સફર તારી સાથેનો હમેશાં સુંદર રહ્યો,
ક્યારેક ઓટ તો ક્યારેક કિનારો રહ્યો.

જિંદગીનો જાણે એ એક સહારો રહ્યો,
રૂપાળા ઉપવન જેવો સોહામણો રહ્યો.

ક્યારેક કાંટા તો ક્યારેક ફૂલ જેવો રહ્યો,
ક્યારેક ઝરણાં જેવો ,ક્યારેક શાંત રહ્યો.

લાલિમા હતી સૂરજ જેવી સદાય એમાં,
તો ક્યારેક કમી તારી થશે ડરાવતો રહ્યો.

સફર તારી સાથેનો સદાય હસાવતો રહ્યો,
ક્યારેક આંસુની જેમ પણ ઉભરાતો રહ્યો.

સંધ્યા જેમ ક્યારેક ખીલેલો હતો ને તોયે,
ક્યારેક પાછો થોડો દઝાડતો પણ રહ્યો.

જિંદગાની રહેશે ત્યાં સુધી આ એક જ,
સફર છે જે જીવનને એ સંભાળતો રહ્યો.

"પ્રાપ્તિ"
30/4/23.

Gujarati Poem by Parikh Prapti Amrish : 111872961

The best sellers write on Matrubharti, do you?

Start Writing Now