Quotes by Awantika Palewale in Bitesapp read free

Awantika Palewale

Awantika Palewale Matrubharti Verified

@palewaleawantikagmail.com200557
(41)

रगों में शोणित, परशुराम का बहता है।
अग्नि का तेज, हर नस में रहता है।

ब्राह्मण की आभा, क्षत्रिय का बल है,
अन्याय के आगे, कब हम डरते है।

फरसे की धार सी तीखी है बातें हमारी।
अधर्म की जड़ों को पल में हम हराते है।

तपस्या की शक्ति, विद्या का सागर है हम!
कर्मों से अपने, भाग्य को लिखतें है।

हम वंशज है उसके, जिसने ज़ुल्मों को रौंदा है।
आज भी उस गौरव से हम जीते हैं और मरते है।


अवंतिका पलीवाल 🌹

Read More

हर सुबह पत्तों पर मोती सी चमके,
यह ओस की बूँदें, क्या खूब दमके।

नज़रों को ठंडक, दिल को यह भाए,
पल भर में आकर, फिर कहाँ यह छिप जाए।

सूरज की किरणें छू लें जो इनको,
बनकर यह भाप हवा में उड़ जाए।

मासूम सी सूरत, नाजुक सी हस्ती,
कुदरत की कारीगरी, हर कोई ललचाए।

कुछ देर ही रहती है यह कहानी,
फिर दिन की गर्मी में इसका निशान मिट जाए।

Read More

પ્રેમ છે તો છે, ના કોઈ શરત ના કોઈ બંધન
દિલની ધડકનમાં બસ તારી જ વાત છે તો છે.

તારી નજરમાં વેદનાનો જાદુ છે તો છે
મારી ખામોશીમા પણ દિલની વાત છે તો છે.

તારી એક ઝલકે મારી દુનિયા બદલી છે,
એવી વેદનાની આંખોની એ રાત છે તો છે ‌

તારા સપનાંમાં મારો ચહેરો ઝળકે છે,
દરેક યાદમાં બસ તારો સાથ છે તો છે.

મારાં હોઠોની લાલીમાં સમાયેલો તારો સુરજ,
તારા શબ્દોમાં મારી રાહત છે તો છે.

પ્રેમ છે તો છે, ના બંધન ના નિયમ,
દિલથી દિલ સુધી એક સીધી વાત છે તો છે

જ્યાં તારી છબી, ત્યાં બસ રંગોનો મેળ,
દરેક સાંજમાં તારી જ સોગાત છે તો છે.

Read More

ઈચ્છાઓનું વમળ
હૃદયમાં જાગે સળવળાટ, ઈચ્છાઓનું વમળ,
નિત નવી આશાઓ રચે, ભ્રમણાઓનું જળ.

ક્યાંક પહોંચવાની તમન્ના, ક્યાંક ખોવાઈ જવાની લ્હાય,
આ મનની માયાજાળમાં, ફસાયો માનવ અકળ.

પળવારમાં સ્વર્ગ રચે છે, પળમાં પાતાળની ભીતિ,
સપનાંની દુનિયામાં ભટકે, આશાનો પાલવ ઝાલી.

મળ્યું તે ઓછું લાગે છે, ન મળ્યું તેની છે ઝંખના,
તૃષ્ણાની આગમાં બળતો, કદી ના પામે ઠાર.

જે ક્ષણ છે હાથમાં તેને, ક્યારેય ના માણે રાજી,
ભવિષ્યની ચિંતામાં ડૂબે, વર્તમાનને કરે વેરાગી.

ક્યાંક શાંતિની શોધમાં ભટકે, ક્યાંક વૈભવની છે લાલચ,
આ દોડધામ ક્યારે થમશે, ક્યારે મળશે વિરામ?

સરળ' બનીને જીવી લે જીવન, છોડ આ વમળની ખેંચ,
જે છે તે સ્વીકારવામાં છે સુખ, છોડ વ્યર્થની મહેચ્છા.

Read More

તારી આદત છોડી છે, પણ અસર હજી બાકી છે,
આ દિલમાં તારી યાદોની, એક ઝલક હજી બાકી છે.

સમયના વહેણમાં ઘણું બદલાયું છે હવે તો,
પણ એ જૂની લાગણીઓની, મહેક હજી બાકી છે.

કંઈ કેટલાય રંગો જીવનમાં નવા ભરાયા છે,
પણ એ ફિક્કા રંગોની છાપ, ક્યાંક હજી બાકી છે.

ભલેને રસ્તાઓ બદલાયા, મંઝિલ પણ નવી મળી,
પણ એ પહેલાં પગલાંની ધૂળ, ક્યાંક હજી બાકી છે.

કહેવાને તો ઘણું કહી દીધું, ભૂલી જવાને પણ પ્રયત્ન કર્યો,
પણ એ અધૂરી વાતની ખામોશી, હજી બાકી છે.

આ 'વેદનાના' દિલને સમજાવ્યું છે હવે ઘણું,
પણ એ પાગલપનની એક લહેર, કદાચ હજી બાકી છે.

Read More

મારા શ્વાસનો આધાર તું, જીવનનો સાર તું,
આ દિલની દરેક ધડકનમાં, મારો પ્યાર તું.

તારા વિના આ જિંદગી, લાગે છે સાવ સૂની,
મારી દરેક ખુશીઓનો, જાણે ભંડાર તું.

તારી નજરનો જાદુ એવો, ઘાયલ કરે છે દિલને,
મારા દરેક દર્દની જાણે, સાચો ઇલાજ તું.

દુનિયાની ભીડમાં પણ, તને જ શોધે છે નજર મારી,
મારા એકલાપણાનો, સૌથી સારો સાથ તું.

તારી મીઠી વાતોથી, મહેકે છે મારી દુનિયા,
મારા દરેક સપનાઓનો, સુંદર આકાર તું.

આ 'વેદનાનુ' દિલ તો હવે, તારું જ દીવાનું છે,
મારા ગીતોનો સૂર તું, ને મારી ગઝલનો સાર તું.

Read More

સ્ત્રી છે પવન, ન રોકાય ક્યાંય,
આકાશની ઉડાન, ન ઝૂકે પાંખ
નીચે નયન.
કવચ તેનું બન્યું અગનજ્વાળાથી,
જીવનના યુદ્ધમાં, નહીં થાય હણાય.

મમતાનું આભૂષણ, હૈયે ધરે,
બાળની આંખોમાં સપનાં ભરે.
દુ:ખના વાદળો જ્યારે ઘેરાય આવે,
કરુણાની ઝરણે તે ઝંખના ધોવે.

સ્ત્રી છે સિંધુ, ઊંડાણ અપાર,
સહનશીલતાનો તેનો અડીખમ દ્વાર.
લાખ તોફાનો આવે, નહીં ડગે પગ,
હિંમતનો દીવો બળે, નહીં ઓલવે આગ.

ક્યારેક બહેન, ક્યારેક માત,
ક્યારેક પ્રિયા, બની જીવનની સાથ.
સંબંધોના દોરે બાંધે જગતને,
અશ્રુઓની પાછળ છુપાયે હસતાં નયન.

સમાજના બંધન, નિયમોના શેર,
તેના હૈયા ચીરે, નથી ખબર દુનિયાને
પણ ફરી ઊઠે છે, નવું સ્વપ્ન લઈ,
સ્ત્રીનું કવચ બન્યું, શક્તિની સ્વરૂપા ચઢે.

નથી તે માત્ર શરીર કે રૂપનું નામ,
નથી તે બસ ઘરનું એક નાનું ધામ.
સ્ત્રી તો છે વિશ્વની જનની, આદ્યશક્તિ,
કવચ તેનું બન્યું, અમર અનુભૂતિ.


ક્યારેક દુર્ગા બની, હાથે શસ્ત્ર ધરે,
ક્યારેક સરસ્વતી, જ્ઞાનનું ઝરણું વહે.
ક્યારેક લક્ષ્મી, સુખની વર્ષા કરે વેદનાં
સ્ત્રીનું કવચ, જીવનનું સત્ય ઉઘરે.

ઓ વિશ્વ, સાંભળ, તેના હૈયાનો નાદ,
નથી તે નબળી, નથી તે એકલી રાખો યાદ.
કવચ તેનું બન્યું, સ્વાભિમાન તેનું,
સ્ત્રી છે સૃષ્ટિ, જીવનની છે સનાતન વાત.

Read More

હૃદયમાં વસે એક શાંતિનો સાગર,
જ્યાં લહેરો નથી, ના કોઈ શોરબકોર.
મનનું આકાશ સ્વચ્છ અને ઉજળું,
ચિંતાના વાદળો ક્યાંય ના દેખાય દૂર.

વિચારોની ગતિ મંદ અને સ્થિર,
જેમ વહેતી નદીની નિર્મળ ધારા.
દરેક પળમાં અનુભવાયે આનંદ,
ના ભૂતકાળનો બોજ, ના ભવિષ્યની ચિંતાનો ભાર.

આંખોમાં ચમકે એક તેજ શાંત,
જે દર્શાવે આંતરિક સંતોષની વાત.
શ્વાસમાં ભરાયે જીવનની સુગંધ,
જે લાવે હૃદયમાં એક મીઠી સોગાત.

કોઈ દોડધામ નહીં, કોઈ ઉતાવળ નહીં,
બસ વર્તમાનમાં જીવવાનો છે લ્હાવો.
શાંત માનસ એ અમૂલ્ય ખજાનો,
જે જીવનને બનાવે એક સુંદર છાંયો.

આ શાંતિની અનુભૂતિ છે અનોખી,
જે દૂર કરે મનની તમામ વ્યથા વેદનાં
શાંત માનસમાં જ મળે છે સાચું સુખ,
જે ભરી દે જીવનને અમૃતમય કથા.

Read More

તારા નામનો એક શ્વાસ ઉભરાયો છે,
આ દિલમાં બસ તું જ તો સમાયો છે.

રાતની નીરવતામાં તારી વાતો ગુંજે,
ખામોશી પણ મેં ગળે લગાવી છે.

આંખમાં ઝાંખું નીર બનીને ઝરે છે,
તારા વિના આ જીવન અધૂરું રહ્યું છે.

યાદની ચાંદનીએ મને ઘેરી લીધી છે,
તારું હાસ્ય હજી હૈયે ઝળકાયુ છે.

કેમ દૂરી તારી આ દિલને ચીરી નાખે છે?
દર્દના દરિયામાં મેં જાતને ડૂબાડી રાખી છે.

એક નાનકડી આશ હજી જીવે છે મનમાં,
તું નથી, તોય તું સામે લાગે છે વેદનાને.

ગઝલ આ બસ તારા નામની કરી છે,
શબ્દ શબ્દે તને મારું દિલ બોલાવે છે.

Read More

સ્વાભિમાન
આકાશને સ્પર્શેએમ મસ્તક હંમેશા ઉંચુ રહે.
હૃદયમાં પ્રગતિની જ્વાળા ધગધગતી રહે,
, ધરતી પર મજબુતીથી ઊભા રહે કદમ મારાં
સત્યના સંગાથમાં ચાલે અડગ વિશ્વાસ મારો રહે.

અન્યાય આગળ કદી ના ઝુકે મારું મસ્તક.
સ્વાભિમાનની જ્યોતિ સમાન ઝળકે મારી યશ કિર્તી.
ગર્વ મને મારી જાત પર, મારી ઓળખથી જીવું છું
હું મુક્ત પંખી છું , મારી શોભાથી નિખારુ જીવન.

આશા નથી,નથી કોઈની લાચારી, નથી ભય કેરું નામ,
મારું જીવન છે મારું પોતાનું સ્વાભિમાન.
દરેક પડકારને, વેદનાં હસીને સ્વીકારે,
મારી હિંમતથી, મેં જીત્યું જગત છે.

Read More