પ્રેમ,વ્યથા,એકાંત,યાદ અને લાગણીની છોળો,
હૃદયે સંઘરેલું એ બધુંય,બહાર આવવા મથે છે
ચૂપ કરવા એમને હું,ખોંખારો ખાઉં જરા જોરથી,
ત્યાં લોકો ખાંસી મટાડવા મથે છે....
જરૂરી તો નથી કે કહી દઉં બધુંય વિસ્તારપૂર્વક,
વાત શરૂ કરો તો વાર્તા,આખી સાંભળવા મથે છે
આદત છે મને, સમાવી લેવાની સઘળું આંખોમાં
વાંચી ન શકે તો,લોકો આદત બદલવા મથે છે...
વહેચાય છે ભર બજારે ઝેર,ગોળની ગાંગડી વચ્ચે,
પ્રેમના નામે રોકે સૌ,ને પોતે પાંગરવા મથે છે
ફોલી ખાય છે અંદર લગી,ફૂંક મારી મુશકની જેમ
આંગળી આપો તો,લોકો પહોંચું પકડવા મથે છે...
- નિર્મિત ઠક્કર
