ભાગ - ૬: લક્ષ્ય તરફની દોટ
સાહિલની ચોરી કરેલી કાર ન્યૂ યોર્કના વહેલી સવારના રસ્તાઓ પર તીવ્ર ગતિએ દોડી રહી હતી. પૂર્વ દિશાના આકાશમાં પ્રભાતની લાલાશ ફેલાઈ રહી હતી, પણ સાહિલ માટે આ શાંત સૂર્યોદય કોઈ આશ્વાસન નહોતો. દરેક સેકન્ડ તેના મિત્રો માટે અમૂલ્ય હતી.
તેણે પોતાનું મન શૂન્ય કરી નાખ્યું હતું. ન તો ડર, ન તો પશ્ચાત્તાપ. હવે માત્ર એક જ વસ્તુ મહત્વની હતી: એન્ડ્રુનો પરિવાર.
અભિષેકનું ઘર, જ્યાંથી તેમનું અપહરણ થયું હતું, તે લગભગ એક કલાક દૂર હતું.
ડ્રાઇવિંગ દરમિયાન તેના વિચારો એકદમ સ્પષ્ટ હતા:
અભિષેકે તેને જે હાર્ડ ડ્રાઇવ આપી હતી તે જ તેનું એકમાત્ર હથિયાર છે. કિંગમેકરને આ કોડ જોઈએ છે, અને આ કોડ જ તેના મિત્રોને મુક્ત કરાવવાનો રસ્તો બનશે.
મારિયા, કાયલા, અને અભિષેક – આ બધાને મુશ્કેલીમાં છોડીને તે ભાગી ગયો હતો. તે શરમ હવે મજબૂત ઢાલ બની ગઈ હતી. તે હવે કોઈ વચન તોડશે નહીં.
તેણે તેની કાળી સેડાન (જે તેને અપહરણકર્તાઓના સ્થળ પાસેથી મળી હતી) પર દબાણ વધાર્યું. તેની આંખો રસ્તા પર હતી, પણ કાન મોબાઈલમાં સેટ કરેલા જીપીએસ પર હતા.
"હું પાછો આવી રહ્યો છું," તે ધીમા સ્વરે બોલ્યો, જાણે તે અવાજ ભોંયરાની કેદ સુધી પહોંચાડવા માંગતો હોય.
લગભગ ૪૫ મિનિટ પછી, સાહિલે અભિષેકના બંગલા પાસે કાર ઊભી રાખી.
અહીંનું દ્રશ્ય અસામાન્ય રીતે શાંત હતું. સવારના પ્રકાશમાં, આ વૈભવી ઘર આજે ભૂતિયા લાગી રહ્યું હતું.
બંગલાનો મુખ્ય ગેટ ખુલ્લો હતો. બહારની લૉન પરના ઘાસ પર હજી ઝાકળ હતી, પણ ગેટ પાસેની માટીમાં કારના ટાયરના ઊંડા નિશાન હતા – જે તેમના અપહરણકર્તાઓની કાળી એસયુવી અને વેનના હોઈ શકે.
ગેટ પરના એક તૂટેલા ઝાડના પાંદડાઓનો ખૂંટો, અને જમીન પર પડેલા સિગારેટના અમુક ટુકડાઓ (અપહરણકર્તાઓએ છોડેલા). પોલીસ કે અન્ય કોઈ એજન્સી દ્વારા તપાસ કરવામાં આવી હોય તેવું કોઈ નિશાન નહોતું. કિંગમેકરે આ મામલો ગુપ્ત રાખ્યો હતો.
સાહિલ કારમાંથી ઉતર્યો. તેના હાથમાં હાર્ડ ડ્રાઇવ હતી. તેણે ધીમેથી ઘરનો મુખ્ય દરવાજો ખોલ્યો.
અંદરનો ભવ્ય લિવિંગ રૂમ વેરવિખેર હતો. સોફા, જ્યાં કાયલા રડતી હતી, તે આડો પડ્યો હતો. ટેબલ પરની વસ્તુઓ જમીન પર પડી હતી.
સાહિલને તરત જ તે જગ્યા યાદ આવી જ્યાં કાયલાએ રડીને કહ્યું હતું કે 'જો તેઓ મને શોધી કાઢે...' આ ઘરમાં સંઘર્ષના ચિહ્નો હતા.
સાહિલની નજર હવે ભૂતકાળના દ્રશ્યો નહીં, પણ ભવિષ્યના સંકેતો શોધી રહી હતી.
તે બેઠો અને ઊંડા શ્વાસ લીધા. તેણે અભિષેકના ડેસ્ક તરફ જોયું. ડેસ્ક પર એક અર્ધ-તૂટેલો લેપટોપ પડ્યો હતો. અપહરણકર્તાઓ તેને તોડીને ગયા હતા.
તે લેપટોપને ઉપાડીને શાંતિથી બેઠો. તેને ખબર હતી કે કિંગમેકરના લોકો બધા પુરાવા સાફ કરી ગયા હશે, પણ અભિષેક જેવો હાઇ-ટેક એન્જિનિયર કંઈક ને કંઈક સંકેત જરૂર છોડી ગયો હશે.
તેણે લેપટોપની હાર્ડ ડ્રાઇવમાંથી કોઈક રીતે છેલ્લી એક્ટિવિટીઝ (Last Activities) પુનઃપ્રાપ્ત કરવાનો પ્રયાસ કર્યો. તેને લાગ્યું કે કદાચ અપહરણ પહેલાં અભિષેકે ક્યાંક મદદ માટે મેસેજ મોકલ્યો હશે.
લેપટોપની તૂટેલી સ્ક્રીન પર થોડીવાર મહેનત કર્યા પછી, છેલ્લો લોગ (Last Log) માંડ માંડ દેખાયો.
તે લોગમાં માત્ર એક જ નામ અને એક જ સરનામું લખેલું હતું, જેને અભિષેકે છેલ્લી ઘડીએ ઇમરજન્સી કોન્ટેક્ટ તરીકે સેવ કર્યું હતું:
મિસ્ટર થોમસ (વકીલ)
સરનામું: 459, વેસ્ટ 50મી સ્ટ્રીટ, હેલ'સ કિચન, ન્યૂયોર્ક, NY.
સંદેશ: સ્પાર્ક ડેટા, સેફ્ટી ફર્સ્ટ.
આ એ જ મિસ્ટર થોમસ હતા જેનો ઉલ્લેખ અભિષેકે ભોંયરામાં કર્યો હતો!
સાહિલના ચહેરા પર એક નિશ્ચયનો સ્મિત ફરક્યો. તેને પોતાનું લક્ષ્ય મળી ગયું હતું. હાર્ડ ડ્રાઇવ લઈને વકીલ મિસ્ટર થોમસ પાસે પહોંચવું, અને તેમની મદદથી એન્ડ્રુના પરિવારને બચાવવા માટે કિંગમેકર સામે લડવું.
હવે સાહિલનો ખતરો બેવડો હતો: અપહરણકર્તાઓ અને કદાચ પોલીસ, જે ચોરીની ગાડી અને અપહરણના મામલામાં તેને શોધી રહી હશે.
તેણે ઊંડો શ્વાસ લીધો અને તૂટેલા ડેસ્ક પર પડેલા કાગળના ટુકડા પર સરનામું લખ્યું.
ધ્યેય સ્પષ્ટ હતો: મિસ્ટર થોમસ.
હવે સાહિલ મિસ્ટર થોમસ પાસે જવા માટે નીકળે અને........
