મારું ઘર, મારી નિયતિ
(આ એક તુર્કી વાર્તા છે જેનું મેં અનુવાદ ગુજરાતીમાં કર્યું છે
આમાં પાત્રો ના નામ અને વાર્તામાં થોડો ફેરફાર કરવામાં આવ્યો છે વાર્તા થોડીક ભારતીય શૈલી ઉપર ફેરવી છે
જેથી વાચકોને પસંદ આવે)
પાત્રો:
* મીરા: વાર્તાની નાયિકા, ગરીબ પરિવારમાં જન્મેલી અને ભણવાની અતૂટ ઈચ્છા ધરાવતી.
* ભૂપત: મીરાના પિતા, દારૂના વ્યસનમાં ડૂબેલા.
* કેસી: મીરાની માતા, સંઘર્ષ કરતી અને નબળા સ્વાસ્થ્યવાળી.
* મોહન: મીરાનો મોટો ભાઈ, પ્રેમાળ અને બહેનના સ્વપ્નોને ટેકો આપનારો.
* વિજયા: એક શ્રીમંત યુવતી, જે મીરાને દત્તક લે છે.
* આકાસ: એક શિક્ષિત અને ધનવાન યુવક, વિજયાના ફેમિલી ફ્રેન્ડનો પુત્ર.
ભાગ ૧: સ્વપ્ન અને વાસ્તવિકતા વચ્ચેનો સંઘર્ષ
અંધકાર અને ગરીબીના ગર્ભમાં મીરાનો જન્મ થયો હતો. તેનું જીવન જાણે કસોટીઓની હારમાળા હતી. તેના પિતા, ભૂપત, દારૂના નશામાં હંમેશા ધૂત રહેતા, અને તેમની આ દારૂની લત આખા પરિવારને કંગાળ બનાવી રહી હતી. મીરાની માતા, કેસી, દેહથી નબળી અને મનથી ભાંગી પડેલી, ચૂપચાપ આ બધા દુઃખો સહન કરતી હતી. મીરાના હૃદયમાં એક જ સ્વપ્ન જીવંત હતું – ભણતર. તેને ભણી ગણીને કંઈક બનવું હતું, આ ગરીબીના ચક્રવ્યૂહમાંથી બહાર નીકળવું હતું.
પરંતુ ભૂપતને મીરાની આ મહેચ્છા સાથે કોઈ લેવાદેવા નહોતી. તેને તો ફક્ત ઘરમાં એક મજૂર જોઈતો હતો, જે તેના માટે પૈસા કમાવી લાવે. મીરાનો મોટો ભાઈ, મોહન, એકમાત્ર એવો હતો જે મીરાના સ્વપ્નોને સમજતો અને તેને સાકાર કરવા માંગતો હતો. મોહન તેની નાની બહેન મીરાને ખૂબ પ્રેમ કરતો. તે મીરાને એક વકીલ બનતી જોવા માંગતો હતો.
એક દિવસ મોહન પોતાની નાની બહેન માટે નવી નોટબુક અને સ્કેચપેન લઈ આવ્યો. મીરાની આંખોમાં ચમક આવી ગઈ. તે ખુશીથી ઝૂમી ઉઠી, જાણે તેને દુનિયાની સૌથી કીમતી ભેટ મળી હોય. "આ લે મીરા, આમાંથી તારા બધા સ્વપ્નો ચિતરજે," મોહને હસતાં કહ્યું. પરંતુ આ ખુશી લાંબો સમય ટકી નહિ. થોડા જ દિવસોમાં, મોહનની તબિયત બગડવા લાગી, અને તેની અશક્તિ દેખાવા માંડી.
એક સાંજે, ભૂપત દારૂના નશામાં ધૂત થઈને ઘરે વહેલો આવ્યો. તેણે મીરાના હાથમાં નવી નોટબુક જોઈ. તેની આંખો ક્રોધથી લાલઘૂમ થઈ ગઈ. "ભણવું છે તારે? આ નોટબુક લઈને શું કરીશ? કામ કર, પૈસા કમાવ!" કહીને તેણે મીરાના હાથમાંથી બૂક ઝૂંટવી લીધી. મીરા કઈ સમજે તે પહેલાં જ, તેણે તે નોટબુક ચૂલાની ધધકતી આગમાં ફેંકી દીધી. મીરાની આંખોમાંથી આંસુ દડદડ વહેવા લાગ્યા, તેના સ્વપ્નો જાણે પળભરમાં જ રાખ થઈ ગયા. "હું તને ભણવા નહીં દઉં! તારે ફક્ત કામ કરવાનું છે," ભૂપતે બૂમ પાડી અને મીરાને માર માર્યો. મોહન, પોતાની અશક્ત હાલતમાં પણ, વચ્ચે પડ્યો અને મીરાને બચાવી.
મોહનની તબિયત દિવસેને દિવસે વધુ બગડતી જતી હતી. ગરીબી અને સારવારના અભાવે, એક દિવસ મોહન મૃત્યુ પામ્યો. "ભાઈ... ભાઈ!" મીરાએ રડી રડીને મોહનને જગાડવાનો પ્રયત્ન કર્યો, પણ તે નિષ્ફળ રહી. મીરાના જીવનમાં આ બીજો સૌથી મોટો આઘાત હતો. તેના સ્વપ્નોને પાંખો આપનાર તેનો ભાઈ તેને છોડીને જતો રહ્યો હતો. આખા ઘરમાં શોકનું વાતાવરણ છવાઈ ગયું, અને મીરાનું હૃદય એક ઊંડા દુઃખમાં ડૂબી ગયું.
મોહનના મૃત્યુ બાદ, કેસીએ હિંમત ભેગી કરી. તેને પોતાની પુત્રી માટે કંઈક કરવું હતું. આ જ સમયે, એક શ્રીમંત કુટુંબમાં તેને સફાઈ મહિલા તરીકે નોકરી મળી. અહીં જ તેમના નસીબમાં એક નવો વળાંક આવ્યો. શ્રીમંત પરિવારની યુવતી વિજયાને મીરા ગમી ગઈ. વિજયાએ મીરાની બુદ્ધિ અને નિર્દોષતા જોઈને તેને દત્તક લેવાની ઓફર કરી. કેસી અને ભૂપત, પોતાની પુત્રીને વધુ સારું જીવન આપવાની આશામાં, તરત જ સંમત થઈ ગયા. "આ જ તેના ભવિષ્ય માટે સારું છે," કેસીએ ભારે હૃદયે વિચાર્યું. મીરાની ઇચ્છા જાણ્યા વગર, તેના માતા-પિતાએ મીરાને શ્રીમંત પરિવારને સોંપી દીધી.
મીરા હવે એક નવી દુનિયામાં હતી. તેણે શ્રીમંત પરિવારમાં શિક્ષણ મેળવ્યું, તેમને પ્રેમ કર્યો અને સુંદર વસ્તુઓથી ઘેરાયેલી રહી. ગરીબ અને નિર્દોષ મીરા એક હોંશિયાર, શિક્ષિત અને સુંદર યુવતીમાં ફેરવાઈ ગઈ. છતાં પણ, તેના મનમાં હંમેશા એક ખાલીપો રહેતો, એક સંબંધ ન રાખવાની ભાવના પ્રવર્તતી. તે જાણતી હતી કે આ તેનું "પોતાનું ઘર" નથી. વિજયાએ મીરા માટે એક ધનવાન અને શિક્ષિત યુવક, આકાસ, પસંદ કર્યો, જે તેમના પારિવારિક મિત્રનો પુત્ર હતો. આકાસ પણ મીરાની સુંદરતા અને બુદ્ધિથી પ્રભાવિત થયો હતો.
મીરાના જન્મ દિવસની ભવ્ય પાર્ટી પર, આકાસે મીરાને વીંટી પહેરાવી. આ પ્રસંગ જાણે એક પરીકથાનો સુખદ અંત હોય તેવું લાગતું હતું, પરંતુ વાસ્તવિકતા કંઈક જુદી જ હતી. આ પરીકથા એક આઘાતજનક અંતમાં ફેરવાઈ જવાની હતી.
મીરાના જન્મ દિવસની પાર્ટી પર, તેની જન્મદાતા માતા કેસી તેને શુભકામના આપવા પાર્ટીમાં પહોંચી. જૂના અને ફાટેલા કપડાંમાં આવેલી કેસીને મેનેજરે અંદર જતા રોકી. "મારે મીરાને મળવું છે. કૃપા કરીને તેને બે મિનિટ માટે બહાર મોકલો, હું મળીને તરત જ જતી રહીશ," કેસીએ કરગરતાં કહ્યું. મેનેજરે મીરાને જઈને કહ્યું, "તમને મળવા બહાર એક બહેન બોલાવે છે, તેમનું નામ કેસી છે." મીરા તે નામ સાંભળીને તરત જ તેની નાનપણની બહેનપણી સાથે બહાર ગઈ. કેટલાય વર્ષો પછી તેણે તેની માતા કેસીને જોઈ...
