"તને શોધું કે મને! ઓ જિંદગી!અસમંજસમાં અટવાયો છું.
શોધવા નીકળું ખુદને તો પામી લઉં તને કદાચ."
- મૃગતૃષ્ણા
___________________
૮. પહેલો પ્રતિકાર
પેલો માણસ હવે સૅમ તરફ ફર્યો, એની આંખોમાં હિંસા ચમકી રહી હતી. "હવે તારો વારો, છોકરા."
સૅમ ડરી ગયો હતો, પણ એનામાં અચાનક એક અજીબ હિંમત આવી. એના પિતા, એના દાદુ... એ એમને નિરાશ ન કરી શકે. એણે આજુબાજુ જોયું. નજીકમાં જ એક મોટું, જાડું હાડકું (femur bone) પડ્યું હતું. એણે ઝડપથી એ ઉપાડી લીધું અને પોતાની રક્ષા માટે તૈયાર થયો.
આ એક અસમાન લડાઈ હતી. એક અનુભવી હત્યારો અને એક યુવાન, બિનઅનુભવી છોકરો. પણ સૅમ પાસે ગુમાવવા માટે ઘણું બધું હતું.
પેલો કાળો ઓછાયો, 'ગાર્ડિયન ઓફ શેડોઝ'નો સભ્ય, છરી સાથે સૅમ તરફ ધસી આવ્યો. કેટાકોમ્બ્ઝની ભયાનક શાંતિમાં એમની ઝપાઝપીનો અવાજ ગુંજી ઉઠ્યો. સૅમ પાસે પેલું મોટું હાડકું હતું, જેનો એ ઢાલ તરીકે અને ક્યારેક હુમલો કરવા માટે ઉપયોગ કરી રહ્યો હતો. છરીના ઘા બચાવવા એ આમતેમ ફરી રહ્યો હતો.
"તું આનાથી બચી નહીં શકે, છોકરા!" પેલો માણસ ઘુરક્યો. " 'સર્પેન્ટ્સ હાર્ટ' વિશે ભૂલી જા!"
સૅમ જવાબ આપવાને બદલે પોતાની પૂરી શક્તિથી લડી રહ્યો હતો. એના મનમાં પિતાના શબ્દો ગુંજી રહ્યા હતા: "વિશ્વાસઘાત અણધાર્યા સ્થળેથી આવી શકે છે... જીવતા જોખમો..." આ એ જ જીવતો જોખમ હતો.
એક ક્ષણ માટે પેલા માણસનું ધ્યાન બીજે ગયું, અને સૅમે તકનો લાભ ઉઠાવીને હાડકાનો જોરદાર ફટકો એના હાથ પર માર્યો, જ્યાં એણે છરી પકડી હતી. 'આહ!' ની તીણી ચીસ સાથે છરી એના હાથમાંથી છટકીને દૂર જઈ પડી.
એ માણસ ગુસ્સાથી લાલચોળ થઈ ગયો. એણે સૅમને પકડવા માટે ઝપાટો માર્યો. સૅમ પાછળ હટ્યો, પણ એનો પગ કોઈક પથ્થર સાથે અથડાયો અને એ લથડી પડ્યો. પેલો માણસ એના પર ઝૂક્યો.
"હવે તારો ખેલ ખતમ!" એણે સૅમનું ગળું દબાવવાનો પ્રયત્ન કર્યો.
સૅમ શ્વાસ લેવા માટે તરફડી રહ્યો હતો. એની આંખો સામે અંધારા છવાઈ રહ્યા હતા. એણે પોતાની બધી તાકાત ભેગી કરીને પેલા માણસના પેટમાં જોરથી લાત મારી. એ માણસ થોડો પાછળ હટ્યો, અને સૅમને શ્વાસ લેવાનો મોકો મળ્યો.
એ જ સમયે, વ્યોમ રૉય, જેઓ થોડીવાર માટે બેભાન થઈ ગયા હતા, તેઓ હોશમાં આવ્યા. એમણે જોયું કે સૅમ જોખમમાં છે. એમણે પોતાની બધી શક્તિ એકઠી કરી અને નજીકમાં પડેલો એક મોટો પથ્થર ઉપાડીને પેલા માણસના માથા પર પાછળથી જોરદાર ફટકો માર્યો.
પેલો માણસ એક દર્દનાક આર્તનાદ સાથે નીચે ઢળી પડ્યો, બેભાન.
સૅમ હાંફતો હાંફતો ઉભો થયો. એના આખા શરીરે પરસેવો વળી ગયો હતો, અને શ્વાસ ઝડપથી ચાલી રહ્યો હતો. "દાદુ! તમે ઠીક છો?"
"હું ઠીક છું, દીકરા. તું કેમ છે?" વ્યોમ રૉયે ચિંતાથી પૂછ્યું.
"હું... હું ઠીક છું." સૅમે કહ્યું, હજી પણ એ આઘાતમાંથી બહાર આવ્યો નહોતો.
"આપણે અહીંથી જલદી નીકળવું પડશે," દાદુએ કહ્યું. "આ માણસ ભાનમાં આવે એ પહેલાં, અથવા એના બીજા સાથીઓ અહીં પહોંચી જાય એ પહેલાં."
એમણે ઝડપથી પેલા માણસને દોરડા જેવી કોઈ વસ્તુથી બાંધી દીધો, જે સૅમની બેગમાં હતી. પછી એમણે પેલી છરી શોધીને પોતાની પાસે રાખી લીધી, આત્મરક્ષા માટે.
"આગળનો રસ્તો ક્યાં છે?" સૅમે પૂછ્યું.
"આપણે જે દરવાજો ખોલ્યો હતો, ત્યાંથી જ આગળ વધવું પડશે," દાદુએ કહ્યું.
તેઓ ફરી એ સાંકડા, અંધારા માર્ગ પર આગળ વધ્યા. હવે ભય બમણો થઈ ગયો હતો. દરેક ખૂણે, દરેક પડછાયામાં એમને દુશ્મન દેખાઈ રહ્યો હતો.
થોડે આગળ ચાલ્યા પછી, માર્ગ એક નાના, ગોળાકાર ઓરડામાં ખુલ્યો. ઓરડાની મધ્યમાં, પથ્થરનું એક ઊંચું પ્લેટફોર્મ હતું, અને એના પર એક વિચિત્ર, ધાતુનું યંત્ર ગોઠવેલું હતું. એ યંત્ર પર ઘણાં ચક્ર, લીવર અને પ્રતીકો કોતરેલા હતા.
"આ શું છે?" સૅમે આશ્ચર્યથી પૂછ્યું.
"આ કોઈક પ્રકારનો કોયડો લાગે છે," દાદુએ યંત્રનું નિરીક્ષણ કરતાં કહ્યું. "કદાચ આ જ બીજી પરીક્ષા છે. 'ત્રણ ચાવીઓ... ત્રણ પરીક્ષાઓ...'"
એમણે યંત્ર પર કોતરેલા પ્રતીકો ધ્યાનથી જોયા. એમાંના કેટલાક પ્રતીકો એવા હતા જે એમણે ચર્મપત્ર પર અને પિતાની ડાયરીમાં જોયા હતા. ઓરોબોરોસ, સર્પ, ચંદ્ર, સૂર્ય, અને બીજા કેટલાક અજાણ્યા ચિહ્નો.
"આપણે આ પ્રતીકોને કોઈક ચોક્કસ ક્રમમાં ગોઠવવાના હશે," સૅમે અનુમાન લગાવ્યું. "પણ કયો ક્રમ?"
એણે પિતાની ડાયરી કાઢી અને એ પાનું શોધવા લાગ્યો જ્યાં આ પ્રતીકોનો ઉલ્લેખ હતો. ત્યાં, આદિત્ય રૉયે આ પ્રતીકોના અર્થ અને એમના વચ્ચેના સંબંધો વિશે નોંધ કરી હતી.
"મળી ગયું!" સૅમે કહ્યું. "પપ્પાએ લખ્યું છે કે, 'ચક્ર જીવનનું પ્રતીક છે, જે સૂર્ય અને ચંદ્રના તાલે ચાલે છે. સર્પ જ્ઞાનનો રક્ષક છે, જે ઓરોબોરોસમાં અનંતકાળ પામે છે.' કદાચ આ જ ક્રમ છે."
એમણે યંત્ર પરના ચક્રો અને લીવરને એ ક્રમમાં ગોઠવવાનો પ્રયત્ન કર્યો. પહેલાં ઓરોબોરોસનું પ્રતીક, પછી સર્પ, પછી સૂર્ય, ચંદ્ર અને છેલ્લે જીવનચક્રનું પ્રતીક.
જેવું એમણે છેલ્લું લીવર ખેંચ્યું, યંત્રમાંથી એક ધીમો, ઘર્ષણનો અવાજ આવ્યો. પ્લેટફોર્મની નીચે, જમીનમાંથી, પથ્થરનો એક બીજો ચોરસ ટુકડો ધીમે ધીમે ઉપર આવવા લાગ્યો.
એના પર, એક નાનકડી, સોનેરી ચાવી અને બીજો એક વાળી દીધેલો ચર્મપત્રનો ટુકડો પડ્યો હતો.
"આપણે કરી બતાવ્યું!" સૅમે ખુશીથી કહ્યું.
"આ ત્રીજી અને છેલ્લી ચાવી હોવી જોઈએ!"
વ્યોમ રૉયના ચહેરા પર પણ રાહતનું સ્મિત હતું. એમણે ચર્મપત્રનો ટુકડો ખોલ્યો. એના પર પેલી જ પ્રાચીન લિપિમાં ફક્ત બે શબ્દો લખેલા હતા: "SANCTUARIUM DRACONIS" (ડ્રેગનનું અભયારણ્ય).
"ડ્રેગનનું અભયારણ્ય?" સૅમે આશ્ચર્યથી પુનરાવર્તન કર્યું. "આ કઈ જગ્યા છે?"
"મને લાગે છે કે આ 'સર્પેન્ટ્સ હાર્ટ' જ્યાં છુપાવેલું છે, તે જગ્યાનું નામ છે," દાદુએ કહ્યું. "પણ આ જગ્યા પેરિસમાં ક્યાં છે, એ એક મોટો પ્રશ્ન છે."
"અને આ સોનેરી ચાવી... એ એ અભયારણ્યના દરવાજાની હશે," સૅમે ચાવી હાથમાં લેતાં કહ્યું.
એ ચાવી નાની હતી, પણ એના પર ખૂબ જ ઝીણું અને સુંદર નકશીકામ કરેલું હતું, જેમાં ડ્રેગનના આકારો સ્પષ્ટ દેખાતા હતા.
બીજી પરીક્ષા પણ પાર થઈ ગઈ હતી. પણ 'ગાર્ડિયન્સ ઓફ શેડોઝ'નો ખતરો હજી ટળ્યો નહોતો. તેઓ જાણતા હતા કે પેલા બેભાન માણસના સાથીઓ એમને શોધી રહ્યા હશે.
"આપણે અહીંથી જલદી નીકળવું પડશે," દાદુએ ફરી કહ્યું. "પણ પાછા કયા રસ્તે જઈશું? મુખ્ય માર્ગ પર જવું સુરક્ષિત નથી."
સૅમે ઓરડાની આસપાસ નજર ફેરવી. એક ખૂણામાં, પથ્થરની દિવાલમાં, એક સાંકડી, ઉપર તરફ જતી સીડી દેખાઈ, જે પહેલાં એમના ધ્યાનમાં નહોતી આવી.
"કદાચ આ રસ્તો આપણને બહાર લઈ જશે," સૅમે આશા સાથે કહ્યું.
તેઓ સાવધાનીથી એ સીડી ચઢવા લાગ્યા. સીડી ગોળાકાર હતી અને ખૂબ જ સાંકડી. ઉપર ચઢતાં ચઢતાં અંધારું ઘટતું ગયું અને તાજી હવાનો અનુભવ થવા લાગ્યો.
છેવટે, તેઓ એક નાના, લાકડાના દરવાજા પાસે પહોંચ્યા. સૅમે હળવેથી દરવાજો ખોલ્યો.
તેઓ પેરિસની એક સાંકડી, નિર્જન ગલીમાં નીકળ્યા. આસપાસ જૂના મકાનો હતા, અને રાત્રિની શાંતિ હતી. કેટાકોમ્બ્ઝના ભયાનક અને ગૂંગળામણભર્યા વાતાવરણમાંથી બહાર નીકળીને એમને રાહત થઈ.
"આપણે સુરક્ષિત છીએ... હાલ પૂરતા," દાદુએ ઊંડો શ્વાસ લેતાં કહ્યું.
પણ સૅમના મનમાં હજી પણ 'ડ્રેગનનું અભયારણ્ય' અને 'ગાર્ડિયન્સ ઓફ શેડોઝ' ના વિચારો ઘુમરાઈ રહ્યા હતા. છેલ્લી ચાવી એમના હાથમાં હતી, પણ છેલ્લો પડાવ હજી બાકી હતો. અને એ પડાવ સૌથી વધુ ખતરનાક હોઈ શકે છે.
એમને ખબર નહોતી કે 'ડ્રેગનનું અભયારણ્ય' ક્યાં છે, અને ત્યાં પહોંચ્યા પછી એમનો સામનો કોની સાથે થશે. પણ એક વાત નક્કી હતી – તેઓ પાછા હટવાના નહોતા. એમના પિતાની અધૂરી શોધ પૂરી કરવી જ રહી.
(ક્રમશઃ)
