સ્વપ્નિલે સનન કરતા બે તમાચા વિધી ના ગાલ પર ચોડી દીધા .
વિધી જમીન પર પડી ગઈ વિધી એ થોડું ઉપર જોયું ત્યાં
" સ્વપ્નિલ ....... " વિધી ચોંકી ગઈ .
સ્વપ્નિલે હજૂ બે તમાચા વિધી ને ઝીંકી દીધા .
" અંકલ સમજાવી દયો આ તમારી દીકરી ને " સ્વપ્નિલે જશવંત ભાઈ ને કહ્યું .
" વિધી બેટા ... " જશવંત ભાઈ વિધી ને ઊભા કરતા કરતા બોલ્યાં
" બીજી વાર મારી પત્ની ને હાથ લગાડ્યો છે તો આ તારા બાપ સામે જ તને કહું છું આ તારા બંને હાથ ભાંગી નાખતા મને વાર નઈ લાગશે " સ્વપ્નિલ પૂરા અધિકાર સાથે બોલ્યો
" ના બાબા કાઈ નથી થયું મારી ઢીંગલી ને " સ્વપ્નિલ જ્યોતિ ના માથા પર હાથ ફેરવતા ફેરવતા પોતાની પત્ની ને શાંત કરી રહ્યો .
સ્વપ્નિલ એ જ્યોતિ ને નજીક ખેંચી અને છાતી સરસી ચાંપી લીધી .
" શું કહ્યું તે કે જ્યોતિ એ તારી જિંદગી બગાડી !! કઈ રીતે સમજાવ તો મને જરા . પેલી વાત તો એ કે હું તારો નથી એનો છે . હુ ખાલી એને પ્રેમ કરું છું અને રહી વાત આ લગ્ન મંડપ માં તારી સાથે લગ્ન કરી અને તને મારી પત્ની બનાવવાની તો તારા પપ્પા એ મારા કાકા ને તારા અને મારા લગ્ન સબંધ ની વાત કરી હતી પણ ત્યારે જ મે આ સંબંધ માટે ચોખ્ખી ના પાડી હતી મારા કાકા ને . હવે તું મને એમ કહીશ કે તારે મારા પપ્પા સાથે વાત કરવી હતી ને તો સાંભળ વિધી મે તારા પપ્પા ને રૂબરૂ મળી ને ચોખવટ સાથે કહ્યું હતું કે મારે તમારી દીકરી સાથે લગ્ન નથી કરવાં . તને હું ખોટો લાગતો હોઇ તો પૂછ તારા આ બાપ ને " સ્વપ્નિલે જશવંત ભાઈ તરફ ઈશારો કરતા વિધી ને તેમની તરફ ધક્કો માર્યો .
" પપ્પા ..... આ સાચું કહે છે ? " વિધી એ પોતાના પપ્પા ને પૂછ્યું
જશવંત ભાઈ એ મોઢું નીચું કરી દિધું
" અરે આ શું કહેશે હુ કહું છું મારા કાકા અને પોતાના બિઝનેસ ના સંબંધ ને પારિવારિક સંબંધ માં ફેરવવા માંગતા હતા આ લોકો પોતાની આ ....... વિધી સાથે મારા લગ્ન કરાવી ને . તમને લોકો ને શું લાગ્યું કે હું અનાથ છું એટલે તમે પોતાની મનમાની કરી લેશો . નહિ હા એ તો ક્યારેય નહિ થાય " સ્વપ્નિલ ગુસ્સા માં પોતાના કાકા અને જશવંત ભાઈ ને જોતા જોતા બોલ્યો
" સ્વપ્નિલ બેટા બસ " કાકી બોલ્યાં
" એક મિનિટ હજુ વિધી ના આક્ષેપો ના જવાબ આપવાના તો બાકી છે " સ્વપ્નિલ બોલ્યો
" હા , તો વિધી હુ ફક્ત જ્યોતિ ને જ પ્રેમ કરું છું અને એ પણ આજ કાલ થી નહિ પણ જ્યાર ની મે એને ટ્રેન સ્ટેશન પર જોઈ હતી ત્યાર નો મારા મન માં ફક્ત જ્યોતિ ના જ વિચારો રહે છે . સ્ટેશન પરથી અમારો પ્રેમ પાંગર્યો અને ધીરે ધીરે અમે મળવા લાગ્યા . હુ જ્યોતિ ને એટલો પ્રેમ કરું છું કે તે જ્યાં જતી ત્યાં તેની પાછળ પાછળ પોતાની બુલેટ લઈને જતો બસ તેના માટે અને રોજ તમારા ઘર તરફ બુલેટ પર આવતો અને કલાકો બેસી રહેતો ખાલી તેને એક પળ નિહાળવા માટે . " સ્વપ્નિલ બોલી રહ્યો
વિધી ને હવે ધીરે ધીરે સમજ આવી રહ્યું હતું કે સ્વપ્નિલ બુલેટ પર બજાર અને બધી જગ્યાઓ પર તેના માટે નહિ પણ જ્યોતિ નો પીછો કરતો આવતો અને સ્વપ્નિલ પોતાને જોવા માટે નહિ પણ જ્યોતિ ને જોવા માટે તેના ઘર તરફ આવી ને રોજ બેસતો .
વિધી જ્યોતિ ને જ જોઇ રહી .
મંડપ માં સૌ મહેમાનો અને જાનૈયાઓ શાંત થઈ ગયા હતા .
" અને વિધી રહી વાત પ્રેમ ની તો મે કયારેય તને કીધુ છે કે મને તારાથી કોઈ પણ જાત ની લાગણી છે કે ને ક્યારેય પણ તારી સાથે વાત પણ કરી છે ? જે તું એમ કે છે જ્યોતિ એ મારો પ્રેમ છીનવી લીધો છે અને મારું બધુ છીનવી લીધું છે ? જવાબ આપ " સ્વપ્નિલે ત્રાડ પાડી
" ના " વિધી એ સામે જવાબ આપ્યો
" તું મને જ્યોતિ થી છીનનવવા માંગતી હતી પણ એ યાદ રાખજે કે જો આ લગ્ન થઈ પણ ગયા હોત તો પણ હું ફક્ત જ્યોતિ નો જ હતો . મારા પર ફક્ત મારી જ્યોતિ નો જ અધિકાર છે . તું ક્યારેય મને પોતાનો ના બનાવી શકત " સ્વપ્નિલ બોલી ગયો .
" જો બેટા વિધી જ્યોતી કે છીનવવા થી એ તારું નઈ થઈ જશે જેના પર જ્યોતિ નો અધિકાર છે જ્યોતિ અને તે નાના ગલૂડિયાં ને એક બીજા સાથે લાગણી નો સબંધ છે જો તું ગલૂડિયાં ને છીનવી તો લઈશ પણ એ લાગણી નો સબંધ તારી સાથે ક્યારેય નઈ બંધાઈ જે જ્યોતિ સાથે છે માટે જે જ્યોતિ નું છે તે તેનું જ રહેશે તે ક્યારેય તારું નઈ થાય કેમ કે તે જ્યોતિ માટે જ બન્યું છે અને તેના પર ફક્ત જ્યોતિ નો જ અધિકાર છે " વિધી ના મનમાં પોતાની માં ની ભૂતકાળ માં કહેલી વાતો ના પડઘા ગુંજી રહ્યા .
" સ્વપ્નિલ બસ હવે થઈ ગયું તારા લગ્ન કરાવીએ છે ને જ્યોતિ સાથે તો બસ પછી " વનિતા બેન બોલ્યાં
" શીતલ આ તારી દીકરી ને લઈ લે મંડપ માં " વનિતા બેન ગુસ્સા માં બોલ્યાં
