तुझ्याविना आयुष्याला कुठे आधार उरला,
माझ्या रिकाम्या मनामध्ये कुठे उजेड उरला।
तुझ्या आठवणींनी छळलंय फार यातनेने,
स्वप्नातही भेट होईल असं इशारा न उरला।
तू गेला सोडुन, आम्ही वाटा फक्त पाहत राहिलो,
आता अश्रूंशिवाय कुठे आधार उरला।
तुझ्या मेहफिलीतसुद्धा आठवलं नाहीस तू आम्हाला,
इतकं अन्याय, की मनाचंही गाऱ्हाणं न उरलं।
by Fazal Abubakkar Esaf
