને સવારની વાત યાદ આવી ગઈ. જોકે, સવારે આટલો બધો સજેલો-ધજેલો નોહતો. પરંતુ તેમ છતાં હવે માહિની બર્થડે પાર્ટીમાં આવ્યો છે અને લંબાવ્યો હતો, એટલે જીદે તે નાલાયકનું બધા વચ્ચે સાવ અપમાન ન થાય એટલે ખાલી દેખાડવા ખાતર. પોતાના બંને હાથ જોડીને ‘નમસ્તે’ કર્યું.
“ઓહ સીટ....” માહિના મોઢામાંથી નીકળી ગયું.
રોહિતની નજર માહિ પર પડી. પરંતુ, આજે અમિર બાપની બગડેલી ઔલાદ ગુસ્સેનો થઈ. રોહિત આજે પેહલીવાર પોતાનો ગુસ્સો છોડીને હસ્યો. માહિના અંકલ જ્યોર્જને આશ્ચર્ય થયો. તેને લાગ્યું કે રોહિતને માહિ પસંદ આવી ગઈ હશે અથવા કોઈ બીજું કારણ હશે. નય તો તેને પોતાનું જરા પણ અપમાન થાય એ પસંદ નોહતું.
એ જ સમયે માહિના પપ્પા ડિલિવરી બોય પાસેથી કેક લઈને આવી ગયા. બધાની નજર રોહિત અને જીદથી હટીને કેક તરફ ગઈ. માહિને લઈને જીદ તેમની સામેના ટેબલ પર મૂકેલા કેક પાસે લઈ ગઈ. કેક પાસે જઈને માહિ જીદની તરફ હસીને જોવા લાગી. એટ્લે જીદે કેન્ડલ તરફ ઇશારો કર્યો. માહિ કેન્ડલને ફૂંક મારે છે. તેની સાથે માહિના મમ્મી અને પપ્પા તેમજ બીજા આવેલા લોકો એક જ સાથે બોલ્યા :
“હેપ્પી બર્થડે ટુ યુ...
હેપ્પી બર્થડે ટુ યુ...
હેપ્પી બર્થડે ડિયર માહી
હેપ્પી બર્થડે ટુ યુ.”
અને બધા જ તાળી પાડવા લાગ્યા.
માહીએ કેકને કાપી અને સૌથી પહેલા જીદના મોંઢામાં મૂકી અને ત્યારબાદ બધાને આપી.
***
