ચાલ મળીને
એક ધગધગતું તાપણું સળગાવીએ
ઠરી ગયેલા શબ્દોમાં
કુણી લાગણીઓ ભડકાવીએ
તું અહમ રૂપી લાકડા સળગાવ
હું વહેમ રૂપી ફૂંક ને બાળું
ઉષ્મા ભર્યા વાતાવરણમાં જાતને શેકીયે
કંકાસના કવચ કુંડળ કાઢીને ફેકીયે
આકાશે ઉઠતી ધુમાડાની સેરમાં
જુદાઈ ને વળાવીએ
મિલનનાં મીઠા તણખાઓને ગળે લગાડીએ
ચાલ બધું ભૂલીને એક તાપણું સળગાવીએ
થર થર ધ્રુજતી આ ઠંડીમાં
અનોખો તેહવાર મનાવીએ. . . .
