पाऊस आला की ना, अंगणात टपटपणाऱ्या सरींसोबत मनातही काहीसं चिंब चिंब होतं. अशा वेळी खंदा भाज्यांचा सुवास स्वयंपाकघरातून दरवळू लागतो, आणि हातात गरम गरम चहा असावा... मग काय, एका खुरडलेल्या खुर्चीवर अंगणाच्या व्हरांड्यात बसावं, आणि निसर्गाच्या प्रेमळ स्पर्शाला डोळ्यांनी प्यावं.
पानांवरून सांडणारे थेंब, गच्च झालेलं आकाश, आणि थोडंसं एकटं पण शांतसं वातावरण — हे सगळं जणू आपल्याशी संवाद करतंय. खंदा भाज्यांचा प्रत्येक कुरकुरीत घास आणि चहाचा प्रत्येक घोट, मनाच्या आत खोल खोल कुठेतरी पोहचतो.
तुमचंही असंच वाटतं ना?
हा पाऊस फक्त निसर्गाचा उत्सव नसतो, तो आपल्या आठवणींचा, प्रेमाचा आणि शांततेचा एक गोडसो समारंभ असतो.
— एका मराठी मनाचं चिंब शब्दांकन.
