KAVYOTSAV Quotes in Hindi, Gujarati, Marathi and English | Matrubharti

KAVYOTSAV Quotes, often spoken by influential individuals or derived from literature, can spark motivation and encourage people to take action. Whether it's facing challenges or overcoming obstacles, reading or hearing a powerful KAVYOTSAV quote can lift spirits and rekindle determination. KAVYOTSAV Quotes distill complex ideas or experiences into short, memorable phrases. They carry timeless wisdom that often helps people navigate life situations, offering clarity and insight in just a few words.

KAVYOTSAV bites

#KAVYOTSAV -2

बजेट.....

निळ्याशार आभाळात नुकतेच ढग दाटले होते,
पाऊस खूप होणार यंदा, बापाला माझ्या वाटले होते,
बापाला नव्हतं माहिती की नशिबात काय वाढलं होतं,
हिम्मत करून पुन्हा एकदा वर्षाचं बजेट काढलं होतं.....

गेल्यावर्षी खत कमी पडलं,या वर्षी जरा जास्त टाकू,
बाप म्हणे यंदा आपण जिवापल्याड
शेत राखू,
सावकाराकडून कर्ज काढून अन्यायाला निमंत्रण धाडलं होतं,
हिम्मत करून पुन्हा एकदा वर्षाचं बजेट काढलं होतं...

सरता सरत दिवस गेले 7 जून ही तारीख आली,
जोरदार पावसाने हजेरी लावून,काळी आई ओली केली,
सगळ्यागत बापानं माझ्या आज वावर पेरलं होतं,
हिम्मत करून पुन्हा एकदा वर्षाचं बजेट काढलं होतं...

आज बापासोबत मी पण गेलो, शिवार सारं नटलं होतं,
बाप पण जाम खुश जणू, सारं त्याला भेटलं होतं.
पालवी नवीन बघून बापाला स्फुरण नवं चढलं होतं
हिम्मत करून पुन्हा एकदा वर्षाचं बजेट काढलं होतं.

रोज रोज पीक बघून बापाला हिम्मत नवी आली होती
निसर्गानं मात्र आता कमाल सुरू केली होती,
महिना झाला पाण्याचं एक शितुड देखील पडलं नव्हतं
हिम्मत करून पुन्हा एकदा वर्षाचं बजेट काढलं होतं.

थोड्या दिवसात रूप पालटलं, होत्याचं नव्हतं झालं
हिरवगार शिवार आता स्मशानागत झालं,
निसर्गाच्या मनात यंदा रहस्य नवं दडलं होतं
हिम्मत करून पुन्हा एकदा वर्षाचं बजेट काढलं होतं.

दिवसागणिक बाप माझा शेत बघून खचत होता
डोक्याला हात लावलेला बाबा,पुन्हा मला दिसत होता.
काळजावरील काळजीचं सावट आणखी पुन्हा वाढलं होतं.
हिम्मत करून पुन्हा एकदा वर्षाचं बजेट काढलं होतं.



दिवाळीला सारा गाव नव्या जल्लोषात न्हात होता
बाप माझा हताशपणे एकटक पाहत होता

लाचार त्या चेहऱ्यानं काळीज माझं फाडलं होतं
हिम्मत करून पुन्हा एकदा वर्षाचं बजेट काढलं होतं.

आज बाबा खूप दिवसांनी मोकळं मोकळं बोलला होता
मला नव्हतं माहिती तो कायमचा सोडून चालला होता
शेतात जाऊन येतो बोलला पिकात जीव गुतलाय माझा
एवढं बोलून बापानं माझ्या सगळ्यांची घेतली रजा,
खूप वेळानं लक्षात आलं,घरातला दोर सापडत नव्हता
नेमका त्याच वेळी बाप माझा हरवलेल्या दोराशी झगडत होता
‘ शेतकऱ्याचा बळी ' मध्ये बापाचं नाव पडलं होतं
आज मात्र माझ्या बापाचं काढलेलं बजेट मोडलं होतं

मंगेश हिवाळे

-- MAngesh Hiwale

मातृभारती मार्गे सामायिक.. https://www.matrubharti.com/bites/111161605

#kavyotsav -2

"તું મળે...."

ક્યારેક તું આવી ને એમ મળે,
જેમ ખડકોની વચ્ચે થી ઝરણું દળે.
ક્યારેક તારા પગરવ ની ભાળ આવી જડે,
કે કોઈ અજાણી વાટે તારું મોરપીંછ મળે.
કયારેક તું શાંત પવન ની જેમ મારામાં ભળે,
અને હંમેશ મારી દરેક મંઝિલ તારી સમીપ વળે.

લોકો શોધતાં રહે ભલે તારું ઘર, પણ હું આભ તરફ મીટ માંડું ને તું નજરો માં તરે.
કોઈ સાવ અનોખી રીતમાં, ક્યાંક કોઈના સુમધુર સંગીતમાં અને કોઈ મનમોહક સ્મિત માં તારી અમીમય આકૃતિ અવતરે.
મનોમંથન થકી મળતા નવનીતમાં, મારી દરેક હાર જીતમાં અને મારા જીવનનાં અટપટાં આ ગણિતમાં, તારો સંગાથ સદા વિસ્તરે.
હે કાન્હા ! એમ જ તારા અધરનાં સ્પર્શ થી "બંસરી"નાં મન ની સરગમ નિરંતર વહે...
-Bansari Modha

#KAVYOTSAV -2
વિશાલ જોષી "સ્નેહ"

#લાગણી #કાવ્યોત્સવ૨ #કાવ્યોત્સવ ૨.0 #Kavyotsav 2.0

છે કૂંપળ કુમળી, કે જાણે કોઈ ફણગો થયો
અતિતને વાગોળતાં હા હું હવે અડધો થયો

મૌન રણક્યું કલમે ને કૈં શબ્દનો પડઘો થયો
શ્વાસના આવાગમનમાં પ્રાણવાયુ ફરતો થયો

દર્દ મારાં ઊભર્યા જેને મલમ કરી ઘસતો થયો
કલમની કંડોરણીમાં જ હું દર્દમાં હસતો થયો

સંબંધોના બારણે કો’ મહેમાન આ આવતો થયો
મનનું કમાડ ઉઘાડ્યું મેં ને સ્વાર્થ નો શિરસ્તો થયો

કાળઝાળ હો ગરમી ભલે આ સૂરજ કયાં નમતો થયો
થાય બદનામ સૂરજ ને માણસ માણસથી બળતો થયો

માણસાઈની હાટડીએ આ માણસ સસ્તો થયો
લાગણી વિનાનો માણસ, જીવતો જ મડદો થયો

લાગણીઓ ઉભારતાં કલમે હા હું હવે અડધો થયો
વાહ વાહ મળી આપની ને હા હું પાછો બમણો થયો

– Mayur Anuvadia (આસક્ત)

#kavyotsav 2
# काव्योत्सव

भावनाप्रधान

#KAVYOTSAV -2

अहा! प्रलय क्या नृत्य है


कभी न कभी तो प्रलय आनी ही है । सारी सम्पदाएँ , सभी मनुष्य एक साथ काल-कलवित होने ही हैं । एक ऐसा समय जब चारों ओर मात्र मृत्यु ही होगी और कोई शोक मनाने वाला न होगा । यद्यपि ये कोटि वर्षों बाद होना है , तथापि इस विषय ने मुझे लुभाया है । इसलिए एक कविता की रचना सहज ही हो गई है । विशेष ये है कि इसमें मैंने कल्पना की है प्रलय के उन 2-4 मिनट में ईश्वर की क्या प्रतिक्रिया हो सकती है । इसी प्रतिक्रिया को शब्दों में पिरोया है , जहाँ ईश्वर प्रलय को हेय दृष्टि से नहीं देख रहे अपितु प्रलय लीला को एक नृत्य सरीखा मानते हुए नवीन सृजन के लिए एक प्रक्रिया मात्र मान रहे हैं ।


अहा! प्रलय क्या नृत्य है,
अहा! प्रलय क्या नृत्य है।

आज पुनः एक दुर्लभ अनुभव,
धरती का ये वीभत्स उत्सव।

सम्पूर्ण विनाश, अंतिम हलचल,
चहुँदिश उत्पात, घोर कोलाहल।

प्रत्येक गाँव और प्रत्येक शहर,
तेरी अठखेलियाँ और तेरा कहर।

तू सृष्टि का अंतिम कृत्य है,
अहा! प्रलय क्या नृत्य है।

प्रलय तुम्हारा श्रेष्ठ स्वभाव,
पूर्ण विनाश बिना भेदभाव।

आँख मूँदकर सबको दण्ड,
चूर-चूर किए सबके घमण्ड।

पृथ्वी का अंतिम समय आया,
पहाड़ टूट समुद्र में समाया।

चहुँओर समानता का दृश्य है,
अहा! प्रलय क्या नृत्य है।

शीत सागर हिमाच्छादित पर्वत,
सक्रिय ज्वालामुखी लावा तप्त।

एक - दूसरे में मिले जा रहे,
जल - शर्करा भाँत घुले जा रहे।

पूर्ण समर्पण, शून्य गर्व,
द्वेषों से परे,  अंतिम पर्व।

कितना सुंदर अंतिम सत्य है,
अहा! प्रलय क्या नृत्य है।

भूकम्प, बाढ़ से कई बार चेताया,
पर मनुष्य का घमण्ड कम न पाया।

बड़े रुतबे  और ऊँचे परिचय,
तिजोरी में असीम धन संचय।

ये सारे अलंकार धरे रह गए,
विनाश वृष्टि में सबरे बह गए।

अपना संहारक स्वयं मनुष्य है,
अहा! प्रलय क्या नृत्य है।

कलियुग का ये अंतिम चरण,
मनुष्य मन में पाप को शरण।

धरती से लुप्त हो चुका पुण्य है,
चरित्रवानों की संख्या शून्य है।

भूले प्रेमभाव , भूले नाम हरि,
लालच और स्वार्थ सर्वोपरि।

तू अनुभव का अंतिम कथ्य है,
अहा! प्रलय क्या नृत्य है।

आज सर्वनाश का दो प्रमाण,
फिर करूँगा अद्भुत निर्माण।

ऐ प्रलय ये मेरा है संकल्प,
और श्रेष्ठ होगा नवीन कल्प।

कण - कण से सृष्टि सजाऊँगा,
और उत्कृष्ट मानव बनाऊँगा।

प्रलय के बाद ही तो नव्य है,
अहा! प्रलय क्या नृत्य है,
अहा! प्रलय क्या नृत्य है।

प्रांजल सक्सेना