તું ને તારી વાતો,
એમાં એટલો હું અટવાતો...
જરાક નજર ઊંચી થાતી
ને ફરી,
અમથો જ હું ઘાયલ થાતો!!
તને ક્યાં ખબર એ તલ ની,
જે મને અમસ્તા જ પાગલ બનાવી જાતો...
હસવું તો ઠીક છે
પણ,
પેલા ખંજન માં જ હું અટકી જાતો!!
તારા કપાળમાંનો એ ચાંદલો,
બસ, હવે સહન નથી બહુ થાતો...
શરમાવું તો આદત છે તારી
ને,
તારી એ જ અદામાં કત્લેઆમ હું થઇ જાતો !!
-Vidhi

Gujarati Poem by Vidhi : 111360393

The best sellers write on Matrubharti, do you?

Start Writing Now