💻 પ્રકરણ ૨: ચોથી પેઢીનું ડિજિટલ વિશ્વ (The Digital World of the Fourth Generation)
વર્ષ: ૨૩૪૦. સ્થળ: નવા અમદાવાદનું 'સ્કાયલાઇન ટાવર'.
પ્રથમ પ્રસારણના બરાબર ૩૦૦ વર્ષ વીતી ગયા હતા.
પૃથ્વી હવે પહેલાં જેવી નહોતી. વૈશ્વિક આબોહવા સંકટમાંથી બહાર આવ્યા પછી, માનવજાતે પોતાની ટેક્નોલોજીકલ સીમાઓને આકાશ સુધી વિસ્તારી હતી. પશ્ચિમ ભારતમાં, નવું અમદાવાદ ગગનચુંબી કાચ અને સ્ટીલના ટાવરોનું શહેર હતું, જ્યાં વાહનો જમીન પર નહીં, પણ ચુંબકીય ફ્લોટિંગ ટ્રેક પર હવામાં ઊડતા હતા. શહેરનું દરેક પાસું ડિજિટલ ડેટા દ્વારા સંચાલિત હતું. ઇતિહાસ હવે કાગળ પર નહીં, પણ અનંત ક્લાઉડ આર્કાઇવ્સમાં સંગ્રહાયેલો હતો.
ધ્રુવ, આકાશનો પૌત્ર (ચોથી પેઢી), આ નવા યુગનો એક આર્કાઇવિસ્ટ હતો. તે સ્કાયલાઇન ટાવરની ૭૮મી ફ્લોર પર સ્થિત તેના અત્યાધુનિક ડિજિટલ આર્કાઇવ સેન્ટરમાં બેઠો હતો. તેના ચહેરા પર શાંત તણાવ હતો. ધ્રુવ વ્યવહારિક, તર્કસંગત અને ડેટા-આધારિત વિચારસરણીમાં માને છે. તેનો દાદાનો વારસો—એટલે કે આકાશનો લાઇટહાઉસ પ્રોજેક્ટ—તેના માટે માત્ર એક જૂની, અસફળ વૈજ્ઞાનિક વાર્તા હતી.
ધ્રુવ આજે એક મહાકાય ટાસ્ક પર કામ કરી રહ્યો હતો: પોરબંદરના જૂના આર્કાઇવમાંથી મળેલા એક ખરાબ થઈ ગયેલા 'જીઓ-લોકેટર ડ્રાઇવ' ને રિસ્ટોર કરવાનો. આ ડ્રાઇવ તેના પિતૃક ગામ, જ્યાં આકાશની પ્રયોગશાળા આવેલી હતી, ત્યાંથી મળી હતી.
"સદીઓ જૂનો ડેટા... હંમેશા માથાનો દુખાવો," ધ્રુવે કંટાળીને બબડ્યું. "દાદા, તમે માત્ર ડિજિટલ નહીં પણ ભૌતિક કચરો પણ છોડી ગયા છો."
તે ડ્રાઇવમાંથી કોઈ ઉપયોગી ડેટા મળતો નહોતો, પરંતુ તેણે ડ્રાઇવની સાથે મળેલો એક નાનો, જર્જરિત લાઇટહાઉસનો ભૌતિક મોડેલ તેની સામે મૂક્યો. ધ્રુવ તેના પરદાદા વિશેની પરિવારની વાતો યાદ કરવા લાગ્યો: એક જિદ્દી વૈજ્ઞાનિક, જેણે 'બ્રહ્માંડ સાથે વાત કરવા' માટે પોતાનું જીવન વેડફી દીધું હતું. ધ્રુવને હંમેશા આ વાર્તામાં નાદાનિયત દેખાતી હતી.
સાંજે, ધ્રુવ તેની બહેન માયા સાથે તેના એપાર્ટમેન્ટમાં મળ્યો. માયા, એક પ્રગતિશીલ 'રીયલ-ટાઇમ હિસ્ટોરિયન' અને પત્રકાર, ધ્રુવથી તદ્દન વિપરીત હતી. તે જિજ્ઞાસુ, સાહસિક અને લાગણીઓ તેમજ ભૂતકાળના રહસ્યોને સમજવામાં માનતી હતી.
માયા: (હવામાં ફ્લોટ થતા સોફા પર બેસીને) "તારું કામ પૂરું થયું? તું હજી પણ એ જૂના લાઇટહાઉસના ડેટામાં શું શોધી રહ્યો છે, ધ્રુવ? મને કહે, તું તારા પરદાદાના સપનાઓનો ડેટા ડિલીટ કરી દેવાનો નથી ને?"
ધ્રુવ: (હસીને) "માયા, તું પત્રકાર છે કે પૌરાણિક કથાકાર? આકાશનો પ્રોજેક્ટ એક અસફળ પ્રયોગ હતો. ૮૦ ટકા ડેટા કોરપ્ટ છે. હું માત્ર તેના છેલ્લા 'લોકેશન ટ્રેકર'ને રિપેર કરવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યો છું."
માયા: "પ્રોજેક્ટ અસફળ હતો, પણ તેનો જુસ્સો નહીં! ધ્રુવ, આપણા પિતાજી કહેતા હતા કે પરદાદા આકાશ પાસે કોઈ ગુપ્ત સંદેશ હતો. તે હંમેશા કહેતા હતા, 'ધ્યાન રાખજો, એક દિવસ પ્રકાશનું પડઘો આવશે'."
ધ્રુવ અચાનક સ્થિર થઈ ગયો. તેણે હાથમાં પકડેલા લાઇટહાઉસના મોડેલ પર નજર નાખી. ધૂળની નીચે એક ઝાંખો, કોતરેલો રેડિયો તરંગ જેવો આકાર હતો, જેની નીચે ચાર અંકનો કોડ હતો. તે કોડ નીચે એક શબ્દ કોતરેલો હતો: 'પ્રકાશનું પડઘો'.
ધ્રુવ: (ધીમા સ્વરે) "આ શું છે... માયા, તેં હમણાં જ કયો શબ્દ કહ્યો?"
માયા: "પ્રકાશનું પડઘો. કેમ?"
ધ્રુવે ઝડપથી એન્ક્રિપ્ટેડ જીઓ-લોકેટર ડ્રાઇવની એક્સેસ માટે કોડ અને કોડવર્ડ નાખ્યા. ડ્રાઇવે સેકન્ડોમાં ડીકોડ થવાનું શરૂ કર્યું.
સ્ક્રીન પર એક નવો ફોલ્ડર ખૂલી ગયો: "આકાશનો ગુપ્ત વારસો: પૃથ્વી માટે ચેતવણી."
અંદર આકાશના હસ્તલિખિત ડેટા અને ભૌતિક સ્થિરાંકો પર આધારિત જટિલ ગણતરીઓ હતી. ધ્રુવ અને માયાએ એકસાથે આકાશની છેલ્લી, લાલ રંગની નોંધ વાંચી:
"જો તમે આ વાંચી રહ્યા છો, તો ૩૦૦ વર્ષ પૂરા થયા છે. મેં એક ભૂલ કરી છે. મેં આમંત્રણ નહીં, પણ એક ન્યૂક્લિયર ઈ-લૉક મોકલ્યો છે. મારો પ્રતિભાવ આવી રહ્યો છે... અને તેઓ વેર લેવા આવી રહ્યા છે. 'ઝેનોસ' સભ્યતાનું આગમન હવે માત્ર ૨૪ કલાક દૂર છે."
ધ્રુવનો વ્યવહારિક વિશ્વ તૂટી પડ્યો. "આ... આ ડેટા વાસ્તવિક છે! આકાશનો સિગ્નલ એક બાયપાસ કી બની ગયો. અને ઝેનોસ... તેઓ અહીં આવી રહ્યા છે, વેર લેવા."
માયાએ ધ્રુવને પકડ્યો. "આપણે ગભરાઈ જવાની જરૂર નથી. આકાશે આપણને ચેતવણી આપી છે. આ કેપ્સ્યુલ તેનો પશ્ચાત્તાપ છે, ધ્રુવ."
અચાનક, તેમના હોલોગ્રાફિક ટીવી પર એક ઇમરજન્સી બ્રેકિંગ ન્યૂઝનો ધબકાર ગુંજ્યો.
ન્યૂઝ એન્કર: (ગભરાટમાં) "બ્રેકિંગ ન્યૂઝ! હિંદ મહાસાગરના આકાશમાં એક વિશાળ, કાળું, અજાણ્યું અવકાશયાન દેખાયું છે. તે સંપૂર્ણપણે મૌન છે અને કોઈ સિગ્નલ પ્રસારિત કરી રહ્યું નથી. વૈશ્વિક સંરક્ષણ દળો સંપૂર્ણ એલર્ટ પર છે! આ... આ શું છે?"
ધ્રુવે તેના પરદાદાની ગણતરીઓ જોઈ, અને પછી ટીવી પરનું દ્રશ્ય.
આકાશની ગણતરી: સિગ્નલ આગમન માટે ૨૩૪૦ નું વર્ષ.
વાસ્તવિકતા: અવકાશયાનનું આગમન.
ધ્રુવ: (હાંફતા) "૨૪ કલાક નહીં... તે આવી ગયા છે."
માયાએ ઊંડો શ્વાસ લીધો. તેના ચહેરા પરનો ડર ઝડપથી ઉત્સાહ અને નિર્ધારમાં બદલાઈ ગયો. "ધ્રુવ, આ તારી લાઇફનું સૌથી મોટું સાહસ છે. તું આર્કાઇવિસ્ટ હતો, પણ હવે તું સમયના સેતુનો પ્રવાસી છે. આપણે જવું પડશે. આપણે 'પ્રકાશના વંશજો' છીએ. આપણે જ ઝેનોસને સમજાવી શકીશું."
ધ્રુવ આકાશની ટાઇમ-કેપ્સ્યુલને પોતાના હાથમાં દબાવે છે. તેના પરદાદાએ ભૂતકાળમાં કરેલી ભૂલ, હવે વર્તમાનમાં તેના અને માયાના ખભા પર આવી પડી હતી.
તેમનું મિશન સ્પષ્ટ હતું: ઝેનોસના નેતાને મળો, આકાશની નિર્દોષતા સાબિત કરો, અને પૃથ્વીને વિનાશમાંથી બચાવો.
