ફુલ કહે છે મને ચૂંટો
પુષ્પ ઊગે છે જ ચૂંટવા માટે.
કળી ખીલે છે જ ખીલવા માટે.
ખીલીને ત્યાં જ કરમાઈ જવું શેં?
એને તો કોઈના હાથે ચૂંટાવું જ છે.
કોમળ હાથે કે પવનથી,
ક્યાંક રમવું છે એને મનથી.
આતુર છે એને કોઈ સુંઘે ને ચૂમે,
ફ્લાવરવાઝની શોભા બની ઝૂમે.
ક્યારેક સુંદરીના અંબોડે કે વાળમાં ઝુલે
નહીં તો તોરણ કે બુકે માં જાય ઘણા મૂલે
નશીબ હોય તે દેવને થાય અર્પણ
પણ આયખું એનું થોડી ક્ષણ.
એ વાણીથી બોલી શકતું નથી,
પણ એને બસ કરમાવું નથી.
રંગ ને સુગંધ થી કહે છે મને તોડો
છોડ પરથી લઈ અનંત સાથે જોડો.
સુનીલ અંજારીયા
