"ઈનોલા હોમ્સ," મેં વિચાર્યા વિના કહ્યું.
તરત જ હું મને એટલી મૂર્ખ લાગી કે ધરતી માર્ગ આપે તો હું ત્યાં જ સમાઈ જવા માંગતી હતી. ભાગીને, મેં મારા માટે એક નવું નામ પસંદ કર્યું હતું: આઇવી મેશલ. મારી માતા પ્રત્યેની વફાદારી માટે "આઇવી". "મેશલ" એક પ્રકારના સાઇફર તરીકે. દાખલા તરીકે "હોમ્સ(Holmes)" શબ્દ લો, તેને હોલ(Hol) મેસ(mes) માં વિભાજીત કરો, તેને મેસ(mes) હોલ(Hol), મેશોલ(MeshoI) માં ઉલટાવો, પછી તેને જે રીતે ઉચ્ચારવામાં આવે છે તે રીતે જોડો: મેશલ. તે એક દુર્લભ આત્મા હશે જે મને ઇંગ્લેન્ડમાં બીજા કોઈ સાથે જોડી શકે ("શું તમે ટોટરિંગ હીથના સસેક્સ મેશલ્સ સાથે સંબંધિત છો?"), હોમ્સ નામના કોઈ સાથે તો સાવ અલગ. આઇવી મેશલ. ખૂબ જ હોંશિયાર. આઇવી મેશલ! અને હવે એક મૂર્ખની જેમ મેં આ લોજ-કીપરને, "ઈનોલા હોમ્સ" કહ્યું હતું.
તેના ખાલી ચહેરા પરથી નક્કી થાય છે કે, તે નામનો તેના માટે કોઈ અર્થ નહોતો. છતાં. જો મારા પાછળ કોઈ શોધ શરૂ થઈ હોય, તો તે હજી આ વિસ્તાર અથવા આ માણસ સુધી પહોંચ્યા ન હતા. "અને અહીં તમારો વ્યવસાય શું છે, શ્રીમતી, અમ, હોમ્સ?" તેણે પૂછ્યું.
મૂર્ખ બન્યા પછી, મેં નક્કી કર્યું કે હું તેનો મહત્તમ ઉપયોગ કરી શકું. મેં કહ્યું, "શ્રીમાન શેરલોક હોમ્સ પોતે આ બાબતમાં ધ્યાન આપી શકતા ન હોવાથી, તેમણે મને અહીં આવવા અને એક નજર નાખવા કહ્યું છે."
લોજ-કીપરના ભમર નમ્યા, અને તેણે અસ્પષ્ટપણે કહ્યું, "તમે ડિટેક્ટીવ સાથે સંબંધિત છો, મેડમ?"
"ખરેખર," મેં જવાબ આપ્યો, મારો સ્વર શાંત થયો, અને મેં તેની પાસેથી પસાર થઈને બેસિલવેધર પાર્ક તરફ કૂચ કરી.
ડ્રાઇવના ગોળાકાર છેડે મારી સામે ઉભરતો હોલ, દસ ફર્ન્ડેલ હોલને સમાવી શકતો હતો - પરંતુ હું તેના પહોળા આરસપહાણના પગથિયાં કે તેના થાંભલાવાળા દરવાજા પાસે ગઈ નહીં. મારો રસ તે ઉમદા નિવાસસ્થાનમાં નહોતો, કે તેની આસપાસના ઔપચારિક બગીચાઓમાં નહોતો, જે ટોપિયરીથી જડેલા અને સારી રીતે શિસ્તબદ્ધ રીતે વાવેલા ગુલાબથી ચમકતા હતા. ડ્રાઇવથી દૂર જઈને, હું લૉનના વિશાળ વિસ્તારમાંથી પ્રોપર બેસિલવેધર પાર્ક તરફ ચાલી, એટલે કે, હોલ અને બગીચાઓની આસપાસનો જંગલ જેવડો વિસ્તાર.
જંગલ નહીં. જંગલો. ઝાડ નીચે પગ મૂકતાં, મેં થોડી ઝાડીઓ, એક-બે શેવાળના ટુકડાઓ, કેટલાક પ્રકારના ઝાંખરા મળવાની અપેક્ષા રાખી હતી, મને તેના બદલે નરમ ઘાસ જોવા મળ્યું જે ક્રોકેટ રમી શકાય તેટલું ટૂંકું કાપેલું હતું.
તે એક શાંત સ્થળ હતું. ચાલતા ચાલતા, મને કોઈ રસપ્રદ હોલો, ડેલ અથવા ગ્રોટો મળ્યા નહીં. બેસિલવેધર હોલની એસ્ટેટ સપાટ અને સુવિધા વિનાની હતી. કેટલું નિરાશાજનક, મેં ફરીથી લૉન પર આવતાં વિચાર્યું. એકમાત્ર શક્યતા હોઈ શકે છે-
"શ્રીમતી હોમ્સ!" એક ઊંચો અવાજ બોલ્યો, અને મેં પાછળ ફરીને જોયું તો તે વ્યથિત માતા, ડચેસ, મારી તરફ ધસી રહી હતી. મને ખબર હતી કે તે તેણી જ હતી, કારણ કે તેણીનો દૈનિક પોશાક સમૃદ્ધ હતો, ગુલાબી-ગ્રે સાટિનના પ્લીટેડ અંડરસ્કર્ટમાંથી ખેંચાયેલા શાયર્ડ મોવના ગાઉન ઉપર તેના સિલ્વર-ગ્રે કેપલેટ પર ભારે ગૂંથણકામ અને ભરતકામ હતું. પરંતુ તેના તાકી રહેલા ચહેરા પરના આંસુઓમાં કંઈ સમૃદ્ધિ નહોતી, અને તે જે રીતે ઝાડ વચ્ચેથી મારી બાજુ ધસી આવી હતી તેમાં કંઈ ખાનદાની નહોતી, લોહીથી લથપથ હંસની જેમ, તેની ટોપી નીચેથી લગભગ સફેદ વાળ પાંખો ખરીને તેના ખભા પર ફફડાટ કરતા હતા.
ડરી ગયેલી દેખાતી દાસીઓની એક જોડી તેની પાછળ ઝડપથી આવી. તેમના એપ્રોન અને સફેદ લેસ કેપ્સ પહેરીને, તેઓ તેની પાછળ સીધા ઘરની બહાર દોડી ગયા હશે. "યોર ગ્રેસ," તેઓ બૂમ પાડી રહ્યા હતા, "યોર ગ્રેસ, કૃપા કરીને અંદર આવો, અને ચા પીઓ. કૃપા કરીને, વરસાદ પડશે." પરંતુ ડચેસે તેમને સાંભળ્યા ન હોય તેવું લાગતું હતું.
"શ્રીમતી હોમ્સ." તેણીએ મને પકડી લેતાં તેણીના ખુલ્લા હાથ મને ધ્રૂજતા અનુભવાયા. "તમે એક સ્ત્રી છો, સ્ત્રી જેવું હૃદય ધરાવનાર; મને કહો, આ દુષ્ટ કાર્ય કોણ કરી શકે? મારો ટ્યૂકી ક્યાં હોઈ શકે? હું શું કરું?"
તેણીના ધ્રૂજતા હાથ મારા બંને હાથમાં પકડીને, મારા નિરાશ ચહેરાને છુપાવી રહેલા ભારે પડદા માટે મેં કૃતજ્ઞતા અનુભવી, મારા હુંફાળા હાથને તેના ખૂબ ઠંડા હાથથી અલગ કરનારા મોજા માટે કૃતજ્ઞતા અનુભવી. "હિંમત રાખો, અમ, યોર ગ્રેસ, અને, અમ...." હું શબ્દો માટે મૂંઝાઈ. "સારી આશા રાખો." પછી મેં ભૂલ કરી. "હું તમને પૂછું છું: શું એવી ક્યાંય જગ્યા હતી..." જે રીતે તેણી તેને પ્રેમ કરતી હતી, તેણીએ જાસૂસી કરી હશે અથવા અનુમાન લગાવ્યું હશે. "જમીન પર એક એવી જગ્યા જ્યાં તમારો દીકરો એકલા રહેવા જશે?"
"એકલા રહેવા માટે?" તેણીની સૂજી ગયેલી, લાલ કિનારવાળી આંખો મને સમજ્યા વિના સંપૂર્ણપણે ઝબકતી હતી. "તમારો મતલબ શું છે?"
"સૌથી બકવાસ," મારી પાછળ એક પડઘો પાડતો અવાજ સંભળાયો. "આ તુચ્છ વિધવા કંઈ જાણતી નથી. હું ખોવાયેલું બાળક શોધીશ, યોર ગ્રેસ."
