વિખ્યાત સામયિકો જેવાં કે કુમાર, અખંડ આનંદ, મુંબઇ સમાચાર, નવનીત સમર્પણ માં કૃતિઓ પ્રસિદ્ધ થઈ છે. નેશનલ બુક ફેર વાંચે ગુજરાત 2018 માં રાજ્ય સ્તરે દ્વિતીય ઇનામ શ્રી. રૂપાણી સાહેબના હસ્તે. માતૃભારતી અને અન્ય પ્લેટફોર્મ્સ પર ઘણાં ઇનામોના વિજેતા. સહુને, ખાસ કરી યુવાન અને ઉગતી પેઢીને ગમતું સાહિત્ય સર્જે છે.

સાયન્સ સીટી અમદાવાદ નું એક્વેરિયમ. વિદેશો, દુબઈને પણ આંટે એવું.
https://photos.app.goo.gl/3CSECCUJv18AjPkY7

રિવર ફ્રન્ટ, અટલ બ્રિજ યાત્રા માણો આ લિંક ક્લિક કરીને.
https://photos.app.goo.gl/SVXDEfsfaFCkcjT89

Some photos of Bengaluru international airport snd mumbai international airport.
બેંગલોર એરપોર્ટ ટર્મિનલ 2 બધું સ્ટ્રકચર વાંસ નું , પોલિશ કરેલું છે.
મુંબઈ એરપોર્ટ આમ તો ઇન્ટરનેશનલ, એર ઇન્ડિયા ત્યાં થી ઉપડે છે. તે એક મ્યુઝીયમ ના concept પર છે. અમુક જગ્યાએ QR કોડ સ્કેન કરો એટલે દરેક ચિત્ર કે મ્યુરલ વિશે તમને ઓડિયો ક્લિપ દ્વારા જણાવે.
એ મુંબઈ એરપોર્ટ ઘણું વિશાળ છે. અમારો 44B ગેટ હતો. 66 ગેટ છે અને એક થી બીજે છેડે જવા એકાદ કિમી ચાલવું પડે છે. બોર્ડિંગ પાસ પણ મશીન થી જનરેટ કરી પ્રિન્ટ કરવાના.
ઊપડ્યાં ત્યારે 15.45 નો ઉપડવાનો ટાઇમ હતો તે 16.25 ના ટેક ઓફ થઈ. ખૂબ વરસાદ અને ટ્રાફિક congestion.
રસ્તે એક વાર તો મોટાં કાળાં વાદળાં સાથે ટકરાતું બચાવવા પ્લેને નીચે ડાઇવ મારેલી. વચ્ચે વચ્ચે અમુક જગ્યાએ હવાનું તોફાન, air turbulance એવું કે પ્લેન કોઈ ખાડા ખબડા વાળી જમીન પર દોડતું હોય એવું લાગે. અમુક વખત બારી ની બહાર ધોધ જેવું આવરણ આવી જાય. જો કે ક્યાંય વીજળી ન હતી.
ઉપરથી સરદાર ડેમ, તેના નિવાસો ની સફેદ ભૂરી છાપરીઓ જોઈ, સંપૂર્ણ ગોળ કાંકરિયા અને છેક ગાંધીનગર જતા લાંબા , ફ્લાય ઓવર સાથેની એસ.જી. હાઈવેની પટ્ટી જોઈ ત્યાં જ પાઇલોટે એનાઉન્સ કર્યું કે નીચે 38 નોટ , 90 કિમી કલાકે પવન ફૂંકાય છે ને વરસાદ છે તેથી લેન્ડિંગ ની પરમિશન ATS દ્વારા અપાઈ નથી. 5000 ફૂટ ની ઊંચાઈ થી પ્લેન પાછું ફર્યું, ઊંચકાયું. વળી નીચે સાવ સીધી પટ્ટી, કદાચ પાણી ભરેલી જોઈ, નર્મદા કેનાલ હશે. એકલી બ્રાઉન લેન્ડ જોઈ. ક્યાં જતા હશું? કદાચ ઉત્તર. થોડા વખત પછી એણે કહ્યું કે fuel થોડું છે, તે ફરી પરમિશન માગી રહ્યો છે. પછી તરત પ્લેને સ્પીડ પકડી ઉતરાણ શરૂ કર્યું અને એનાઉન્સ થયું કે 'will try landing with best of efforts '.
વરસતા વરસાદમાં છબાકા સાથે લેન્ડિંગ કર્યું, 4.50 વાગે થવાનું હતું તે 6.10 સાંજે!
રસ્તે ટેક્ષી નું પણ વાઇપર સતત ચાલતું હતું. વરસાદનું જોર હતું.
ઠીક, આવી ગયા. બેંગલોર થી 6.50 ની ફ્લાઇટ માટે ચેક ઈન, બોર્ડિંગ કલાક પહેલાં ને દોઢ કલાકનો રસ્તો એટલે ઘર સવારે 3.30 ના છોડેલું. મુંબઈ 8.30 ના, 7 કલાક લે ઓવર એટલે પવાઈ એક સગા ને ઘેર નાસ્તો પાણી કરી ફ્રેશ થઈ પવાઇ લેક જોવા ગયા ને વરસાદ પડ્યો. પવાઈ વિસ્તારમાં કેટલીક તસવીરો લીધી અને ફર્યાં તે ફોટા કાલે.
ખૂબ ઝડપથી વરસતા મુંબૈયા વરસાદમાં બપોરે સવા બે વાગે ઉબેર પકડી 3 વાગે એરપોર્ટ, ચેક ઇન અને બોર્ડિંગ 3.45 વાગે ચાલુ પણ ફ્લાઇટ ઉપડી જ 4.20 ના. અહીં ઘેર બોપલ આવ્યા ત્યાં સાડા સાત વાગેલા.
ટ્રેન ની 30 કલાકની જર્ની નિવારવા ફ્લાઇટ પકડી પણ એમાં પણ 17 કલાક ઘર થી ઘર!
ડાયરેક્ટ ફ્લાઈટ 8000 જેવા એક ના હતા અને વાયા મુંબઈ લે ઓફ સાથે જાઓ તો 4300 તેથી એ પકડેલી.
હા, એર ઇન્ડિયા એટલે લેગ સ્પેસ ખૂબ, પગ ખેંચીને લાંબા થાય એટલી, સીટો પહોળી અને નાસ્તો બેય વખત સરસ. સવારે રાગી ઈડલી, ઉપમા , યોગર્ટ સાંજે સેન્ડવીચ, બે બિસ્કીટ, ફ્રુટી.
All is well that ends well.
એરપોર્ટસના ફોટાઓ ની લિંક.
https://quickshare.samsungcloud.com/gZWKy12f189X

Read More

વિસ્ટાડોમ કોચ માંથી મારી શ્રીમતી કુમૂદે લીધેલ તસ્વીરો. કોચ ઉપર છતમાં કાચની પટ્ટીઓ, છેક છત થી સીટ સુધીની બારી, પાછળ નું પેડલ દબાવી 360 અંશ ઘૂમી શકતી સીટ જેને યાત્રીઓ 90 ડિગ્રી ફેરવી બારી સામે રાખતા હતા, બપોરે તડકો આવે તો ખેંચવાનો પડદો, કોચ ની અંદર જ ચા કોફી, બિસ્કીટ , વેફર જેવું વેચતો સ્ટોલ, કોચ ની બેય બાજુ બંધ ભીંત ને બદલે ખુલ્લો કાચ જેથી જતી ટ્રેન માં આગળ કે પાછળ જોઈ શકાય , સામે ઇન્ડીકેટર માં ટ્રેનની સ્પીડ અને હવેનું સ્ટેશન જોઈ શકાય જેવી સુવિધાઓ હતી. ટ્રેન ઘાટ વચ્ચે ભોંયરાઓ માંથી પસાર થાય છે, મોટી ખીણો અને વિશાળ નદીઓ આવે છે. ક્યાંક પર્વતો પર તડકા કે બીજા પર્વતના પડછાયા ને લીધે લીલા રંગના અલગ અલગ શેડ જોવા મળ્યા.
આખા રસ્તે માત્ર મેંગ્લોર 20 મિનિટ ઊભી, બાકી બધે 2 મિનિટ જેવું જ. મેંગ્લોર માં યાત્રીઓએ નીચે ઉતરી ભાત ના ફોઇલ લેવા પડાપડી કરી. અમે તો irctc નું ઓનલાઈન ઓર્ડર કરેલ તે જગ્યા પર મેંગલોર આપી ગયા. બપોરે ચા અંદર એ સ્ટોલ ની જ પી લીધી. સવારે 7.10 મરૂડેશ્વર થી ઉપડી છેક રાતે 9 વાગે યશવંતપુર ઉતર્યાં.
હા, શરૂમાં દૃશ્યો માણવા ટ્રેન 35 કિમી ની સ્પીડે જતી હતી જે મેંગ્લોર પછી ક્યારેક 102 જેવી સ્પીડ પકડતી. તો પણ યશવંતપુર સ્ટેશન ખાસ્સી મોડી પહોંચેલી. એ સ્ટેશનની આગળ અમદાવાદ એરપોર્ટ જેવી સફેદ જાળી કરી છે, પ્લેટફોર્મ 6 તરફ મેટ્રો સામેથી જ એન્ટ્રી છે અને કોઈ બજાર તરફનો રસ્તો સદંતર બંધ છે જે ટેક્સી વાળાઓનો ફેવરિટ હોઈ બધા જ ત્યાં જઈ પાછા આવતા અને આપણું બુકિંગ ફોન લીધા પછી પણ કેન્સલ કરતા હતા. અહીંની નમ્મા યાત્રી એપ રિક્ષા કે ટેક્ષી માટે છે તે બકવાસ છે. બેંગલોર જાય તેને માટે.
ખૂબ લાંબા રન માં પાછળથી થાકી જવા સિવાય આ મુસાફરી enjoy કરી. એકતરફી મેંગ્લોર થી મરૂડેશ્વર કે બેંગલોર થી ઉડીપી સુધી જ આ મુસાફરી કરવી સારી રહે. 14 કલાકનો રન અને બીઝી લાઇન ને લીધે ઉપર બીજી 30- 40 મિનિટ મોડી થાય તો થાકીને ટેં થઈ જવાય .
બસ, માણી લીધી એ મુસાફરી. આપણે અમદાવાદ થી કેવડીયા વિસ્ટાડોમ જાય છે. નર્મદા જિલ્લો પણ આવો જ લીલો છે.
લિંક મૂકી તે ફોટાઓ જુઓ
https://photos.app.goo.gl/RmKfUKQwVYtyuBUX9

Read More

एक भाई को ट्रेन में बिना टिकट चढ़ने की आदत थी। कभी पकड़े नही गये इसलिये हौंसला भी बढ़ता गया। अब वो किसी की भी सीट पर जाकर जबरदर्स्ती बैठ भी जाता था।
टोकने पर हाथापाई पर उतर जाता था।
ऐसे ही दिन दिन भाई का हौंसला बुलंद होता गया।
एक दिन एयर कंडीशन बोगी में चढ़ गया बिना टिकट।
और जाकर एक सज्जन की सीट पर बैठ गया।
सज्जन ने मना किया तो आदतन शुरु हो गया,पहले भला बुरा कहा,फिर धमकी देने लगा,उससे भी काम नही चला तो हाथापाई पर उतारु हो गया।
उस सज्जन ने फोन कर पुलिस को बुला दिया।
पुलिस के सामने भी हेकड़ी बघार रहा था।
तब तक टीटी भी आ गया।
उन्होने आते के साथ सबसे पहले उनसे टिकट मांगा।
अब टिकट तो उनके पास था नही तो आँय बांय बकने लगा।
टीटी ने फ़ाइन की बात की, पुलिस ने अरेस्ट करने की बात की तो कहने लगा,
"जब मै स्टेशन में घुसा तब आप लोग कहाँ थे?
जब मै ट्रेन में चढ़ा तब क्यों नही रोका?
जब यहाँ आकर बैठा तब तो आप लोगों ने मना नही किया।
अब ये आदमी हमसे झगड़ा करने लगा तो आप लोग टिकट के बहाने इसकी तरफदारी में लग गये?
अब मेरे पास पैसा नही है और जाना इसी ट्रेन में है तो क्या आप हमको ट्रेन में से फेंक दिजियेगा?
कहाँ का न्याय है ये।
*हमें पहले नोटिस दीजिए।*
हम वर्षों से बिना टिकट चल रहे थे तब आपको क्यों नही दिखा?
अब आप खाली इस आदमी का पक्ष लेने के लिये फ़ाइन लगाने लगे?"
अब उसकी हिम्मत देख,
दो चार बिना टिकट यात्री और आ गये और उसके पक्ष में पूरा हंगामा शुरु कर दिया।
ये क्या तरीका है?
यह ट्रेन हमारी है,हम वर्षो से इसमे़ बिना टिकट सफर कर रहे हैं,इसमें सफर करने में हमने पसीना बहाया है।
हमारे पुरखों ने इसे खून से सींचा है‌।
आप लोग बेटिकट यात्रियों से भेदभाव करते हो।
अगर सीट देनी तो सबको देनी होगी,पर तुम भेदभाव करके केवल टिकट वालों को सीट देते हो।
आप लोग तानाशाही कर रहे हैं।
ये आदमी झगड़ा नही करता तो आप आते क्या?
आप खाली इस आदमी के सपोर्ट में ये सब कर रहे हैं। घोर अन्याय है ये।
गरीबों को तो कोई देखने वाला नही है।
यह गरीबों के साथ अंन्याय है।
तभी कुछ छुटभैये राजनीति बाज भी वहां आ गये।
कहने लगे "रेल की सीटों पर पहला हक बिना टिकट यात्रियों का है।"
रेलवे जानबूझ कर टिकटवाले और बिना टिकट यात्रियों के बीच नफरत फैलाने के लिए यह सब कर रहा है।
हम यह नफरत का खेल नहीं होने देंगे।
हम रेलवे से ऐसा नियम बनवाऐंगे कि पहले बिना टिकट यात्रियों को सब सीटे दी जाऐंगी,अगर कोई सीट खाली रही तो वही सीट टिकट लिये यात्री को मिलेगी‌‌।
टीटी और पुलिस की समझ में नही आ रहा था कि बिना टिकट यात्री को फ़ाइन, अरेस्ट करने की बात करके उन्होने गलत किया या सही?
"आज देश में यही करने की कोशिश की जा रही है।
साभार, सुश्री अल्पम दिनेश

Read More

મારી ઇ બુક જેમાં આપણી આજુબાજુમાં બનતા બનાવો પરથી 26 સુંદર વાર્તાઓ છે. માત્ર રૂ.25 માં. ઘણી ખરી વાર્તાઓ ઈનામ વિજેતા અથવા કોઈ સામયિક માં પ્રસિદ્ધ થયેલી છે.
સીધા મારા ફોન 9825105466 પર પેમેન્ટ કરી તમારો વોટ્સેપ નંબર કે ઇમેઇલ એડ્રેસ આપો એટલે ઇ બુક તમારી.
આવું સુંદર વાંચન આટલી ઓછી કિંમતે નહિ મળે

Read More

બેંગલોર શહેરી વિસ્તાર નો અનુભવ
########
નજીકનાં મંદિર ની મુલાકાતે.
અહીં બેંગ્લોરમાં અમદાવાદ કરતાં હવા ઘણી અલગ છે. અત્યારે સવારે 7 વાગે 22 ડિગ્રી! અમદાવાદ ના નવેમ્બર ની સવાર જેવું.
અહીં ગુજરાત કરતાં ઘણું પૂર્વમાં હોઈ સૂર્ય સવારે 6 વાગે ઉગે, સાડા છ એ તો તડકો! સાંજે સવા છ પછી સૂર્યાસ્ત અને પોણા સાતે તો અંધારું!
ગુજરાત પાસેથી બેંગલોરે ઘણું શિખવાનું છે. અમારી નજીકમાં વર્થૂર લેક છે. કુંભવેલ થી ભરાઈ ગયું અને ગંદકી થી ખદબદે. મ્યુનિ. એ કુંભવેલ કઢાવી સાફ કર્યું તો ફરી કુંભવેલ ઊગી ગઈ! સત્તાવાળાઓ રિવર ફ્રન્ટ કે કાંકરિયા જેવું ધારે તો બનાવી શકે.
માનો છો, કાલે વર્થુર થી ફોરમ મોલ, 3 કિમી જતાં 32 મિનિટ લાગી! ત્યાં ફ્લાયઓવરની યોજના બને, એને પડતી મુકાય, એક સરકાર બદલે એટલે આગલીના બધા નિર્ણય ઝીરો! રસ્તે ' એ લોકો ' નું દબાણ દુકાનો, એના ઓટલા, ચાદર , હાર્ડવેર વ. વેંચતી દુકાનો દ્વારા અને રસ્તો ટુ ટ્રેક માં પણ સાંકડો. એક ની પાછળ બીજી કાર બમ્પર ટુ બમ્પર જઈ શકે. વચ્ચે સિમેન્ટ ની પાળી અને એની બેય બાજુ સપોર્ટ ની આપણા પગલાં જેટલી આડી પાળી એટલે કારને ડીવાઈડર અડે નહીં એટલે એનાથી 6 ઇંચ દૂર, છે ઇંચ પેલો ડીવાઈડર, ચારેક ઇંચ પાળીની જાડાઈ અને બેય બાજુ બે અઢી ફૂટ એ લોકોના ખાટલા વગેરે , એની પાછળ દુકાનો.
આમ તો રવિવારે લોકો બહાર જવું હોય તો 4 સુધીમાં નીકળી જાય. 5 થી 10 આવો અતિ સ્લો અને ગીચ ટ્રાફિક હોય.. મોલની વાત અન્ય પોસ્ટમાં.
મંદિરમાં પૂજારીઓ પીળું વસ્ત્ર આંખે શરીરે લપેટે, આરતી લો એટલે તમારે માથે મુગટ મૂકી આશીર્વાદ આપે, પડિયા માં ભાતની વાનગી કે દાળિયા ખારેક નો પ્રસાદ. દરેક મંદિરમાં નવ ગ્રહો ની મૂર્તિઓ.
ફોટાની લિંક મુકું છું.
https://quickshare.samsungcloud.com/9fO2GKvMMeJD

Read More

મેં ગુડગાંવ શહેરમાં સદર બજારમાં જોયેલું કે દુકાનદારો એક પ્લાસ્ટિકની કોથળીમાં પરિકર થી કાણાં પાડી કોથળીમાં પાણી ભરી તે દુકાન આસપાસ ફેરવે એટલે નાની ધારાઓ થી ધૂળ પર પાણી છંટાઈ જાય, તરત સુકાઈ જાય અને રસ્તે કાદવ કે ગંદકી ન થાય. અહીં અમદાવાદ અને ગુજરાત નાં શહેરોમાં આ કરવા જેવું છે

Read More

બોપલ લાયબ્રેરીમાંથી લઈને વાંચી. નાટકો નું ભાષાંતર અગાઉ વાંચેલું પણ ખાસ મઝા નહોતી આવી. આ પુસ્તકમાં નાટકો નું વાર્તાકરણ છે.
ખૂબ જાણીતાં વાક્યો જેમ કે 'some achieve greatness...', 'what is there in a name..' અને અનેક એવાં જાણીતાં વાક્યો એ નાટકોમાં સંવાદ રૂપે છે.
અમુક એ વખતની સંસ્કૃતિ અને રહેણીકરણી નો ખ્યાલ આવી એ વખતે પશ્ચિમ માં સ્ત્રીઓને પ્રેમ સાથે ભોગવટા ની વસ્તુ સમજવામાં આવતી, સૌંદર્ય મુખ્ય માપદંડ હતો, તલવાર યુદ્ધ ખૂબ પ્રચલિત હતું અને વાતવાતમાં તલવારોથી લડાઈ થતી, રોમ, ઇંગ્લેન્ડ, ફ્રાન્સ , ઇટાલી ની મળતી આવતી પણ અલગ સંસ્કૃતિ હતી, તેમના રાજદ્વારી સંબંધો, સામેનું રાજ્ય કબ્જે કરી પોતે સમ્રાટ બનવા કરવા પડતા કાવા દાવા, સ્ત્રીઓને હાથ પર થતું ચુંબન વગેરે જાણવા મળે છે.
નાટકો માં કેટલાયે ફ્રીઝ સીન મગજ પર અંકિત થઈ જાય એવા છે જેમ કે એક સાથે બે નનામી અને પાછળ શ્રાપ આપતી, જોરથી ફૂટતી સ્ત્રી, એક સાથે ચાર લાશ ક્રોસ ની જેમ પડી હોય ને વચ્ચે તલવાર ઊંચી કરેલો યોદ્ધો, જંગલમાં ભૂત પિશાચો સાથે વાતચીત, વિજય સરઘસ માં ઓચિંતો વચ્ચે ઘૂસી આવી ' યાદ રાખજે 15 માર્ચ..' એવું આંગળી ઊંચી કરી મોટેથી બોલતો મેલોઘેલો ફકીર, લોહી થી ખરડાયેલ ભૂમિ અને ત્યાં બેઠેલું યુગલ, બેફામ ભૂંડી ગાળો બોલતી મિજાજી સ્ત્રી ને ' તું તો ગુસ્સામાં પણ મસ્ત લાગે છે, શું અવાજ છે ' કહી કમરેથી પકડી લેતો તેનો પરાણે થતો પ્રેમી, દુનિયા ભૂલી આખરે પ્રેમાલાપ કરતું યુગલ અને એવા ઘણા સીન સ્ટેજ પર જોવા ગમે, એક્ટર નું પૂરું કૌશલ્ય માગી લે.
લેખક છે મધુસૂદન પારેખ. તમે ગુ.સ. માં બકવાસ કોલમ હું , શાણી ને શકરા ભાઈ વાંચો છો તેના લેખક પ્રિયદર્શી.
વાર્તાકરણ અને ભાષાંતર ઉત્તમ કક્ષાનું છે .
ગુર્જર ગ્રંથ નું પ્રકાશન.

Read More