કિંગસ્ટન કોલેજ ના ઊંચા દરવાજા સવારના સૂરજ ઉગતાની સાથે જ ખુલી ગયા હતા અને કેમ્પસ માં સવારનો કૂણો તડકો પાથરી રહ્યા હતા. નવા સ્ટુડન્ટ્સ નર્વસ્લી આમતેમ ફરી રહ્યા હતા, કોઈ પોતાની કોલર સરખી કરતું હતું તો કોઈ પોતાનું ટાઇમ ટેબલ ચેક કરી રહ્યું હતુ. સીનીયર સ્ટુડન્ટ્સ વૃક્ષ નીચે શાંતિ થી બેસી ને મજાક મસ્તી કરતાં હતાં. કોલેજ ના પ્રોફેસર પણ સવારની કૉફી લઇ ને નવું સેમેસ્ટર ચાલુ કરવાની રાહ જોઈ ને આટા ફેરા મારતા હતા.
છતાં આજે, નવા સત્રની સામાન્ય ઉત્તેજના વચ્ચે, હવામાં કંઈક અલગ જ માહોલ ગયું. અચાનક વાતચીત ધીમી થઈ ગઈ, અને જિજ્ઞાસાથી ભરેલી આંખો દરવાજામાંથી પ્રવેશતી આકૃતિ તરફ વળી. તેણે કાળો શર્ટ, કાળું પેન્ટ, ચહેરા પર માસ્ક અને કાન પર સફેદ હેડફોન્સ પહેર્યા હતા, અને તે શાંતિપૂર્વક આત્મવિશ્વાસ સાથે આગળ વધી રહી હતી. આકર્ષક માસ્ક તેના ચહેરાનો થોડો ભાગ છુપાવતું હતું, તેના લક્ષણોમાં એક અસ્પષ્ટ રહસ્ય ઉમેરતું હતું. એણે જાણે આસપાસના લોકો પર ધ્યાન જ દીધું ન હતુ—અથવા તો કદાચ એને કોઈ ફરક જ પડતો ન હતો. તેની ચાલ સ્થિર અને નિડર લાગતી હતી,, જાણે કે તે એક એવા માર્ગ પર હતો જે બીજા કોઈને દેખાતો ન હતો.
તેની આસપાસ ચર્ચાઓ શરૂ થાય છે. "આ કોણ છે? નવો વિદ્યાર્થી છે?" એક વિદ્યાર્થી ધીમેથી પૂછે છે, જ્યારે બીજો અડધો મજાકમાં કહે છે, "એવું લાગે છે કે કોઈ જાસૂસી ફિલ્મમાંથી નીકળ્યો હોય." બધાને રુચિ ઊભી થાય છે, અને વિદ્યાર્થીઓ તેની પર નજર ગડાવી રાખે છે, જાણવા માંગે છે કે તે કોણ હોઈ શકે. તે ન તો ડાબી તરફ જુએ છે કે ન જમણી તરફ, પોતાની નજર સીધી આગળ છે, તે એડમિન બિલ્ડિંગ તરફ આગળ વધે છે અને ટૂંક સમયમાં તે તેના દરવાજાઓની અંદર ગાયબ થાય છે.
થોડી મિનિટો પછી, તે એડમિન બિલ્ડિંગમાંથી બહાર આવે છે. તેના હાથ માં એક પાતળી ફાઈલ લઇને ચાલવા લાગે છે. કેમ્પસ માં ચાલુ થયેલી ગણગણાટ હજુ સુધી બંધ થઈ નથી; વાસ્તવમાં, તે વધુ ઊંચી થતી જાય છે, કારણ કે વિદ્યાર્થીઓ "કાળા કપડાંવાળા છોકરા" વિશે ચર્ચા કરે છે, જે કેમ્પસમાં અદ્દભુત આત્મવિશ્વાસ સાથે પસાર થયો હતો. લોકોની નજર ને અવગણતા, તે બિલ્ડિંગથી દૂર ધીમે ચાલીને હોસ્ટેલ તરફ આગળ વધે છે.
થોડીવારમાં, તે તેના રૂમમાં પહોંચે છે—એક સરળ જગ્યા, જ્યાં દીવાલ સામે બેડ છે, નાનું ડેસ્ક છે અને કોર્ટયાર્ડ પર નજર નાખતી એક નાની બારી છે. તે પોતાનું બેગ નીચે મૂકે છે અને બારી પાસે ઊભો રહીને વિશાળ કેમ્પસ તરફ જોવે છે. તેની દ્રષ્ટિએ, કિંગ્સ્ટન તે દુનિયાથી ઘણી દૂર લાગે છે જેને તે જાણે છે. અહીં વિદ્યાર્થીઓ નિરાંતે બેસી રહે છે, મોજથી હસે છે અને સરળતાથી ફરતા રહે છે—એક એવો અનુભવ કે જે તેણે ક્યારેય અનુભવ્યો નથી. એક પળ માટે, તે ઊંડો શ્વાસ લે છે અને આ નવી જગ્યા ની અનોખી શાંતિને પોતાના અંદર સમાવી લે છે.
જેમ જેમ તે દિવસ વિતે છે તેમ તેની ચર્ચા પણ વધતી જાય છે. તે જ્યાં પણ જાય છે ગણગણાટ તેની પાછળ પાછળ આવી પહોંચે છે અને બાજુ માંથી પસાર થતા વિદ્યાર્થીઓ એક મિસ્ટરિયસ લુક આપતા જાય છે . ઘણા લોકો નું માનવું હતું કે તે એક એથલીટ છે જ્યારે ઘણા કહેતા હતા કે તે કોઈ પૈસાદાર વ્યક્તિ નો છોકરો છે જે સિમ્પલ રીતે જીવન જીવે છે. આની સાથે તેને બધા પર એક અટકેલો સવાલ છોડ્યો હતો: આ કાળા કપડાં વારો છોકરો છે કોણ?
સાંજ થતાં તે ફરી કેમ્પસ માં આવ્યો. . તે કેમ્પસ માં આમતેમ ફરતો હતો અને દૂર ઢળતી સાંજ ને નિહાળી રહ્યો છે. એટલામાં તેને થોડે દૂર થી મોટા અવાજો અને હાસ્ય નો અવાજ આવ્યો. કુતૂહલથી તે એ અવાજ તરફ ચાલ્યો.. જ્યાં તેને સિનિયર્સ નું એક ગ્રુપ ઊભું હતુ અને 2-3 નવા ફ્રેશર વિદ્યાર્થીઓ વચ્ચે ઊભા હતા. તેને આ દ્રશ્ય જાણીતું લાગ્યું..
સિનિયર્સની આંખોમાં તોફાની મસ્તી દેખાઈ આવતી હતી. તેઓ નવા છોકરાઓને હેરાન કરતાં હતા—આગળ-પાછળ ધકેલતા હતા જાણે પોતાનો રોફ જમાવવા માંગતા હતા.
તેમની નજર અચાનક આના પર પડી. એક સિનિયર તાકી ને મલકાટ સાથે બોલ્યો, “અરે, એ તું! અહીં આવ, નવા છોકરા! જોવામાં તું હિંમત વાળો લાગી રહ્યો છે, જોઈએ તું કેટલો સ્ટ્રોંગ છે!” બીજાઓ હસ્યા, તેમનાં મજાકિયા શબ્દો હવા પર તરતા રહી ગયા.
તે હચકાય છે, જાણીને કે જો હવે પાછો ફરી જાય તો તે અજાણ્યો રહી શકે છે, ભીડમાં ભળી શકે છે, જે તે ઇચ્છતો હતો. પણ કંઈક તેને ત્યાં રોકી રાખે છે. ફ્રેશમેનના ચહેરા પરનો ભય જોઈને, તે એક નાનકડી, પણ સ્પષ્ટ તાકાત અનુભવે છે - આગળ વધવાની.
સીનિયર્સની મજાક ભરેલી ટિપ્પણીઓને અવગણીને તે આગળ વળે છે અને જૂથનું ધ્યાન ખેંચે છે. "એમને શાંતીથી રહેવા દો," તે શાંત અને સ્થિર અવાજે કહે છે. તેનાં શબ્દો ઊંચા અવાજ વાળા નથી, પણ એટલા પૂરતા છે કે ગ્રૂપનું હસવાનું બંધ થઈ જાય.
ગ્રુપ નો લીડર, ઉચો એવો એક સીનીયર તોછડાઈથી બોલ્યો "અમને આ કેહવા વાળો તું કોણ છો મિસ્ટર હીરો?"
તેણે જવાબ આપવાના બદલે પોતાના હેડફોન કાઢી ને ખિસ્સા માં મૂક્યા. તે બિલકુલ ગભરાય વગર એકદમ શાંતિથી શ્વાસ લેતો હતો. તેના હાવભાવ બિલકુલ બદલાયા ન હતા. સીનિયર્સ આ જોઈ ને આશ્ચર્યચકિત થઈ ને એક બીજા સામે જોવા લાગ્યા. તેઓ મિસ્ટર હીરો માં આવી રહેલા બદલાવ ને અનુભવી શકતા હતા જેના માટે તેઓ તૈયાર ન હતા.
ગ્રુપ નો લીડર તેને ડરાવવા માટે આગળ આવી ને ધક્કો મારે છે. પરંતું તેનો હાથ પોતાને ને અડે તે પહેલાં જ તેને હાથ ને એક સ્મૂથ મૂવમેન્ટ સાથે હાથ ના કાંડે થી પકડી લીધો જાણે તે આની પ્રેક્ટિસ રોજ જ કરતો હોય. તેણે હાથ ને ફક્ત એટલો જ મરડ્યો કે જેનાથી તે સીનીયર પાછળ જવા પર મજબૂર થયો અને તેને કોઈ વધુ ઇજા ન પહોંચી.
એટલા સમય માં ત્યાં બીજા સ્ટુડન્ટ્સ નું ટોળું વળી ગયું હતું. તેઓ પણ આ નવા આવેલા છોકરાના પાવર થી આશ્ચર્યચકિત થઈ ને ગણગણાટ કરવા લાગ્યા હતા. "અહી થી ચાલ્યા જાઓ" તેને ગ્રૂપના લીડર ની આંખો માં આંખો નાખી ને, એક ઘાતક નજરે કહ્યું.
લીડર પોતાનો દુઃખતો હાથ અને કચડાઈ ગયેલા ઘમંડ સાથે તેને તાકી રહ્યો હતો. પરંતુ તેના મિત્રો અચકાયા અને તે લીડર ને પાછો ખેંચી લીધો. આખરે તેઓ કંઈક બબડતા જલ્દી થી ત્યાંથી નીકળી ગયા. હવે તે જગ્યા પર તે નવયુવાન અને નવા આવેલા સ્ટુડન્ટ્સ જ ઊભા હતા. તેઓ માંથી એક નાનો છોકરો તેની પાસે આવ્યો અને શરમાતા બોલ્યો "થેંક યું....."
તેણે તેઓની તરફ જોયું અને કહ્યું " ધ્યાન રાખો કે તમે કોના પર વિશ્વાસ કરો છો." આના સિવાય કંઈ પણ બોલ્યા વગર તે ચુપચાપ ચાલવા લાગ્યો અને લગભગ ઢળી ગયેલી સાંજ ના અંધારામાં ભળી ગયો
બીજા દિવસ ની સવાર સુધીમાં તેનો સિનિયર્સ ને હરાવતો વિડિયો આખા કેમ્પસ માં ફેલાઈ ચૂક્યો હતો. આ વીડિયો કોઈ સ્ટુડન્ટ દ્વારા તે લડાઈ વખતે છુપાઈ ને લેવામાં આવ્યો હોય એવું લાગ્યું હતું. કેમ્પસ માં લગભગ મોટા ભાગના સ્ટુડન્ટ ના મોબાઈલ માં આ વીડિયો પહોંચી ગયો હતો. બપોર સુધી માં તો આખા કેમ્પસ એ "કાળા કપડાં વાળા છોકરા"નો સિનિયર્સ સામે ઊભો રહેલો વીડિયો જોઇ લીધો હતો. આખા કોલેજના પેસેજ માં ફક્ત તેના નામ નો જ અવાજ ગુંજતો હતો. લોકો તેને "lionheart ( લાયનહાર્ટ)" તરીકે સંબોધતા હતા.
લાયનહાર્ટ - લોકો તેને જ કહે છે એ, તેને આમ સ્પોટલાઇટ માં રેહવામાં જરાક પણ રુચિ ન હતી. તે દિવસે સાંજે પોતાના રૂમ જઈ ને અરીસા સામે ઊભો હતો. આખરે તેને પોતાનું બ્લેક માસ્ક ઉતાર્યું જે તેને આખો દિવસ પહેરી રાખ્યું હતું.
આ વ્યક્તિ હતો અર્જૂન કપૂર. એ વ્યક્તિ નો દીકરો કે જેનાથી ઘણા લોકો ગભરાઈ છે. એક અંડરવર્લ્ડના રાજા નો દીકરો. જે પોતાના પિતાના પડછાયાથી છૂટવા અહી આવ્યો હતો.
તે એકદમ ચૂપ, અરીસા માં પોતાના પ્રતિબંબને તાકી રહ્યો હતો. તેના ચહેરા પર ચિંતા અને નિશ્ચયનો મિશ્ર ભાવ દેખાઈ આવે છે. અજ્ઞાત રહેવાનો સુખદ અનુભવ હવે ધીરે ધીરે ઓસરતો જાય છે, છતાં તે કંઈક અલગ અનુભવ કરતો હતો - એક નાની એવી આશા કે કદાચ આ "લાયનહાર્ટ" નામની આ છબી પોતાની બની શકે છે. કેમ્પસમાં નજર નાખે છે, ત્યારે નક્કી કરી લેય છે કે તે જ્યાં સુધી બની શકે ત્યાં સુધી પોતાની સાચી છબી છુપાવી રાખશે. જેથી અર્જૂન કપૂર એટલા ટાઇમ સુધી અદ્રશ્ય રહી શકે. તે અહીંયા પોતાના પિતાના નામ દ્વારા નહિ પરંતુ એક નવી વ્યક્તિ તરીકે ઓળખાવા માંગે છે.
અહીં તે આશા રાખે છે કે તે એક એવો માર્ગ બનાવી શકે, જે તેના ભૂતકાળથી દૂર હોય—એવો માર્ગ, જે તેને તેના વારસાના અંધકારથી દૂર લઈ જાય.
ક્રમશઃ
