પીડાઓની પંચાત સરેઆમ સાંભળું છું,
પરવા કરે એવા , પોતિકા ક્યાં છે હવે...
આંસુઓને આંખોમાં જ દફનાવું છું ,
દર્દને લૂછી શકે ,એવા રૂમાલ ક્યાં છે હવે...
જડેલા જવાબોની જહેમતમાં અટવાઉં છું ,
સાચા ખોટાનાં સ્વીકારનો ,સવાલ જ ક્યાં છે હવે..
સાબિત થવા વારેવારે રક્તરંજિત થાઉં છું,
રુહને રંગે એવા સ્નેહ ગુલાલ ક્યાં છે હવે..
શકુનિનાં પાસાઓની જેમ પર ઈચ્છાએ ફેંકાઉ છું ,
બસ હવે બહુ થયું, ભીતરે એવી ધમાલ ક્યાં છે હવે..
સઘળો પરિચય કેળવી ,અજાણ્યો બનતો જાઉં છું,
નામ સાંભળી મલકાઈ ઊઠે,એવો કમાલ ક્યાં છે હવે..
---- સરગમ
-Priyanka Chauhan
